Π Ρ Ο Π Ο Σ Ι Σ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟ ΥΠΟ ΤΟΥ ΕΝΤΙΜ. ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΟΥ KURESSAARE κ. KAIDO KAASIK ΠΑΡΑΤΕΘΕΝ ΔΕΙΠΝΟΝ

Π Ρ Ο Π Ο Σ Ι Σ

ΤΗΣ Α. Θ. ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ

ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ

κ. κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ

ΚΑΤΑ ΤΟ ΥΠΟ ΤΟΥ ΕΝΤΙΜ. ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΟΥ KURESSAARE

κ. KAIDO KAASIK ΠΑΡΑΤΕΘΕΝ ΔΕΙΠΝΟΝ

(9 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013)

          Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Ταλλίνης καὶ πάσης Ἐσθονίας κύριε Στέφανε,

          Mr. President,

          Ἱερώτατοι καὶ Θεοφιλέστατοι ἅγιοι ἀδελφοί,

Ἐντιμότατε κύριε Δήμαρχε,

          Ἐκλεκτοὶ συνδαιτυμόνες,

          Σᾶς εὐχαριστοῦμεν ἀπὸ καρδίας, ἐντιμότατε κύριε Περιφερειάρχα, διὰ τὴν εὐγενῆ καὶ ἐγκάρδιον πρoσφορὰν τοῦ δείπνου αὐτοῦ, τοὺς τιμητικοὺς λόγους σας ὡς καὶ ἁπάσας τὰς ἐκδηλώσεις τιμῆς καὶ σεβασμοῦ πρὸς τὸ πρόσωπον τῆς ἡμετέρας Μετριότητος.

Ἐπισκεπτόμενοι κατὰ τὰς ἡμέρας αὐτὰς τὴν Ἁγιωτάτην Ἐκκλησίαν τῆς Ἐσθονίας δὲν θὰ ἦτο δυνατὸν νὰ παραλείψωμεν νὰ ἐπισκεφθῶμεν καὶ τὰς νήσους τοῦ Ἐσθονικοῦ Ἀρχιπελάγους καὶ βεβαίως καὶ τὴν μεγαλυτέραν αὐτῶν νῆσον Saaremaa, ἀφ᾽ ἑνὸς διὰ νὰ ἐπικοινωνήσωμεν πατρικῶς μετὰ τῶν ἐνταῦθα διαβιούντων εὐσεβῶν τέκνων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἐσθονίας καὶ νὰ μεταφέρωμεν πρὸς αὐτὰ τὴν στοργὴν καὶ τὴν ἀγάπην τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἀφ᾽ ἑτέρου δὲ διὰ νὰ θαυμάσωμεν τὸ φυσικὸν αὐτῆς κάλλος διὰ τοῦ ὁποίου τὴν ἐπροίκισεν ὁ Θεός.

Νησιῶται καὶ ἡμεῖς, καταγόμενοι ἐκ μιᾶς μικρᾶς ἀλλ᾽ ἱστορικῆς νήσου τοῦ Ἀρχιπελάγους τοῦ Αἰγαίου, τῆς Ἴμβρου, αἰσθανόμεθα ἐπισκεπτόμενοι σήμερον τὴν μεγάλην ταύτην νῆσον Saaremaa τοῦ Ἐσθονικοῦ Ἀρχιπελάγους ὡς ἐπισκεπτόμενοι τόπον οἰκεῖον. Διότι, παρὰ τὰς μεταξὺ τῶν δύο νήσων διαφορὰς ὀφειλομένας εἰς τὴν διάφορον γεωγραφικὴν αὐτῶν θέσιν καὶ τὰς διαφόρους κλιματολογικὰς καὶ ἱστορικὰς συνθήκας, μεταδίδουν καὶ αἱ δύο εἰς τὸν ἐπισκέπτην τὴν αὐτὴν ἠρεμίαν καὶ γαλήνην τοῦ ὑπερόχου φυσικοῦ αὐτῶν περιβάλλοντος καὶ τὸν ἐντυπωσιάζουν διὰ τῆς ὡραιότητος τοῦ τοπίου καὶ τῶν ἀξιοθαυμάστων καταλοίπων τοῦ ἱστορικοῦ αὐτῶν παρελθόντος.

Ἐπιπροσθέτως ἡ περιβάλλουσα καὶ τὰς δύο νήσους ἡμῶν θάλασσα δίδει τὸ αὐτὸ κοινὸν μήνυμα ὑπομιμνήσκουσα εἰς ἅπαντας τὴν λειτουργίαν αὐτῆς ὡς μέσου ἐπικοινωνίας καὶ συναντήσεως μεταξὺ τῶν πέριξ αὐτῆς κατοικούντων λαῶν μὲ σκοπὸν τὴν εἰρηνικὴν καὶ ἁρμονικὴν αὐτῶν συνεργασίαν, ἀποβλέπουσαν εἰς τὴν πρόοδον καὶ εὐημερίαν τῶν ἀνθρώπων, καὶ οὐχὶ τὰς ἀντιδικίας καὶ τὰς συγκρούσεις, ὅπως συνέβαινεν ἐνίοτε κατὰ τὸ παρελθόν.

Ὑπομιμνήσκει ὅμως ἡ θάλασσα εἰς ἡμᾶς καὶ τὴν μετ᾽ αὐτῆς ὁμοιότητα τῆς ζωῆς πάντων ἡμῶν, ἡ ὁποία ἄλλοτε εἶναι ἤρεμος  ἄλλοτε ὅμως τρικυμιώδης συμπαρασύρουσα ἡμᾶς εἰς τὴν δίνην τῶν κυμάτων αὐτῆς, ἰδίως ἐὰν διαπλέωμεν τὸ πέλαγος ἄνευ τῆς καταλλήλου προετοιμασίας καὶ ἄνευ τοῦ ἀπαιτουμένου ἐρείσματος τοῦ διασφαλίζοντος τὴν σταθερότητα τῆς ἡμετέρας πορείας, συμπαρασύρουσα ἐνίοτε καὶ θεσμοὺς καὶ Ἐκκλησίας καὶ λαοὺς κλυδωνίζουσα καὶ ταλαιπωροῦσα αὐτοὺς πολυτρόπως.

Τοῦτο ἐπισυνέβη κατὰ τὸν παρελθόντα αἰῶνα καὶ μὲ τὴν νοητὴν ὁλκάδα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἐσθονίας, ἡ ὁποία εὑρεθεῖσα ἐν μέσῳ ταραχῆς καὶ τρικυμίας οὐ τῆς τυχούσης καὶ κλυδωνισθεῖσα ἰσχυρῶς, διεφυλάχθη εὐτυχῶς ἀσινὴς τῇ ἐπεμβάσει τοῦ ἀγρυπνοῦντος καθ᾽ ἡμᾶς Ἁγιωτάτου Ἀποστολικοῦ καὶ Πατριαρχικοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, τοῦ καὶ σπεύδοντος πάντοτε πρὸς σωτηρίαν τῶν κινδυνευόντων αὐτοῦ τέκνων καὶ ἐπικαλουμένων τὴν ἐπέμβασιν αὐτοῦ. Καὶ ἰδοὺ πλέον εὐθυδρομεῖ εἰς γαλήνια ὕδατα ὁδηγοῦσα τοὺς ἐμπιστευομένους αὐτῇ εἰς τὸν αἰώνιον αὐτῶν προορισμόν.

Γνωρίζοντες, κύριε Περιφερειάρχα, ὅτι πρὸ τοῦ δευτέρου παγκοσμίου πολέμου οἱ Ὀρθόδοξοι κάτοικοι τῆς ὡραιοτάτης ὑμῶν νήσου ἀπετέλουν τὸ τριάκοντα περίπου τοῖς ἑκατὸν τοῦ συνολικοῦ πληθυσμοῦ, χαίρομεν διαπιστοῦντες ὅτι παρὰ τὰς ὀδυνηρὰς ἐμπειρίας τοῦ παρελθόντος ἡ λυχνία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας δὲν ἔσβυσεν ἀλλὰ συνεχίζει νὰ φωτίζῃ καὶ νὰ μεταδίδῃ τὸ φῶς αὐτῆς εἰς τοὺς ἐπιθυμοῦντας νὰ τὸ λάβουν, ὡς ἀποδεικνύεται καὶ ἐκ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν ἐνταῦθα Ὀρθοδόξων ἐνοριῶν ἀνερχομένου εἰς δέκα τέσσαρας. Χαίρομεν δὲ ἔτι πλέον διότι, ὡς πληροφορούμεθα, τὰ τέκνα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀποτελοῦν δραστήρια μέλη τῆς τοπικῆς κοινωνίας συμβάλλοντα καὶ αὐτὰ εἰς τὴν ἀνάπτυξιν καὶ τὴν πρόοδόν της ἐν ἀγαστῇ συνεργασίᾳ μετὰ πάντων καὶ συγχαίρομεν ὑμᾶς διότι καὶ ὑμεῖς συμβάλλετε τὰ μέγιστα εἰς τὴν πραγμάτωσιν τῆς προόδου ταύτης. Εὐχόμεθα δὲ ὅπως ἡ νῆσος αὕτη καὶ οἱ ἐν αὐτῇ κατοικοῦντες συνεχίσετε προοδεύοντες καὶ εὐημεροῦντες σεβόμενοι τὸ φυσικὸν περιβάλλον, τὸ κάλλος τοῦ ὁποίου πολλάκις ἐθαυμάσαμεν καὶ ἡμεῖς σήμερον, καὶ εὐχαριστοῦμεν ὑμᾶς ἐγκαρδίως διὰ τὰ εὐγενῆ ὑμῶν αἰσθήματα καὶ τὴν προσφερθεῖσαν ἡμῖν ἀβραμιαίαν φιλοξενίαν, προπίνοντες ὑπὲρ εὐοδώσεως πάντων τῶν ἔργων ὑμῶν.