Η γιορτή της Υπαπαντής του Χριστού προβάλλει το Χριστό ως το φως του
κόσμου και ο άνθρωπος πρέπει να αγωνίζεται για την απόκτηση του απροσίτου ακτίστου φωτός. Η γνωριμία μας με το Χριστό πραγματοποιείται μέσα στην εκκλησιαστική και λατρευτική ζωή
της Εκκλησίας, με τη γνωριμία του λόγου του Θεού και καλλιεργώντας το μυστήριο
της αγάπης που θερμαίνει, ζωοποιεί την καρδιά και ανοίγει το νου.
Η Υπαπαντή του
Χριστού μπορεί να λειτουργήσει ως καθρέπτης της προσωπικής μας ζωής, αν βέβαια ζούμε
αγία ζωή όπως ο γέροντας Συμεών. Το προνόμιο της ένταξης μας στο σώμα του
Χριστού- την Εκκλησία, αν δεν το ενεργοποιήσουμε, δεν θα μπορούμε ν’ ατενίζουμε
το πρόσωπο του Κυρίου, ούτε και να τον συναντούμε στο μυστήριο της Θ.
Ευχαριστίας, στα πρόσωπα των αδελφών μας και μέσα στην ίδια την ύπαρξη μας. Μια
τέτοια δυνατότητα απαιτεί κάθαρση της καρδιάς και ετοιμότητα. «Μακάριοι οι
καθαροί τη καρδία ότι αυτοί τον Θεόν όψονται», και «καθαρθώμεν τας αισθήσεις
και οψόμεθα τω απροσίτω φωτί της αναστάσεως».
Πρωτοπρεσβύτερος Γερασιμάγγελος Στανίτσας
1 σχόλιο:
Πολύ καλή τοποθέτηση του πατρός Γερασιμαγγέλου.
Σπουδαίος άνθρωπος.
Δημοσίευση σχολίου