Ο Μ Ι Λ Ι Α ΤΗΣ Α.Θ.ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΙΝ ΑΥΤΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΟΥ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

Ο Μ Ι Λ Ι Α

ΤΗΣ Α.Θ.ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΙΝ ΑΥΤΟΥ

ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΟΥ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

(14 Μαΐου 2014)

Ἐξοχωτάτη,

Ἡ ἐπίσκεψις τῆς ἡμετέρας Μετριότητος εἰς τήν χώραν Σας ἐπ᾿ ἀφορμῇ τῆς συμπληρώσεως μιᾶς πεντηκονταετίας ἀπό τῆς ἱδρύσεως καί λειτουργίας τῆς ὑπό τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον Ὀρθοδόξου Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γερμανίας παρέχει εἰς ἡμᾶς τήν εὐχάριστον εὐκαιρίαν τῆς συναντήσεως μετά τῆς Ὑμετέρας Ἐξοχότητος, διά νά ἐκφράσωμεν ἐκ τοῦ σύνεγγυς τάς εὐχαριστίας ἡμῶν πρός Ὑμᾶς καί δι᾿ Ὑμῶν πρός τήν ἔντιμον Γερμανικήν Πολιτείαν διά τήν δυνατότητα τήν ὁποίαν παρέχει εἰς τό καθ᾿ ἡμᾶς Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον κατά τά πεντήκοντα αὐτά ἔτη νά διατηρῇ τήν Μητρόπολιν ταύτην καί νά ἐπιτελῇ τό πνευματικόν ἔργον αὐτοῦ εἰς τήν φιλόξενον Χώραν Σας.

Βασικός στόχος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, Ἐξοχωτάτη κυρία Καγκελάριε, εἰς πᾶσαν χώραν ἔνθα  δραστηριοποιεῖται, εἶναι ἡ διακονία τῆς ἑνότητος αὐτῆς καί ἡ φιλειρηνική συνύπαρξις μετά πασῶν τῶν χριστιανικῶν καί μή, θρησκευτικῶν καί λοιπῶν κοινοτήτων. Εἰς τό πλαίσιον τοῦτο εἰργάσθη ἐπί μίαν πεντηκονταετίαν καί ἡ Ὀρθόδοξος Ἱερά Μητρόπολις Γερμανίας, φροντίζουσα ταὐτοχρόνως νά θεραπεύῃ τάς πνευματικάς ἀνάγκας τοῦ λαοῦ καί ὅλων ὅσοι  ἀναζητοῦν μίαν ζωήν ἐμφορουμένην ὑπό τῶν ἀρχῶν τοῦ Εὐαγγελίου, τῶν ἀρχῶν τῆς ἀγάπης, τῆς ἀλληλεγγύης, τοῦ διαλόγου καί τῆς ἀνοχῆς.

Εἰς τήν ἱστορικήν μνήμην γενικῶς ἀλλά καί εἰς τήν καρδίαν ἡμῶν αὐτῶν πάντα ταῦτα διατηροῦνται ἀείποτε, ἐν πολλῇ δέ εὐγνωμοσύνῃ πληροφορούμεθα τήν καλήν συνεργασίαν τοῦ Γερμανικοῦ Κράτους μετά τῆς ἐνταῦθα Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί τοῦ Ἱερωτάτου ἀδελφοῦ Μητροπολίτου κυρίου Αὐγουστίνου καί τήν διευκόλυνσιν τοῦ πνευματικοῦ ἔργου αὐτῆς.

Εἴμεθα δέ βέβαιοι ὅτι ἡ καλή αὕτη συνεργασία θά συνεχισθῇ καί ἐν τῷ μέλλοντι, πρός κοινόν ὄφελος τῆς κοινωνίας τῆς Γερμανίας, τμῆμα τῆς ὁποίας ἀναπόσπαστον ἀποτελεῖ καί ἡ ἐνταῦθα Ὀρθόδοξος Κοινότης, καί πρόοδον παντός τοῦ εὐγενοῦς Γερμανικοῦ Ἔθνους.

Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία δέν εὑρίσκεται εἰς Γερμανίαν, ὅπως καί εἰς ἑτέρας χώρας ἔνθα δραστηριοποιεῖται τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, μέ σκοπόν νά λάβῃ. Εὑρίσκεται ἐνταῦθα διά νά διακονήσῃ, διά νά προσφέρῃ, διά νά δώσῃ ἐκ τοῦ ἀκενώτου θησαυροῦ τῆς πίστεως καί τῆς παραδόσεως.

Προσφορά εἰς τόν λαόν, ἀπάντησις εἰς τά πανανθρώπινα προβλήματα, κάλυψις τῆς δίψης τοῦ ἀνθρώπου διά τήν συνάντησιν μετά τοῦ Θεοῦ, εἶναι αὐτά τά ὁποῖα  δίδει ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἰς τήν Γερμανίαν, εἰς τόν σύγχρονον κόσμον. Ὁ ἄνθρωπος ἀνερωτᾶται τί εἶμαι, διατί ὑφίσταμαι εἰς τόν κόσμον, ποῖος εἶναι ὁ προορισμός μου, ὑπάρχει Θεός, πῶς γνωρίζεται Αὐτός, πῶς δύναμαι νά ἐπικοινωνήσω μετ᾿ Αὐτοῦ, πῶς θά πράξω τό θέλημά Του. Τήν ἀπάντησιν εἰς τά ὑπαρξιακά αὐτά ἐρωτήματα τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου καί εἰς τήν ἀμφιβολίαν τῆς ζωῆς δίδει βιωματικῶς διά τῆς ἀσκητικῆς καί Πατερικῆς μαρτυρίας της ἡ Ὀρθόδοξος ἡμῶν Ἐκκλησία, ἡ οἰκουμενικῶς ἐκφραζομένη διά τῆς προσφορᾶς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου.

Ὡς γνωστόν Ὑμῖν, Ἐξοχωτάτη, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία συνεργάζεται μέ ὅλα τά σύγχρονα ρεύματα τά ὁποῖα προσπαθοῦν νά βοηθήσουν τόν ἄνθρωπον καί διαλέγεται εὐθαρσῶς καί μέ συνέπειαν  μετ᾿ αὐτῶν· εἶναι ἀνοικτή πρός πάντας. Ταὐτοχρόνως ὅμως διαφέρει οὐσιαστικῶς ἐξ αὐτῶν. Διότι ὁ ἄμεσος σκοπός τῆς Ὀρθοδοξίας εἶναι νά κάνῃ τόν κόσμον καλλίτερον ἀλλά δέν προσπαθεῖ νά ἀποκτήσῃ ὀπαδούς διά νά ἐπιτύχῃ τά κοινωνικά της ὁράματα, δέν ἐπιδιώκει τήν ἀπόκτησιν κύρους καί ἐξουσίας, δέν ἔχει τοιαύτην  προοπτικήν. Τό μήνυμα αὐτῆς ἀπευθύνεται πρός πάντα ἄνθρωπον καί ἔχει σκοπόν νά τόν διδάξῃ πῶς καθημερινῶς θά γίνῃ καλλίτερος, πῶς θά πλησιάσῃ περισσότερον εἰς τόν Θεόν καί εἰς τόν συνάνθρωπόν του. Διότι ἄνευ τῆς ἀγάπης πρός τόν συνάνθρωπον, δέν μπορεῖ νά ὑπάρξῃ καί ἀγάπη πρός τόν Θεόν. Ὁ Ἅγιος Εὐαγγελιστής Ἰωάννης μαρτυρεῖ «ὁ γάρ μή ἀγαπῶν τόν ἀδελφόν ὅν ἑώρακε, τόν Θεόν ὅν οὐχ ἑώρακε πῶς δύναται ἀγαπᾶν;» (Ἰω. Α΄ 4, 20). Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, Ἀνατολῆς καί Δύσεως,  διδάσκουν ὅτι ὁ Θεός εἶναι τό κέντρον τοῦ κύκλου καί οἱ ἄνθρωποι συγκλίνομεν πρός τό κέντρον αὐτό διά νά ἑνωθῶμεν μετ᾿ Αὐτοῦ αἰωνίως. Ὅσον τείνομεν νά ἑνώμεθα μετά τοῦ Θεοῦ, τόσον πλησιάζομεν καί ἑνούμεθα μετά τῶν συνανθρώπων μας, ὅπως ἀκριβῶς αἱ ἀκτῖνες τοῦ κύκλου πλησιάζουν καί ἑνοῦνται μεταξύ των, ὅσον πλησιάζουν πρός τό κέντρον τοῦ κύκλου, καί ἀντιστοίχως ὅσον ἀπομακρυνόμεθα ἀπό τοῦ Θεοῦ τόσον ἀπομακρυνόμεθα ἀπό τῶν συνανθρώπων μας.

Ἀκόμη καί ἐάν ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία δέν ἐπιτυγχάνῃ νά ἀλλάξη τόν κόσμον καί τήν κοινωνίαν, ὅπως συνήθως φιλοδοξοῦν πάντα τά σύγχρονα κοινωνικά ρεύματα καί πολιτικά κινήματα, ἐπιτυγχάνει ὅμως νά δίδῃ εἰς τόν κάθε ἄνθρωπον τήν δυνατότητα τῆς προσωπικῆς ἀνακαινίσεως καί ἀλλαγῆς καί οὕτω δίδει καί εἰς τόν κόσμον τήν δυνατότητα νά γίνηται καθημερινῶς καλλίτερος κατά ἕνα ἄνθρωπον. Διά τοῦτο τό μήνυμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἶναι ἀπολύτως προσωπικόν καί μυστικόν, δέν εἶναι  θεωρία οὔτε ἠθική, εἶναι μία βιωματική κοινωνία μετά τοῦ ζῶντος Θεοῦ.

Αὐτό τό μήνυμα καί αὐτήν τήν μαρτυρίαν μεταδίδει ἡ ἡμετέρα Ἱερά Μητρόπολις διά τῶν κληρικῶν καί λαϊκῶν στελεχῶν της, ὑπό τήν ἐμπνευσμένην καθοδήγησιν  ἐμπείρων Ἱεραρχῶν, κατά τήν τελευταίαν δέ τριακονταετίαν ὑπό τήν σοφήν ποιμαντορίαν τοῦ Ἱερωτάτου Μητρολίτου Γερμανίας κυρίου Αὐγουστίνου. Καί ἤλθομεν ἐκ Κωνσταντινουπόλεως διά νά εὐλογήσωμεν τό ἔργον τοῦτο, νά τό ἀπολαύσωμεν. Κυρίως ὅμως διά νά εὐχαριστήσωμεν ἐν τῷ προσώπῳ τῆς Ὑμετέρας Ἐξοχότητος τήν ἔντιμον Γερμανικήν Κυβέρνησιν καί Πολιτείαν, ἡ ὁποία παρέσχε πᾶσαν συμπαράστασιν καί συνδρομήν ὥστε ἡ Ἱερά Μητρόπολις Γερμανίας καί ἡ Ὀρθόδοξος μαρτυρία αὐτῆς νά καταστῇ βίωμα καί ἐμπειρική γνωριμία τῶν πολλῶν μετά τοῦ Κυρίου τῶν κυρίων καί  βασιλέως τῶν βασιλευόντων Ἰησοῦ Χριστοῦ.

 Τάς  σκέψεις αὐτάς ἠθελήσαμεν νά μοιρασθῶμεν μετά τῆς Ὑμετέρας Ἐξοχότητος ὡς ἐκκλησιαστικός καί πνευματικός λειτουργός καί εὐχαριστοῦμεν καί πάλιν  τῇ ἐντίμῳ Γερμανικῇ Πολιτείᾳ διά τήν δυνατότητα τήν ὁποίαν παρέχει εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν καί τήν ὑπό τόν Οἰκουμενικόν Θρόνον Μητρόπολιν Γερμανίας νά ἐπιτελῇ ἀπροσκόπτως τό ἔργον αὐτῆς καί διά τήν συμπαράστασιν πρός αὐτήν κατά τό διάστημα τῆς παρελθούσης πεντηκονταετίας.

Ἀκόμη, Σᾶς εὐχαριστοῦμεν διά τάς δύο ἐπισκέψεις Σας εἰς τήν ἕδραν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, αἱ ὁποῖαι, Σᾶς διαβεβαιοῦμεν, ὑπῆρξαν ἐξόχως ἐνισχυτικαί δι᾿ αὐτό καί διά τήν οἰκουμενικήν ἀποστολήν του.  

Εὐχόμεθα ὅπως ὁ Θεός ἐν πολλοῖς εἰσέτι ἔτεσι χαρίζηται Ὑμῖν πᾶσαν ἀγαθοδωρίαν ἐν ἀμφιλαφεῖ ὑγιείᾳ σώματος καί πνεύματος, πρός συνέχισιν τῆς διακυβερνήσεως τοῦ ἀγαπητοῦ ἡμῖν καί φιλοπροόδου Γερμανικοῦ Λαοῦ.

Διαβεβαιούμεθα δέ τήν Ὑμετέραν Ἐξοχότητα ὅτι οὐδέποτε θά λησμονήσῃ  ἡ καθ᾿ ἡμᾶς  Μήτηρ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη  Ἐκκλησία οὔτε ἡ Ἱστορία θά δυνηθῇ νά παραβλέψῃ οἱανδήποτε βοήθειαν, θεσμικήν ἤ μή, τήν ὁποίαν θέλετε ἐν τῷ μέλλοντι προσφέρει εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν καί τόν ἡμέτερον Μητροπολίτην Ἱερώτατον καί πολύπειρον κύριον Αὐγουστῖνον.

Ὑγιαίνετε, Κυρία Καγκελάριε, καί ζῆτε εἰς ἔτη πολλά, καρποφόρα, εἰρηνικά καί δημιουργικά, ἐπ᾿ ἀγαθῷ καί προόδῳ τῆς Γερμανίας καί ἐπί εὐσταθείᾳ καί εἰρηνικῇ καί δημιουργικῇ καταστάσει τῆς Εὐρώπης καί τοῦ κόσμου παντός.