Η 25η
Μαρτίου είναι μεγάλος σταθμός για την Εκκλησία και το Έθνος. Είναι δυo γιορτές, που ο ορθόδοξος χριστιανικός
λαός μας τις θεωρεί άρρηκτα συνδεδεμένες. Γιατί η μια σηματοδοτεί την σωτηρία
μας. Και η άλλη, την απαρχή της λυτρώσεως της Ελληνικής μας Πατρίδος από τον
απάνθρωπο τουρκικό ζυγό.
Πράγματι
! Όταν ο Αρχάγγελος Γαβριήλ έφερε το
«ευαγγέλιο», δηλαδή το ευχάριστο μήνυμα στην Παρθένο Μαριάμ, που κατοικούσε
στην Ναζαρέτ, ότι θα γινόταν η μητέρα του Υιού του Θεού, πρόσθεσε κι’ αυτά τα
λόγια : «Ούτος έσται μέγας και υιός
υψίστου κληθήσεται, και δώσει αυτώ Κύριος ο Θεός τον θρόνον Δαυίδ του πατρός
αυτού, και βασιλεύσει επί τον οίκον Ιακώβ εις τους αιώνας, και της βασιλείας
αυτού ουκ έσται τέλος" (Λουκά α 32-33).
"Αυτός σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών" (Ματθ. α΄ 21). Αυτός θα σώση από τις αμαρτίες του τον
κόσμο, ο οποίος θα Τον πιστέψη ως Σωτήρα και θα γίνη με την πίστη αυτή ο
πραγματικός λαός Του.
Η
Παναγία μας, το έργο της σωτηρίας που θα έφερνε ο Μεσσίας στην ανθρωπότητα, το
περιγράφει περίφημα στην Ωδή που είπε μετά την συνάντησή της με την συγγενή της
την Ελισάβετ, την μητέρα του Προδρόμου : Ο Θεός πάντοτε, και στο παρελθόν, αλλά
προ παντός τώρα, με την αποστολή του Μεσσία, έκανε έργα ισχυρά και δυνατά με το
παντοδύναμο χέρι Του (...). Έδωσε άφθονες τις πνευματικές δωρεές της σωτηρίας
σ' όσους τις πόθησαν πολύ. Αντίθετα όμως
αποδίωξε με αδειανά χέρια ανθρώπους που είχαν υλικά πλούτη, καθώς κι' εκείνους
που είχαν την ιδέα ότι κατέχουν τον θησαυρό της αρετής. (Λουκά α 51-53).
Ας έχη
δόξαν ο Άγιος Θεός που δεν μας ξέχασε, αλλά μας θυμήθηκε και θέλησε να μας
προφυλάξη και να μας σώση από τα πλοκάμια της ποικιλόμορφης αμαρτίας. Φτάνει
μόνο, αυτό να μην το ξεχνάμε ποτέ.
Αλλά η
Υπεραγία Θεοτόκος είπε στην περίφημη ωδή Της και τούτον τον προφητικό λόγο
: Ο Θεός "καθείλε δυνάστας από
θρόνων και ύψωσε ταπεινούς" (Λουκά
α 52). Δηλαδή, έριξε κάτω από τους
θρόνους τους άρχοντες κραταιούς και δυνατούς, και ανύψωσε ταπεινούς και
περιφρονημένους. Κι' αυτό, ακριβώς έγινε στις 25 Μαρτίου 1821. Στην Μονή της
Αγίας Λαύρας, όταν υψώθηκε το Λάβαρο της Επαναστάσεως, οι Έλληνες, με μια φωνή
και με μια καρδιά είπαν "ελευθερία η θάνατος". Από την άσχημη ζωή της
δουλείας προτιμότερος είναι ο θάνατος
για την απελευθέρωση της Πατρίδος μας από την δουλεία τετρακοσίων ετών
κάτω από τον τουρκικό ζυγό. Για την Ορθόδοξη Πίστη και για την Ελλάδα άρχιζε ο
αγώνας εκείνος, όπως αργότερα το διεκήρυξε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης προς τους
μαθητές των Αθηνών, στη Πνύκα :
"Όταν επιάσαμε τα όπλα είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως κι' ύστερα υπέρ
Πατρίδος".
Ήταν
βέβαια, άνισος εκείνος ο αγώνας. Γιατί μια χούφτα Έλληνες τα έβαλαν με την
πανίσχυρη τουρκική αυτοκρατορία. Όμως, στο τέλος, παρά τις αδυναμίες και τα
ελαττώματά τους και τον διχασμό – τον αιώνιο εχθρό της φυλής μας - ενίκησαν και
δημιούργησαν την νέα Ελλάδα βγαλμένη από τα ιερά κόκκαλα των αγωνιστών. Σ’
όσους απορούν πως έγινε αυτό το θαύμα, η απάντηση είναι μία και μοναδική : Ο
Θεός «καθείλε δυνάστας από θρόνων και ύψωσε ταπεινούς». Ο Θεός έδωσε την δύναμη
στους ραγιάδες να παλαίψουν και στο τέλος να νικήσουν, όπως και η Παναγία μας,
που είχε γίνει, για μια ακόμη φορά, η Υπέρμαχος του Έθνους μας Στρατηγός. Είναι
χαρακτηριστική η προσευχή του Γέρου του Μοριά στο εξωκκλήσι της Παναγίας, στο
Χρυσοβίτσι, όταν τα πράγματα είχαν πολύ δυσκολέψει και φαινόταν σχεδόν αδύνατη
η άλωση της Τριπολιτσάς : «Παναγία μου, βοήθησε και τούτη τη φορά τους Έλληνες
να ψυχωθούνε». Κι’ Εκείνη, πράγματι, τους βοήθησε, τους εμψύχωσε, και σε λίγο η
τότε πρωτεύουσα της Πελοποννήσου βρισκόταν στα χέρια των επαναστατημένων
Ελλήνων.
Αυτές
τις δυο γιορτές γιορτάζουμε σήμερα, αδελφοί μου. Και πρέπει, στους δύσκολους
καιρούς που περνάμε, να φροντίζουμε αδιάκοπα να ανανεώνουμε την αγάπη μας προς
τον Χριστό και την Ελλάδα. Σε καιρούς, που άλλοι αρνούνται επίσημα την
χριστιανική τους ιδιότητα, κι’ άλλοι υπονομεύουν την Ελληνική μας Πατρίδα, ας
μένουμε σταθεροί και αμετακίνητοι σε όσα μας παρέδωσαν με τόσες θυσίες οι
πατέρες μας, αλλά και στην σωτηρία που μας χάρισε ο Κύριος. Κι’ ας μη ξεχνάμε,
ότι έχουμε εθνικά θέματα ανοιχτά : Βόρειος Ήπειρος, Κύπρος, Θράκη, Αιγαίο, μας
θέλουν άγρυπνους στις επάλξεις του χρέους. Οι καιροί ου μενετοί.
Χρόνια πολλά, άγια, ευλογημένα,
αγωνιστικά.
Διάπυρος
προς Χριστόν ευχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης ΑΝΔΡΕΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου