Υπάρχουν άνθρωποι που δεν κατάλαβαν – και
ίσως να μην καταλάβουν ποτέ όσο ζουν – ότι δεν είναι θεοί!
Έχουν την πεποίθηση πως βρίσκονται τόσο
ψηλά, ένα δυο σκαλοπάτια κάτω από τον θρόνο του Θεού, άσε που μερικοί
νομίζουν πώς κάθονται .. δίπλα Του!
Ένας τέτοιος άνθρωπος, φυσικά πετά στα
σύννεφα και μιλά σχεδόν πάντοτε στο πρώτο πρόσωπο του ενικού, γιατί είναι
αθεράπευτα εγωιστής :
Εγώ τα ξέρω και τα προβλέπω όλα!
Εγώ δεν κάνω λάθη!
Εγώ είμαι ο μεγαλύτερος πατριώτης!
Εγώ μπορώ καλύτερα από όλους!
Κάποιοι άλλοι τώρα χρησιμοποιούν το
«εμείς» υπό την στενή έννοια του υποσυνόλου, μικρού ή μεγαλύτερου. Είναι κι
αυτό ένα είδος ομαδικού εγωισμού :
«Εμείς» είμαστε ήρωες!
«Εμείς» θα σας σώσουμε μόνοι μας!
«Εμείς» τους τα λέγαμε αλλά δεν μας
άκουσαν!
«Εμείς» δεν καταδεχόμαστε να
συνεργαστούμε με τους άλλους!
Ευτυχώς υπάρχει και μια άλλη κατηγορία
ανθρώπων που χρησιμοποιεί τη λέξη εμείς χωρίς εισαγωγικά, που περιλαμβάνει όλη
την Πατρίδα και όλο τον κόσμο της. Είναι οι απλοί, καλοπροαίρετοι, ταπεινοί
άνθρωποι, οι πραγματικοί πατριώτες, που αναγνωρίζουν ότι για να πετύχει μια
οικογένεια, μια κοινωνία, ένας λαός τους στόχους του:
Πρέπει
να υπάρχει συνεργασία με όλους, ομοψυχία, ενότητα.
Πρέπει
να επικρατεί αγάπη, αλληλοεκτίμηση, αλληλοσεβασμός.
Πρέπει
να μην υποβαθμίζεται η προσφορά κανενός.
Πρέπει
να έχουν ακλόνητη πίστη στον Θεό και στο δίκαιο και να πορεύονται όλοι μαζί, με
το βλέμμα στραμμένο με ελπίδα μπροστά.
Ιάκωβος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου