Πέμπτη 6 Αυγούστου 2015

Προσμονή - Αλεξανδρεύς



Προσμονή

Στην πέτρα τη σκληρή
το πρόσωπό μου έστησα πριν χρόνια
προσμένοντας το πότε θα περάσεις
να νιώσω το θεϊκό το χέρι Σου στην πλάτη
ν’ ακούσω τη φωνή Σου να μου λέγει
πως ήρθε η ώρα τα οπίσω Σου να είδω
να νιώσω, άλλος Μωυσής, πως έγινα δικός Σου
πως θε να στέκεις πλάι μου
στο φοβερό του Φαραώ το θρόνο
στην άκρη της θαλάσσης
όταν θ’ ακώ τα αλόγατα του βασιλέως να καλπάζουν
όταν θα με κοιτά ένας λαός ζητώντας μου φαγί και πιόμα.

Μάγκωσε η πλάτη μου
και βούλιαξε απ’ το βράχο η μορφή μου
κι Εσύ θαρρώ πως παίζεις ένα αιώνιο κρυφτό μαζί μου.

Αλεξανδρεύς

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Είναι ένα θέμα το ποιος από τους δύο παίζει το αιώνιο κρυφτό. Δεν το λέω για εσένα ποιητή μου, αλλά για εμένα

Ανώνυμος είπε...

To αιώνιο κρυφτό συνεχής πρόκληση για έξοδο απο το αυτονόητο και διακινδύνευση της επανάπαυσης στα κεκτημένα!
Ιφ

Ανώνυμος είπε...


Εναγώνια αυτή η προσμονή, με θεολογικές αναζητήσεις, θα υπάρξουν απαντήσεις;

Ανώνυμος είπε...

Δυνατή εικόνα.
Και αθεράπευτος υπαρξιακός πόνος μαζί.

Όμως...
To αιώνιο κρυφτό, το ξέρεις και συ καλά,ποιητή μου,
θα συνεχίζεται και πέντε λεπτά αφότου θα βγει η ψυχή μας.

Υπομονή!
Υπομονή!
Υπομονή!

Για όλους εμάς τους γιους του Αδάμ και τις κόρες της Εύας

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ για τις σκέψεις που μου δημιούργησες.

Ανώνυμος είπε...

Ο Αλεξανδεύς πάλι χτύπησε!!! Με κρασάκι συντροφιά θα ήταν καλύτερα.

Ανώνυμος είπε...

Αφού είναι προσμονή θα υπάρχει και χαρμόσυνο αποτέλεσμα. Σε μας τους χριστιανούς δεν χωρά ούτε η αμφιβολία ούτε η απογοήτευση.

Ανώνυμος είπε...

Ο Αλεξανδεύς είναι πολύ γλυκός!!

Ανώνυμος είπε...

Ο Αλεξανδεύς είναι πολύ - πολύ γλυκός!! Σε ευχαριστούμε.

Ανώνυμος είπε...

Προσμένω
θα πει ελπίζω.
Ελπίζω
θα πει χαίρομαι.

Χαίρομαι γιατί η προσμονή σου
μουλιάζει την άρνηση του Θεού
...μέχρι να φανεί
ένας ποιητής,
το χέρι Του,
που γράφει
ό,τι ορίζει η καρδιά σου!!

Φαίνεται ο Θεός
στα λόγια σου
δεν κρύβεται,
φαίνεται,
φαίνεσαι.....

α δ ε λ φ έ μου.