Ὁ χριστιανισμός κυβερνᾶ ὅλη τή ζωή μας ἡ ὁποία πρέπει νά εἶναι χριστιανική ἁγία,
ὄχι μόνο ἡ λατρευτική, μά ὅλη ἡ ζωή τοῦ ἀτόμου, ἡ ἐπαγγελματική, ἡ κοινωνική, ἡ
οἰκογενειακή, ἡ δημόσια, ἡ ζωή τῆς πράξεως καί ἡ ζωή τῆς λογικῆς καί τοῦ
συναισθήματος, ἡ ζωή τῆς ἐπιστήμης καί ἡ ζωή τῆς ψυχαγωγίας. Ὅλη ἡ ζωή ἀπό τήν
προσευχή ὡς τό ποδόσφαιρο πρέπει νά εἶναι ζωή χριστιανοῦ. Ὁ χριστιανός εἶναι
στήν κοινωνία ζύμη, πού «ὅλον τό φύραμα ζυμοῖ». Δέν πλανιέται ὁ χριστιανός γιά
τήν ἀρρώστεια καί τήν σαπίλα τούτης τῆς κοινωνίας. Μά ἡ ἐπίγνωση αὐτή τοῦ δίδει
εὐθύνες, δέν τοῦ ἐμπνέει ἀποστροφή, ἀλλά ἀγάπη, ὄχι πρός τήν ἀρρώστεια ἀλλά
πρός τόν ἄρρωστο. Δέν τοῦ ἐμπνέει φυγή, μά ἴσα-ἴσα συμπάθεια καί δύναμη γιά νά
φέρει στήν κοινωνία τοῦτο τό Εὐαγγέλιο.
Αλέξανδρος Τσιριντάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου