ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΜΝΗΜΗΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΑΝΔΡΕΑ ΕΓΛΥΚΑΔΟΣ

ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΜΝΗΜΗΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ

ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΑΝΔΡΕΑ ΕΓΛΥΚΑΔΟΣ

Ιερό Μνημόσυνο μνήμης για τα 185 χρόνια από τη δολοφονία του Καποδίστρια πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 2 Οκτωβρίου στον Ιερό Ναό Αγίου Ανδρέου Εγλυκάδος. Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση και εν εν συνεχεία  έγινε στην αίθουσα της Εκκλησίας  εκτενής και αφηγηματική αναφορά στη προσωπικότητα του μεγάλου αυτού ανδρός του Έθνους μας  που στις  27 Σεπτεμβρίου, συμπληρώθηκαν 185 χρόνια από την στυγερή δολοφονία του.

Κατά τον Ελβετό φιλέλληνα Ιωάννη-Γαβριήλ Εϋνάρδο η δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια ισοδυναμούσε με την δολοφονία της Ελλάδος.

Αντικείμενο της ομιλίας του π. Κων/νου  ήταν η ζωή το έργο και η τεράστια συμβολή του Ιωάννη Καποδίστρια στην εξελικτική μας πορεία σαν χώρας.

Ενός ανθρώπου που δεν πρέπει να ξεχνάμε πως όταν ήρθε ως κυβερνήτης στην Ελλάδα (8/1/1828), μεγάλο μέρος της Πελοποννήσου βρισκόταν ακόμα υπό τον έλεγχο των στρατευμάτων του Ιμπραήμ, παρά τη νικηφόρα για τις Μεγάλες Δυνάμεις ναυμαχία του Ναυαρίνου, ενώ ο Κιουταχής είχε καταλάβει όλη τη Στερεά.

Αυτήν την Ελλάδα κλήθηκε να υπηρετήσει ο Καποδίστριας δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για δημιουργία Κράτους εκ του μηδενός ,και η «αμοιβή» για αυτήν την προσφορά ήταν η άγρια δολοφονία του από Ελληνικά χέρια , από τον Γεώργιο και τον Κωνσταντίνο Μαυρομιχάλη  . Η προσωπικότητα του Ι.Καποδίστρια είναι τεράστιας σημασίας όχι μόνο για την ιστορία των κρατών μας αλλά και γιατί μας δείχνει τις δυνατότητες ενός ανθρώπου να επενδύσει πολλά στην ένωση κρατών και λαών.

 Τον διπλωμάτη Καποδίστρια τον εκτιμούσε και ο ίδιος ο Αλέξανδρος Α’, τονίζοντας όχι μόνο τις επαγγελματικές του επιτυχίες αλλά και την «ανιδιοτέλεια του στις χρηματικές και επαγγελματικές σχέσεις, την παντοτινή σεμνότητα του, το συγκρατημένο ύφος του και την ειλικρίνεια και ευθύτητα του».

Ο Κυβερνήτης Καποδίστριας  για να πετύχει τους στόχους του συνεργάσθηκε με την Εκκλησία αναγνωρίζοντας ότι στα χρόνια

 της σκλαβιάς που δεν υπήρχε κράτος, η Εκκλησία στήριξε το Έθνος.

Ο χαρακτηρισμός του Καποδίστρια ως «του πρώτου και τελευταίου Κυβερνήτου που αγάπησε και ενδιαφέρθηκε ειλικρινώς για την Εκκλησία» δεν είναι υπερβολή. Αναγνωρίζει την Εκκλησία "ως πραγματική νησίδα σωτηρίας μέσα στον ταραγμένο κόσμο της σκλαβιάς και της βαρβαρότητας" που εξημερώνει ήθη, εμφυσεί ελπίδα, καλλιεργεί φιλαλληλία, προάγει φιλανθρωπία, τονώνει συνεργασίες, εργατικότητα, εμπεδώνει σύνεση, πειθαρχία-αυτοπειθαρχία, ως βασικές προϋποθέσεις για αναγέννηση της Ελληνικής κοινωνίας. Θέλει Εκκλησία και κράτος αδιάσπαστα ενωμένα κυρίως για την ηθική μόρφωση των πολιτών.

Ο πρώτος και μοναδικός ίσως ηγέτης του νεοελληνικού κράτους με Θεό και Ελλάδα στη ψυχή του, δολοφονείται από εκπροσώπους του λησταρχικού κοτζαμπασισμού και ξένων συμφερόντων.

 Ήταν εκείνος ο οποίος έθεσε ως προτεραιότητα την παροχή παιδείας, τόσον προς τον λαό, όσο και προς τον ιερό κλήρο. Καθιέρωσε να διδάσκεται το μάθημα των Θρησκευτικών στους νεοέλληνες, όχι ως θρησκειολογία, όπως επιχειρείται  σήμερα, αλλά δίνοντας της Ορθόδοξη μαρτυρία και πίστη των Πατέρων αυτού του Έθνους στο Σωτήρα Χριστό. Επίσης τύπωσε και διένειμε στο λαό την Ιερά Σύνοψη, εντός της οποίας περιέχονται όλες οι Ιερές Ακολουθίες τη; εκκλησίας μας. Αυτός ήταν ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ.

Φίλος του Καποδίστρια γράφει για τον αληθινό Πατέρα της Ελληνικής Πατρίδος:

 «Ο θάνατος του Κυβερνήτου είναι συμφορά δια την Ελλάδα, είναι δυστύχημα δι' όλην την Ευρώπην... Το λέγω με διπλήν θλίψιν: ο κακούργος, όστις εδολοφόνησε τον κόμητα Καποδίστρια, εδολοφόνησε την πατρίδα του»

Η Ενορία της Εγλυκάδος  προβάλει τον Ιωάννη Καποδίστρια σαν το πρότυπο εκείνο που θα θεμελιώσει τις βάσεις για τον επαναπροσδιορισμό μας ως Έθνους μέσα από έργα και όχι μόνο λόγια, αποδεικνύοντας  τις ηθικές αξίες και τον τρόπο σκέψης που πρέπει να διακατέχει ένα Κράτος και τους πολίτες του δηλαδή φιλοπατρία,βαθιά πίστη και αγάπη-σεβασμός για την Παιδεία και την οικογένεια.

Στο τέλος όλο  το εκκλησίασμα με συγκίνηση έψαλλε το ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ.