Άλμπουμ
Παρά τις αντιρρήσεις μου
επέμενες να μας φωτογραφίζεις
και να τηρείς λεπτομερές αρχείο
με αύξουσα σειρά καλοκαιριών.
«Θέλω να θυμάμαι» έλεγες,
«τα χρόνια που περάσαμε,
τις πτυχές και τις ρωγμές που άφησε
η πάλη με τον χρόνο».
Πρόλαβες, όμως, κι έφυγες
νωρίτερα,
αφήνοντας πια, μια ατέλειωτη σειρά χειμώνων.
Μα τώρα εγώ, δεν θέλω, πλέον, να θυμάμαι.
Μόνο να ξεχνάω.
Μόνο.
Στάχυς
10 σχόλια:
Για άλλη μια φορά έδεσες ρέστα. Εξαιρετικό! Το υπογράφω διότι μου είπε πολλά. Μερικές φορές κάποια ποιήματα αγγίζουν την καρδιά μας.
Ω ρε φίλε είσαι φοβερός ε!!!
Μια γλυκιά μελαγχολία που μας αγγίζει με ευαισθησία!!!
Πάρα πολύ καλό... αληθινό...μελαγχολικό...πραγματικό!!! Μου αρέσει πολύ! Μ' αρέσει επίσης και το ύφος που είναι διαφορετικό απ' ότι συνήθως...!! Μπράβο!
Eντάξει, έχεις φύγει χιλιόμετρα μακρυά....είσαι υπέροχος!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Τέτοια εξέλιξη δεν την περίμενα.
Πάρα πολύ καλό!Συγχαρητήρια! Αναμέμουμε και άλλα τέτοια
Συγχαρητήρια για το βραβευμένο ποίημα σου! Και σ άλλα με υγεία!
Που; Πότε; Βραβεύτηκε;
Να μας πεις για να δούμε ποιος είναι αυτός ο εξαιρετικός ποιητής Στάχυς.
Αν δεν το πεις εσύ να το πει ο Αναστάσιος.
Θέλω να μάθω!!!!
Και γω θα ήθελα πολυ μα μάθω.....ειναι πάντως μια πολλή ευαίσθητη ψυχή!
Eίναι παράξενο,
αλλά και τώρα δεν το απέφυγα..
το μειδίαμα,
κάθε φορά που διαβάζω
τα ωφέλιμα και εύπεπτα ποιήματά σου!
Είναι ένα ξάφνιασμα στη ζωή,
είτε την εγκαταλείπεις,
είτε την καλωσορίζεις'
κάθε φορά όμως μου φτάνει
το ότι την πλάθεις,
φτιάχνοντας
και μόνο στίχους
για βράβευση!
Μικρό το δώρο?
Δημοσίευση σχολίου