Αδελφοί μου, Χριστός ανέστη!
Τι μεγάλη ευλογία που η Αγία μας
Εκκλησία έχει τέτοιους μεγάλους Αγίους! Τι παρηγοριά, τι ελπίδα, τι δύναμη σου
αποπνέουν; Είμαστε πραγματικά πολύ ευλογημένοι οι άνθρωποι της Εκκλησίας που
έχουμε τέτοιους Αγίους. Μακάρι κάποτε να το εκτιμήσουμε και να σταματήσουμε να
τα θεωρούμε όλα δεδομένα.
Άγιος Γεώργιος λες, και παίρνεις
δύναμη, Άγιο Δημήτριο προφέρεις, και αισθάνεσαι λεβέντης του Χριστού και
παλικάρι. Πόσα έχουν να μας πουν αυτοί οι Άγιοι σήμερα στην φρικτή και
αλλοπρόσαλλη εποχή μας; Ταπεινά πιστεύω ότι μας παροτρύνουν να αγωνιστούμε για
του Χριστού την πίστη την Αγία και της πατρίδος την ελευθερία.
Μας δείχνουν ότι
το να είσαι του Θεού είναι κάτι το ηρωικό, το υπέροχο, το ευγενές, το όμορφο.
Γι’ αυτό οι άνθρωποι της Εκκλησίας πρέπει να είμαστε λεβέντες και όχι
μεμψίμοιροι και απωθητικοί. Μας δείχνουν ακόμα, ότι ο δρόμος προς την αγιότητα
δεν είναι δύσκολος, μόνο ένα πράγμα χρειάζεται: καρδιά και θεία τρέλα.
Ας ξυπνήσουμε λοιπόν, αδελφοί
μου, ας γίνουμε τρελοί για την αγάπη του Χριστού. Η ζωή με τον Χριστό είναι ζωή
σταυροαναστάσιμη, χαρμόσυνη, μοναδική και ανεπανάληπτη. Ας σταματήσουμε να
σπαταλάμε τον χρόνο μας σε ανούσια πράγματα και ας ζήσουμε την κάθε στιγμή
μοναδικά κοντά στον Χριστό και στην Παναγιά, αμήν.
Άγιοι Γεώργιε και Δημήτριε σας
ευχαριστούμε για όλα. Πρεσβεύσατε υπέρ ημών των αμαρτωλών.
Με πολλή αγάπη, ένας ανάξιος
δούλος του Θεού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου