ΣΤΑ ΜΕΤΕΩΡΑ ΠΙΣΤΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΚΕΣΤΡΙΝΗΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΑΝ ΣΕ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΜΟΝΕΣ

ΣΤΑ ΜΕΤΕΩΡΑ ΠΙΣΤΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΚΕΣΤΡΙΝΗΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΑΝ ΣΕ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΜΟΝΕΣ

Πιστοί ἀπό τήν ἐνορία Κεστρίνης βρέθηκαν στά Μετέωρα, σέ  ἱστορικές Μονές, ὅπως τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, τοῦ Ἁγίου Στεφάνου καί τῆς Ἁγίας Βαρβάρας Ρουσάνου, στό πλαίσιο προσκυνηματικῆς ἐκδρομῆς, πού ὀργάνωσε ὁ ἱερός νάος ἁγίου Μηνᾶ Κεστρίνης.

Ἐκεῖ  ἔνιωσαν ὅτι ἡ ψυχή δέν μπορεῖ νά ζήσει ἔξω ἀπό τό βλέμμα τοῦ Θεοῦ.  Χαίρεται ὅταν νιώθει ὅτι πάντοτε στέκεται μπροστά Του, ὅταν καθοδηγεῖται ἀπό τό παντοδύναμο χέρι Του, ὅταν εὐφραίνεται τή γεμάτη πατρική ἀγάπη Του.

Ἐκεῖ ἔνιωσαν ὅτι οἱ ἀσκητές, πού σκαρφάλωσαν πρίν ἀπό αἰῶνες στά ἀπότομα βράχια, εἶχαν βαθιά αἴσθηση τῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ στή ζωή τους. Δέν μποροῦμε, βέβαια, νά γίνουμε ἀσκητές, σέ κάθε περίπτωση, ὅμως, μποροῦμε καί πρέπει μέσα στήν καρδιά μας νά δώσουμε θέση στό Χριστό. 

Ἐκεῖ  ἔνιωσαν τό πρόσταγμα νά μένουν ὄρθιοι στις δυσκολίες, ἀσυμβίβαστοι, γιά τήν ἐλπίδα τή δική τους, γιά τήν τιμή τοῦ ἀνθρώπου!

Ἐκεῖ ἔνιωσαν νά τούς ἁπλώνεται χέρι ἀπό τόν οὐρανό, γιά νά μποῦν στόν πνευματικό ἀγῶνα, μέ πίστη καί ταπείνωση, μέ ὑπομονή καί αὐταπάρνηση.

Ἐκεῖ ἔνιωσαν ὅτι ἡ ἀλλαγή, ἡ ἀναγέννηση καί ἀνακαίνιση τῶν ψυχῶν δέν γίνεται μέ ἀνθρώπινα μέσα.  Πρέπει νά πνεύσει ἡ πνοή τοῦ Θεοῦ, γιά νά φουντώσει ἡ σπίθα, που σιγοκαίει  στήν καρδιά.

Ἐκεῖ ἔνιωσαν ὅτι ὁ Χριστός εἶναι παρών καί ὄχι ἀπών, ἀρκεῖ νά τόν δεχθοῦμε στήν ψυχή μας, γιά νά τήν κάνει ἀπόρθητο φρούριο, ἀρκεῖ νά σκηνώσει στό εἶναι μας καί ἀρκεῖ νά γίνει ὁ θησαυρός μας, ὁ ἐμπνευστής καί ὁδηγός τῆς ζωῆς μας. Τότε θά κρατηθεῖ ὁ ἥλιος τῆς ἀγάπης ὄρθιος καί θά μᾶς φωτίζει.

Ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Μηνᾶ Κεστρίνης