Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2017

Μέχρις ότου χρειαστεί να συγχωρήσουν οι ίδιοι.


Όλοι τονίζουν το πόσο όμορφο και αναγκαίο,
αλλά και δείγμα της πνευματικότητας του πιστού,
είναι η συγχώρεση.

Μέχρις ότου χρειαστεί να συγχωρήσουν οι ίδιοι.

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μου αρέσουν όλα αυτά που γράφεις και τα υπογράφεις με την φωτογραφία σου.
Η συγκεκριμένη λεζάντα έχει σοφία με αποδέκτες έκτος από εσένα και εμάς και άλλους που είναι ή νομίζουν πως είναι στο απυρόβλητο.

Ανώνυμος είπε...

Έχω δει πολλούς να διδάσκουν τους άλλους αλλά οι ίδιοι να το κρατούν μανιάτικο.
ΥΓ. Εξαίρω τους κληρικούς που αυτοί είναι το πρότυπο της συγχωρητικότητας!!!!!!! (ο νοών νοείτω)

Ανώνυμος είπε...

Μας προκαλείς με αυτά που γράφεις…
Γνωρίζω κάτι δεσποτάδες και μεγαλοπαπάδες που δεν συγχωρούν με τίποτα. ΑΑΑ!!!! άδικα τους κατηγορώ αυτοί είναι εκτός νόμου διότι είναι ο νόμος. Φαρισαίοι πάντα θα υπάρχουν.

Ανώνυμος είπε...

Ειδικα οι κληρικοι και δη οι αρχιερεις!!!!!!!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Οι παπάδες μπορούν να λένε κάτι παραπάνω μετά την συμαρτυρία δεν ξαναπάτησαν σε πνευματικό. Πολλοί από αυτούς εξομολογούν τον εαυτό τους. Δεν γράφω υπερβολές. Ας ρωτήσουν οι μητροπολίτες τους παπάδες τους πόσους έχουν ως πνευματικούς. Και η Σύνοδος το ίδιο τους δεσποτάδες. Τότε να δω πόσα απίδια πιάνει ο σάκος τους.
ιερομόναχος

Ανώνυμος είπε...


'' και άφες ημιν τας αμαρτίας ημών ,και γαρ αυτοί αφίεμεν παντί τω οφείλοντι ημιν.'' (Λουκ ια 4 )

Αναστάσιε , έτσι εισακούονται οι προσευχές και τα αιτήματά μας , άς είμαστε ευδιάλλακτοι προς όλους .

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Αναστάσιε υπέροχο το κείμενό σου. Σε ευχαριστούμε. Όσο για τον 3:45 θα του πρότεινα να πάει στο Συνεδριακό Κέντρο στο Πανεπιστήμιο να δει αυτές τις μέρες όσους Δεσποτάδες θέλει. Να δει την ταπεινότητα στο μεγαλείο της.

Ανώνυμος είπε...

Αυτά τα ποστ μου αρέσουν. Να μας τα λες συχνότερα Αναστάσιε.

Ανώνυμος είπε...

Αναστάσιε, δέν μπορώ, ώς «παθών εν οικογενειακή υπηρεσία», παρά να σού δώσω θερμά συγχαρητήρια για την παραπάνω ανάρτηση.Πέτυχες στόχο! a

Ανώνυμος είπε...

Πολλοί μιλάνε για συγνώμη και συγχωρητικότητα αλλά τα λένε για τους άλλους. Γνωρίζω κληρικούς που δεν μιλάει ο ένας στον άλλο και παπάδες που συστηματικά πολεμούν τους υποτιθέμενους αντιπάλους τους. Αν ζούσε ο Χριστός σήμερα στον κόσμο με το μαστίγιο θα έκανε καλή δουλειά. Δεν πάμε πίσω και εμείς οι λαϊκοί που ξημεροβραδιάζομαι στις ακολουθίες αλλά καλημέρα δεν λέμε στους γείτονες και τους συγγενείς.

Ανώνυμος είπε...

Καλο ειναι οι κληρικοι να κρατουν την θεση τους και οσοι σφαλουν κληρικοι η λαικοι να μαθουν να ζητουν συγνωμη.Ειναι αυτονοητο οτι για να υπαρξει ομονοια και αγαπη πρεπει ο θυτης να αποδεχθει του λαθους του

Ανώνυμος είπε...

Καλο,πολυ καλο Αναστασιε!
1.13
Υπαρχουν ατομα που ξημερωβραδιαζονται στις ακολουθιες ,μα ουτε μια φορα δεν εξομολογηθηκαν,ακομα δε κ την τελευταια στιγμη της ζωης τους ,δεν ηθελαν,και πεθαναν αμετανοητοι!
Εκει ειναι το κλαμα.
Βλεπεις οι σχεσεις με τον πλησιον πρεπει να εναι σχεσεις αγαπης,αλληλοσυγχωρητικοτητας,αλληλοταπεινωσης,αλληλοπεριχωρητικοτητας.Πιο δυνατες ομως ειναι οι σχεσεις με Τον Θεο,
Σχεσεις ειληκρινεις,αληθεις.
Εμεις οι Ορθοδοξοι,επειδη στρατοπεδευουμε στα οροπεδια Του Θεου καθε φορα θα θελαμε να μαθητευσουμε την εις βαθος αληθεια.Αλλα καθως η κοινωνια μας εγινε σκληρη και αδυσωπητη,κρινουμε συμφωνα με τα θεληματα μας κ δικαζουμε τοσο ευκολα.Δεν συγχωρουμε,βλεπεις αδελφια κ δεν μιλανε εξαιτιας των περιουσιακων που ο γονεας δεν εμοιρασε δικαια,πηγαινουν σ τ η ν ε κ κ λ η σ ι α ,μα το βραδυ θρεφουν την κακια για τον αδελφο τους,επειδη πηρε περισσοτερα κ που να συγχωρεσουν;
Θετω λοιπον το εξης ερωτημα,παντοτε γενικα μιλαμε:
Τα προσωπικα αμαρτηματα πρεπει να τα συγχωρουμε στον αλλον ειτε ειναι εχθρος μας ειτε ειτε δεν ειναι.
Τα αμαρτηματα που βλασφημουν Τον Θεο,εφοσον Ο Θεος δεν τα συγχωρει ε ω ς οτου μετανοησει ο αιρετικος,μπορουμε να τα συγχωρησουμε;
Και παλι ,τι κερδος θα εχω αν μιλω στον πλησιον μου ειρηνικα,μεσα μου ομως εχω εχθρα;
Αλλα δυστυχως καθως ο διαβολος πανουργος ειναι,κοιτα να μας πιασει με δολο.
Συγχωρηστε με!

Ανώνυμος είπε...

Αυτό είναι από τα δύσκολα. Οι συμβουλές είναι για τους άλλους. Εμείς πάντα έχουμε δίκιο.