Βηθλεέμ ἑτοιμάζου! - Φώτιος Μπαρούτας

Βηθλεέμ ἑτοιμάζου! 

Φώτιος Μπαρούτας

Δυο χιλιάδες δεκαεφτά χρόνια από τότε μέχρι σήμερα, αναγγέλεται ένας ερχομός ξεχωριστός και μοναδικός, διαφορετικός και πρωτόγνωρος, ακατάληπτος και απερίγραπτος! Ο ερχομός του Θεού και Πατέρα στη γη! 

Η χαρμόσυνη είδηση υμνολογείται στις εκκλησιές με ευφρόσυνα τροπάρια· «Ἡ Παρθένος σήμερον τὸν προαιώνιον Λόγον ἐν σπηλαίῳ ἔρχεται ἀποτεκεῖν ἀπορρήτως» Ποιητικά και γλαφυρά τα λόγια του θεόπνευστου υμνογράφου μας πληροφορούν για το αναμενόμενο μεγάλο Γεγονός· «Βηθλεὲμ ἑτοιμάζου· εὐτρεπιζέσθω ἡ φάτνη· τὸ Σπήλαιον δεχέσθω, ἡ ἀλήθεια ἦλθεν· ἡ σκιὰ παρέδραμε· καὶ Θεὸς ἀνθρώποις, ἐκ Παρθένου πεφανέρωται, μορφωθείς τὸ καθ’ ἡμᾶς, καὶ θεώσας τὸ πρόσλημμα. Διὸ Ἀδὰμ ἀνανεοῦται σὺν τῇ Εὔᾳ, κράζοντες· Ἐπὶ γῆς εὐδοκία ἐπεφάνη, σῶσαι τὸ γένος ἡμῶν». 

Σε ποια Βηθλεέμ απευθύνεται ο ποιητής·· ποιά είναι η φάτνη που πρέπει να ευτρεπιστεί για να υποδεχθεί τον Μεσσία· ποιό το σπήλαιο, που καλείται να φιλοξενήσει τον «μορφωθέντα τὸ καθ’ ἡμᾶς καὶ θεώσαντα τὸ πρόσλημμα», δηλαδή Εκείνον που έλαβε ανθρώπινη μορφή και την θέωσε! 

Οπωσδήποτε, δεν πρόκειται για μια συνηθισμένη επίσκεψη, αλλά για επίσκεψη σωτηρίας. Δεν ξανάγινε να κατεβαίνει στη γη ο Μονογενής και Λόγος του Θεού και, σύμφωνα με το σοφό Του σχέδιο να παίρνει μορφή δούλου και ομοίωμα αν- θρώπου! Ήρθε για να διορθώσει, ακόμα και με την σταυρική θυσία Του, τα στραβά και τα ανάποδα του αυτού του κόσμου. 

Η υποδοχή του Βασιλιά, φτωχή και ασήμαντη, ανάλογη του τρόπου του ερχομού του! Εντύπωση προκαλεί αντιφατικότητα των τελούμενων· ο Βασιλιάς και η Φάτνη, ο Αστέρας και ο σταύλος των αλόγων ζώων, τα τιμητικά Δώρα των Μάγων και το μένος του Ηρώδη, οι ανυμνούντες Άγγελοι και η ταπεινή παρουσία των παρευρεθέντων βοσκών. Δυο χιλιετίες και πλέον πέρασαν από τότε και η μακροθυμία του Θεού επιμένει να μας καλεί να γιορτάσουμε το συγκλονιστικό γεγονός της Γέννησης του Θεανθρώπου στην προσωπική μας «Βη- θλεέμ» και να τον ξιλοξενήσουμε στη φάτνη της ψυχής μας. «Ἡ ἀλήθεια ἦλθεν, ἡ σκιὰ παρέδραμε». Η φιλοξενία αυτή δεν αποτελεί απαίτηση του Δεσπότη, αλλά μοναδική επιλογή και ιδανική λύση για την αποφυγή της ανθρώπινης αυτοκαταστροφής. 

Οι άνθρωποι, ωστόσο, συνηθίζουν να υπολογίζουν πάντα στην απέραντη μακροθυμία του Πατέρα· γιαυτό και τις περισσότερες φορές ζητούν τη βοήθειά Του αλλά δεν συνετίζονται. Επιμένουν να ψευτοζούν μακριά Του. 

"Να πιστεύεις ότι τίποτα δεν υπάρχει πιο εξαίσιο, βαθύτερο, συμπαθητικότερο, πιο συνετό, πιο γενναίο και πιο τέλειο από το Χριστό. Όχι μόνο δεν υπάρχει, αλλά με θερμή αγάπη στο λέω, ότι δεν μπορεί και να υπάρξει. Κι αν ακόμα κάποιος αποδείκνυε ότι ο Χριστός είναι εκτός αλήθειας, κι αν πράγματι η αλήθεια ήταν εκτός Χριστού, τότε θα προτιμούσα να παραμείνω με τον Χριστό, παρά με την αλήθεια (Ντοστογιέφσκι). Ευλογημένη η ώρα, η οποιαδήποτε ώρα, που οι καμπάνες της ψυχής θα σημάνουν χαρούμενα για τα προσωπικά μας Χριστούγεννα. Και ας μην είναι χειμώνας και, αντί του Άστρου, ας λάμψει πάνω από την έρημη φάτνη της ψυχής μας το Έλεος του Θεού. Αρκεί να το αποφασίσουμε. 

«Ὁ Χριστὸς θέλει να τον καλέσουμε» μας προ- τρέπει ο Γέρων Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός (+2009). 

Ας ευπρεπίσουμε το σπήλαιο της ψυχής για να Τον καλοδεχθεί και να γεννηθεί μέσα μας! 

Καλή συνέχεια με Χριστό. 

Καλά προσωπικά Χριστούγεννα!