Ο παππούς του Θεού κ.Μαργαρίτης
Τουτες τις αγιες μερες, η
Θεια Χαρις, εφερε στον νου μου, τον αειμνηστο κ.Μαργαριτη, τον παππου του Θεου,
τον οποιο αξιωθηκα να ζησω, να βιωσω και να ωφεληθω τα μεγιστα απο το
παραδειγμα του, εις τον Ιερο Ναο του Αγιου Βασιλειου Βολου.
Μικρο παιδι, θυμαμαι,
επαιζα ποδοσφαιρο στην πλατεια που βρισκετε μπροστα απο την Εκκλησια του Αγιου
Βασιλειου. Μια Εκκλησια κοσμημα με ευλογημενους Ιερεις. Ποιον να πρωτοθυμηθω?
Τον λογιο Προισταμενο Πατερα Αθανασιο η τον πατερα Θεοδωρο, που με την
αγαπη που ειχε για το ποδοσφαιρο εφερνε ολους τους νεους στην Εκκλησια? Τον
Πατερα Κωνσταντινο,τον ταπεινο και ανεξικακο η τους νεωκορους και ψαλτες που
διακονουσαν στον Ναο? Ολοι ανθρωποι καλοι, ο καθενας ξεχωριστος, με τα
χαρισματα που του χαρισε ο καλος Θεος. Με πολυ αγαπη και ευγνωμοσυνη τους
ενθυμουμαι.
Ο ανθρωπος ομως που
χαρακτηκε στην ψυχη μου ηταν ο κ.Μαργαριτης. Ανθρωπος σπανιος, σεβαστος, σοφος,
με πολυ αγαπη ειδικα για τα παιδια. Αυτος ο Ανθρωπος με εβαλε πρωτος στο
Παναγιο Ιερο του Αγιου Βασιλειου, με εμαθε να διακονω, να κοβω αντιδωρα, να
βγαινω στις Εισοδους, μα το κυριοτερο, με διδαξε να στεκομαι με Ιερο Δεος και
Ευλαβεια μεσα εις το Ιερο. Μου εμαθε να αγαπω τον Αγιο Βασιλειο, να υπηρετω με
αφοσιωση και αυταπαρνηση την Μανα Εκκλησια, κατι που το εφαρμοσε πρωτα ο Ιδιος.
Οποτε με εβλεπε να διακονω
με καμαρωνε, χαιροταν να βλεπει την προοδο μου, δεν ζηλευε, δεν ηθελε να
κρατησει τις γνωσεις για τον εαυτο του, αλλα τις μοιραζοταν με εμας τα παιδια
του. Πολλα παιδια εγιναν Αξιοι Ιερεις χαρη στον κ.Μαργαριτη. Οποτε τους
αντικρυζε, αισθανοταν μεγαλη συγκινηση, μου τους εδειχνε με καμαρι και μου
ευχοταν καποτε να αξιωθω να γινω και εγω Ιερεας του Υψιστου.
Ο κ.Μαργαριτης ηταν
πραγματικο Μαργαριταρι του Χριστου. Μου λειπει αφανταστα. Οταν εμαθα οτι
εκοιμηθη, πονεσα, αισθανθηκα οτι εφυγε για τους Ουρανους, αλλος ενας Ανθρωπος
του Θεου. Οχι πολυ καιρο πριν κοιμηθη εγινε μια εκδηλωση στον Αγιο
Βασιλειο, με προβολη βιντεο σχετικα με το πως φτιαχτηκε ο Πανεμορφος Ναος και
ποιοι συνεβαλλαν. Στο βιντεο τιμηθηκε και εκεινος καταθετοντας την προσωπικη
του εμπειρια και αγαπη για τον Αγιο, στον οποιο αφιερωσε ολη του την ζωη. Ηταν
ιδιαιτερα συγκινημενος, οταν μου διηγουνταν αυτες τις στιγμες.
Αγαπημενε μου και
πολυσεβαστε Δασκαλε της πνευματικης μου ζωης κ.Μαργαριτη Σε ευχαριστω για Ολα.
Ησουν πραγματικα σπουδαιος ανθρωπος. Δεν θα σε ξεχασω ποτε. Σε αγαπω πολυ, σε
μνημονευω και ζητω την ευχη σου. Να σε χαιρομαστε ολοι οσοι αξιωθηκαμε και σε
γνωρισαμε και κυριως ο Αγιος σου, ο Μεγας Βασιλειος, τον οποιο τοσο τιμησες και
υπηρετησες. Αιωνια σου η Μνημη Ανθρωπε του Θεου.
Με απεραντο σεβασμο και υικη
αγαπη.
Α.Μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου