Τέτοιο πράγμα είναι η πονηριά. Σκοτίζει το
λογισμό και οδηγεί στον γκρεμό, εκείνον που παρεκτράπηκε από το σωστό δρόμο,
έστω και μια φορά.
Είναι πραγματικά τυφλή η πονηριά
και δεν μπορεί να αντιληφθεί γρήγορα κανένα από τα πρέποντα.
Κρύβοντας τον εαυτό
τους μέσα στις τρύπες ή στις φωλιές ή στις σπηλιές της πονηριάς, αδυνατούν να
ρίξουν το βλέμμα τους προς την ακτίνα του φωτός, λόγω της ασθένειας των ματιών
της ψυχής τους.
Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος
1 σχόλιο:
τι βλέπουνε τα ματάκια μου; το πρόβατο...ασελγεί πάνω στο λύκο; Τα ύστερα του κόσμου, Αναστασάκη μου! Τα ύστερα του κόσμου, και καλή χρονιά! Με χαρά και υγεία και μια σταλιά Μετάνοια, όσο πατάνε τα κατσουλινάκια! :-)
Δημοσίευση σχολίου