Υποχρεωτικές οι αλλαγές στο Σύνταγμα των Σκοπίων - Γεώργιος Νεκτάριος Λόης

Υποχρεωτικές οι αλλαγές 

στο Σύνταγμα των Σκοπίων.

(«ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΟΣ», Αρ.Φύλλου: 547, 

Πάτρα 20-01-2018)

Γεώργιος Νεκτάριος Λόης, Ph.D.

Σε συνέχεια του άρθρου: «Η Ονομασία του Κράτους των Σκοπίων», το οποίο δημοσιεύτηκε στον «Εκκλησιολόγο», αρ. φύλλου 546, την 13^η  Ιανουαρίου 2018, κρίνουμε σκόπιμο να επανέλθουμε ώστε να καταγράψουμε τα σημαντικότερα άρθρα του Συντάγματος των Σκοπίων, τα οποία πρέπει να αναθεωρηθούν προκειμένου να προχωρήσει μία πιθανή συμφωνία για το ζήτημα της ονομασίας. Με βάση τη συμφωνία του Βουκουρεστίου, 3 Απριλίου 2008, έχουμε δεχθεί τη σύνθετη ονομασία: «Ναι στη σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό, για όλες τις χρήσεις». Η σύνθετη ονομασία μπορεί να περιλαμβάνει και τον όρο Μακεδονία αλλά η γειτονική χώρα δεν θα έχει διαφορετική ονομασία για το εσωτερικό της και διαφορετική για τις σχέσει

ς της με την Ελλάδα και τις διεθνείς σχέσεις της, θα ισχύει erga omnes - έναντι όλων.

Παρότι είμαστε κάθετα αντίθετοι στο να δοθεί ο όρος Μακεδονία ή Παραγώγου ως συστατικού του ονόματος των Σκοπίων, διότι είναι αρχαίος Ελληνικός μαρτυρούμενος επί χιλιετηρίδες προτού να υπάρξει οιοσδήποτε σλάβος στη Βαλκανική Χερσόνησο, εντούτοις οι τελευταίες εξελίξεις και το Βουκουρέστι μας αναγκάζουν να δούμε τις πραγματικές διαθέσεις των Σκοπίων, οι οποίες πηγάζουν από το Σύνταγμά τους.

Στο προηγούμενο άρθρο μιλήσαμε για το «Ιστορικό Πλαίσιο», το οποίο οι Πολιτικοί και Διπλωμάτες μας οφείλουν να λάβουν υπόψη τους σε οποιαδήποτε συμφωνία με σύνθετη ονομασία, διότι από την ημέρα αναγνώρισης του κράτους των Σκοπίων θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο ιστορικά ότι οι Σκοπιανοί έχουν μόνο ένα τμήμα της γεωγραφικής Μακεδονίας, όπως αυτή αποκαλούταν την περίοδο των Οθωμανών, ενώ εμείς την «Αρχαία – Ελληνική Μακεδονία».

Η αναθεώρηση του Συντάγματος των Σκοπίων είναι ζήτημα κομβικό. Δεν μπορεί να μιλάμε για συμφωνία στο ζήτημα της ονομασίας και να επιτρέπουμε να υπάρχουν αλυτρωτικές αναφορές στο Σύνταγμα των Σκοπίων. Είναι προφανές ότι δεν μπορεί να υπάρξει συμφωνία, η οποία θα είναι erga omnes και από την άλλη να επιτρέπουμε στους Σκοπιανούς να ομιλούν για «Μακεδονικό Έθνος», για «Μακεδονική γλώσσα», για «εκπατρισμένους Μακεδόνες», για «Μακεδόνες σε γειτονικές χώρες» και για «Μακεδονική Εκκλησία». Γι’ αυτό πολύ σωστά η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος αναφέρει (10-01-18) ότι δεν μπορεί να αποδεχθεί όνομα με τον όρο «Μακεδονία» ή παράγωγό του, εξηγώντας τις επιπτώσεις σχετικά με την ονομασία  της σχισματικής αυτοαποκαλούμενης εκκλησίας της «Μακεδονίας». Εμείς στην συνέχεια θα επιχειρήσουμε να επισημάνουμε τις αλυτρωτικές αναφορές του Συντάγματος των Σκοπίων. 

Αλυτρωτικές αναφορές στο Σύνταγμα

Η πλειοψηφία των άρθρων του Συντάγματος των Σκοπίων ομιλούν για «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να υπάρξει μία γενική τροπολογία, η οποία θα αντικαταστήσει την παλαιά ονομασία του Κράτους σύμφωνα με την νέα.

Ειδικότερα:

Άρθρο 3 – «Το έδαφος της Μακεδονίας είναι αδιαίρετο και αναπαλλοτρίωτο».

 «Τα σύνορα της Δημοκρατίας της Μακεδονίας μπορούν να μεταβληθούν μόνο συμφώνως προς το Σύνταγμα».

Τροπολογία (1) επί του άρθρου 3. «Η Δημοκρατία της Μακεδονίας δεν έχει εδαφικές διεκδικήσεις έναντι των γειτονικών Κρατών».

Σχόλιο: Τι σημαίνει αδιαίρετο; Οι ίδιοι αποκαλούν την ελληνική Μακεδονία «ως του Αιγαίου» και την βουλγαρική «ως του Πιρίν». Μήπως θεωρούν διηρημένη την χώρα τους και εποφθαλμιούν ελληνικά και βουλγαρικά εδάφη;  Ακόμη και με την Τροπολογία (1) τα σύνορα και πάλι μπορούν να μεταβληθούν σύμφωνα με το Σύνταγμα και συμπληρώνουν «και σύμφωνα με τους γενικώς αποδεκτούς διεθνείς κανόνες». Η αναφορά αυτή αποτελεί κορυφαίο δείγμα αλυτρωτισμού.

Άρθρο 4 – «Οι πολίτες της Δημοκρατίας της Μακεδονίας έχουν την ιθαγένεια της Δημοκρατίας της Μακεδονίας…».

Άρθρο 7 -  «Η Μακεδονική γλώσσα με το Κυριλλικό αλφάβητο είναι η επίσημη γλώσσα στη Δημοκρατία της Μακεδονίας…».

Σχόλιο: Τα άρθρα 4 και 7 του συντάγματος καθορίζουν την ιθαγένεια και την γλώσσα ως «Μακεδονική». Αυτά θα πρέπει να αφαιρεθούν από το Σύνταγμα.

Άρθρο 19 – «Η Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία, οι άλλες θρησκευτικές κοινότητες και οι δογματικές ομάδες….».

Σχόλιο: Συνταγματικά αναγνωρίζουν την Σχισματική Ορθόδοξη Εκκλησία και όχι την «Αρχιεπισκοπή Αχρίδος και Μητρόπολη Σκοπίων», υπό τον Αρχιεπίσκοπο Ιωάννη, η οποία είναι και η κανονικά αναγνωρισμένη Εκκλησία απ’ όλες τις Ορθόδοξες ανά την Οικουμένη Εκκλησίες.  

Άρθρο 36 -  «Η Δημοκρατία διασφαλίζει ιδιαίτερα κοινωνικά ασφαλιστικά δικαιώματα στους παλαίμαχους του Αντιφασιστικού πολέμου και όλων των πολέμων εθνικής απελευθέρωσης της Μακεδονίας…»

Σχόλιο: Αυτοί που πολέμησαν και έχυσαν το αίμα τους για την Μακεδονία ήταν Έλληνες. Σε ποιους αναφέρονται που επιθυμούν να διασφαλίσουν ιδιαίτερα κοινωνικά και ασφαλιστικά δικαιώματα;          

Άρθρο 49 -   «Η Δημοκρατία μεριμνά για την κατάσταση και τα δικαιώματα του Μακεδονικού Λαού σε γειτονικές χώρες, καθώς και για τους μετανάστες Μακεδόνες…».

Τροπολογία (2) επί του άρθρου 49 - «Στην άσκηση του ανωτέρω η Δημοκρατία δεν θα παρεμβαίνει στα κυριαρχικά δικαιώματα άλλων κρατών ή στις εσωτερικές υποθέσεις τους».

Σχόλιο: Το άρθρο 49 προωθεί τον αλυτρωτισμό διότι ομιλεί για «Μακεδονικές» μειονότητες σε γειτονικές χώρες καθώς και για τα δικαιώματα των μεταναστών από την «Μακεδονία».

Κατόπιν ελληνικών παρεμβάσεων προστέθηκε η «Τροπολογία  (2) επί του άρθρου 49», η οποία όμως δεν ανατρέπει τον αλυτρωτισμό και την διεκδίκηση αναγνώρισης κάποιας υποτιθέμενης «Μακεδονικής» μειονότητας στην Ελλάδα (στην ελληνική Μακεδονία).

Άρθρο 50 – «Κάθε πολίτης μπορεί να αξιώσει προστασία των ελευθεριών και δικαιωμάτων που ορίζει το Σύνταγμα από τα τακτικά δικαστήρια όπως και από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Μακεδονίας…»

  

Σχόλιο: Στην περίπτωση του Αρχιεπισκόπου Αχρίδος και Μητροπολίτη Σκοπίων κ. Ιωάννη που ήταν η προστασία των ελευθεριών και δικαιωμάτων; Να θυμίσω εν συντομία ότι επειδή ο Ιωάννης, από το 2002, αρνήθηκε να συνεχίσει στο αντικανονικό πλαίσιο της σχισματικής αυτοαποκαλούμενης «Μακεδονικής» Εκκλησίας, άρχισαν να τον διώκουν. Αποτέλεσμα να του προσάψουν διάφορες κατηγορίες και να βρεθεί για πολλά έτη φυλακισμένος. Οι κατηγορίες και οι καταδίκες του Αρχιεπισκόπου Ιωάννη είχαν πολιτική σκοπιμότητα, διότι ο ίδιος διακηρύττει ότι η «Μακεδονική» Εκκλησία της FYROM είναι σχισματική και περιφρονεί τις βασικές αρχές της Ορθόδοξης εκκλησιολογίας προτάσσοντας εθνοφυλετικές σκοπιμότητες.

Άρθρο 68 –  «Η Βουλή της Δημοκρατίας της Μακεδονίας αποφασίζει για την μεταβολή των συνόρων της Δημοκρατίας…».  

Άρθρο 74 – «Η Βουλή αποφασίζει για την μεταβολή των συνόρων της Δημοκρατίας με πλειοψηφία 2/3 του συνόλου των αντιπροσώπων».  

Σχόλιο: Και τα δύο ανωτέρω άρθρα (68 & 74) ομιλούν για μεταβολή συνόρων. Δείγμα αλυτρωτισμού.

Άρθρο 119 – «Οι διεθνείς Συνθήκες συνάπτονται στο όνομα της Δημοκρατίας της Μακεδονίας από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας της Μακεδονίας…».

Σχόλιο: Άμεση αλλαγή του συγκεκριμένου άρθρου πριν την οποιαδήποτε Συμφωνία, διότι η υπογραφή του Προέδρου συνάπτεται στο όνομα της Δημοκρατίας της «Μακεδονίας». Άρα έμμεσα όποιος αναγνωρίζει την υπογραφή του Προέδρου, αναγνωρίζει και το Κράτος. Επίσης, θα υπογράψει διεθνή Συμφωνία π.χ. για την αλλαγή του ονόματος του Κράτους, εις το όνομα της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας»;

Άρθρο  131 – «Η απόφαση για εισαγωγή μεταβολής (κίνηση της διαδικασίας αναθεωρήσεως) του Συντάγματος λαμβάνεται από τη Βουλή με πλειοψηφία 2/3 του συνόλου των αντιπροσώπων».

Σχόλιο: Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι ο νέος πρωθυπουργός Ζάεφ θέλει να τα αλλάξει όλα, το ερώτημα είναι πως θα το κατορθώσει αυτό με 61 μόλις  αντιπροσώπους, που διαθέτει, επί συνόλου 120. Άρα είναι ολοφάνερο ότι δεν θα μπορέσει να περάσει καμία τροπολογία από την Βουλή γιατί χρειάζεται τουλάχιστον 80 ψήφους. Τα πράγματα είναι ιδιαίτερα εύθραυστα στην γειτονική χώρα.

Σύμφωνα με τα ανωτέρω δεν μπορεί να υπάρξει καμία λύση του ονοματολογικού αν πρώτα δεν υπάρξουν οι αλλαγές στα συγκεκριμένα άρθρα του Συντάγματος των Σκοπίων, το οποίο είναι σε ισχύ από την 6^η Ιανουαρίου 1992.