Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ

Ἐκκλησιαστικαί εἰδήσεις

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, ἐχοροστάτησεν ἐν τῷ Π. Πατριαρχικῷ Ναῷ, κατά:

α)  τόν Μ. Ἑσπερινόν τοῦ Σαββάτου, 10ης Μαρτίου, καθ’ ὅν συμπροσηυχήθησαν οἱ Σεβ. Μητροπολῖται Βρυούλων κ. Παντελεήμων, Φιλαδελφείας κ. Μελίτων, Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Νικόλαος καί Ἀδριανουπόλεως κ. Ἀμφιλόχιος, ὁ Θεοφιλ. Ἐπίσκοπος Ἐρυθρῶν κ. Κύριλλος καί πιστοί ἐντεῦθεν καί ἐκ Κώου, καί

β) τήν Θείαν Λειτουργίαν τῆς Γ´ Κυριακῆς τῶν Νηστειῶν, τῆς Σταυροπροσκυνήσεως, 11ης ἰδίου, ἐν συγχοροστασίᾳ μετά τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν Γέροντος Νικαίας κ. Κωνσταντίνου, Βρυούλων κ. Παντελεήμονος, Φιλαδελφείας κ. Μελίτωνος, Σεβαστείας κ. Δημητρίου, Μύρων κ. Χρυσοστόμου, Συνάδων κ. Διονυσίου, Καλλιουπόλεως καί Μαδύτου κ. Στεφάνου καί Ἀδριανουπόλεως κ. Ἀμφιλοχίου.

Τόν θεῖον λόγον ἐκήρυξε, κατά τήν τάξιν, ὁ Πανοσιολ. Μ. Ἀρχιδιάκονος κ. Θεόδωρος.

Ἐκκλησιάσθησαν ὁ Θεοφιλ. Ἐπίσκοπος Ἐρυθρῶν κ. Κύριλλος, ὁ Ἐξοχ. Πρέσβυς κ. Εὐάγγελος Σέκερης, Γεν. Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος ἐν τῇ Πόλει, καί πιστοί ἐντεῦθεν καί ἐξ Ἑλλάδος.

          Μετά τήν ἀπόλυσιν, ἡ Α. Θ. Παναγιότης ἀπένειμε τό Ὀφφίκιον τοῦ Ἄρχοντος Μεγάλου Ρερεφενδαρίου τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μ. Ἐκκλησίας εἰς τόν Ἐλλογ. Καθηγητήν κ. Πασχάλην Κιτρομηλίδην, Ὁμότιμον Καθηγητήν τοῦ Τμήματος Πολιτικῆς Ἐπιστήμης καί Δημοσίας Δοικήσεως τοῦ Ἐθνικοῦ καί Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, ὅν καί συνεχάρη διά τήν ἐν γένει ἀκαδημαϊκήν του δρᾶσιν εἰς τό ἀντικείμενον τῆς πολιτικῆς θεωρίας ἐν σχέσει πρός τά ἰδεολογικά ρεύματα τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ καί τοῦ Νεοελληνικοῦ Διαφωτισμοῦ, ἰδιαιτέρως δέ διά τό ἀξιόλογον ἐρευνητικόν, συγγραφικόν, ἐκδοτικόν καί διοικητικόν ἔργον του μέ διεθνῆ παρουσίαν, μεταξύ ἄλλων, καί εἰς τά διακεκριμένα Πανεπιστημιακά Ἱδρύματα τοῦ Harvard καί τοῦ Cambridge, εἰς τά ὁποῖα διετέλεσεν ἐπισκέπτης Καθηγητής.

          Ἀκόμη, ὁ Πατριάρχης συνεχάρη τήν Α. Ἐντιμολογιότητα διά τήν συμβολήν αὐτῆς εἰς τήν διάσωσιν τῆς ἱστορικῆς μνήμης τοῦ Μικρασιατικοῦ Ἑλληνισμοῦ μέσῳ τοῦ Κέντρου Μικρασια-τικῶν Σπουδῶν, ἐν τῷ ὁποίῳ εἰργάσθη καί προσέφερεν ἐπί μακράν σειράν ἐτῶν.

Ὁ νέος Ἄρχων, μέ καταγωγήν ἐκ Λευκωσίας, ἀντεφώνησε διά λόγων εὐλαβείας πρός τόν Προκαθήμενον τῆς Ἐκκλησίας, ἐκφράσας τήν εὐγνωμοσύνην του διά τήν προσγενομένην αὐτῷ τιμήν τῆς χειροθεσίας, καί μάλιστα ἰδίαις Πατριαρχικαῖς χερσίν εἰς τό σεπτόν τῆς Ὀρθοδοξίας Κέντρον, κατά τήν μεγάλην ἑορτήν τῆς Σταυροπροσκυνήσεως, διαβεβαιώσας διά τάς καταβαλλομένας ὑπ’ αὐτοῦ συντόνους προσπαθείας ὑπέρ τῆς περαιτέρω ἀναδείξεως τῆς μελέτης τῆς παιδείας καί τοῦ πνευματικοῦ βίου τοῦ Γένους καί τῆς ἀνεκτιμήτου μαρτυρίας τῆς Μητρός Ἐκκλησίας εἰς τόν σύγχρονον κόσμον.