Ἡ ταπείνωση μοιάζει μέ τήν κλωστή
πού ἑνώνει τίς χάντρες σ΄ἕνα περιδέραιο. Ἄν αὐτή ἡ κλωστή κοπῆ, τότε ὅλες οἱ
χάντρες σκορπίζονται. Ἔτσι ἄν δέν ὑπάρχει ἡ ταπείνωση νά ἑνώνη ὅλες τίς ἄλλες ἀρετές
, αὐτές χάνονται καί ὁ κόπος εἶναι μάταιος. Ἀδελφοί μου, ὁ ἐγωισμός καί ἡ ὑπερηφάνεια
εἶναι προνόμιο τοῦ διαβόλου. Γι’ αὐτό καί ἐξέπεσε ὁ μισόκαλος, γι’ αὐτό καί
παγιώθηκε στό κακό. Τόν καίει ἡ ταπείνωση, ὅπως ἀναφέρεται χαρακτηριστικά καί
στόν βίο τοῦ Μεγάλου Ἀντωνίου. «Μέ νίκησες καί μέ ἔκαψες Ἀντώνιε, τοῦ εἶπε ὁ
πονηρός, γιατί εἶσαι ταπεινός...»
Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου