Επέτειος Μνήμης., Παπά - Ανδρέας Ι. Κυρατσής 1949 - 2010 - Παύλος Α. Κυρατσής

Ο Θεός όρισε  την   ημέρα  του θανάτου  μας  άγνωστη. Ευτυχώς γιατί   θα  ήμασταν  δυστυχισμένοι. Για  αυτό πρέπει, πάντα να  είμαστε έτοιμοι. Για εκείνη   την  ώρα. Τα  πόδια  μας  να  πατούν  στην  γή  και η καρδιά  μας  στον  ουρανό. Να  έχουμε  ένα πρόσωπο  και  να  μην δείχνουμε  άλλο. Ανυπόκριτοι  και  αληθινοί. Χωρίς,  ΄΄μάσκα΄΄  προβάτου και  ψυχή  λύκου. Διπλοπρόσωποι  άνθρωποι, κενοί  άνθρωποι. Κάπως έτσι  κύλησε η ζωή, ενός  ταπεινού  Ιερωμένου. Το  Λάθε  Βιώσας,  είχε  σαν  ορισμό  της  ζωής  Του. Αχαριστία  και  αγνωμοσύνη, εχθροί  Του.

Δε  θα μείνω στα  βιογραφικά, γεννήθηκε, χειροτονήθηκε, σπούδασε  αλλά     στα ουσιαστικά. Ιερέας  στα Κοιμητήρια, κοντά  στον  πόνο. Οι  Ιερείς των  Κοιμητήριων  και  των  Νοσοκομείων, πιστεύω  είναι  Άγγελοι επί  της  γής. Με  έργο πνευματικό, βοηθούν  τον  Άνθρωπο  την  δύσκολη  ώρα.

Την  ύστατη  ώρα. Πρώτος  Διαχειριστής και  Οργανωτής   της  Νέας  Ενορίας Αγίου  Αθανασίου   Βεροίας. Από  το  1986  ο   Παπά - Ανδρέας  Ι. Κυρατσής, τυπικά  και  ουσιαστικά  από  το  1994  και  μετά.

  Μέχρι τότε  ήταν  εφημέριος  της  Ιεράς  Μονής  Αγίας  Κυριακής  Λουτρού  Αλεξανδρείας. Κάλυπτε  τις  ανάγκες της   Μονής.

Πέρασε  σχεδόν  από  όλες  τις  Ενορίες  της  Βέροιας. Άγιο  Αντώνιο  και  Πολιούχο της  Βέροιας. Άγιοι Ανάργυροι. Άγιο  Γεώργιο. Τέλος  Άγιος Αθανάσιος.

Πάντα  με  την  ευχή και  ευλογία του  Ευεργέτου  και  Επισκόπου  Του.  Αλησμόνητου  Βεροίας  Κυρού  Παύλου + 1993. Στάθηκε  σαν  Πατέρας  δεύτερος. Θέλησε  ο  Θεός και  εξελέγη  ο  νύν  ευκλεώς  Μητροπολίτης  Βεροίας Κύριος  Παντελεήμων.

Στάθηκε  Αδελφός, αληθινός  όχι  Δεσπότης. Συμπαραστάτης  και   Κυρηναίος  πραγματικός.  Λογιστής   και   εκκαθαριστής   αποδοχών    της  Ιεράς  Μητροπόλεως Βεροίας  και  κατά  διαστήματα, οδηγός  του  Μητροπολίτου. Από  το  1978  έως το  Ιανουάριο  του  1994. Ανυπόκριτος, απλός  και  αληθινός. Κάτι που λείπει  σήμερα  από την κοινωνία, από τον κόσμο, από τις  ανθρώπινες  σχέσεις. Οχτώ  χρόνια  απών  από  την  ζωή. Οχτώ χρόνια  παρών στην  αληθινή  ζωή. Εκεί που  δεν  υπάρχει  πόνος, θλίψη, ψέμμα  και  στεναγμός. Κυριακή. 13. Ιουνίου. 2010. Το μυστήριο  του  θανάτου το  ζούσε, καθημερινά  ως  Εφημέριος Κοιμητηρίων.

Αλλά  ήρθε  και η στιγμή  να  το βιώσει, να  το νιώσει  ο  ίδιος.

Ο Συμπονετικός  λόγος και παρηγοριά ενός Κληρικού, τόσων  ετών  από το  1974 έως  το  2010, γίνονται βίωμα  για  τον  ίδιο. Ο Λόγος  γίνεται  πράξη. Ασθένεια, θεραπείες, αγωνία, εξετάσεις, εγχείρηση. Μαθήματα  ζωής.

Κυριακή. 13. Ιουνίου. 2010. Κατά   τις  12 το  μεσημέρι, ανεχώρησε στον  ουρανό. Ήρεμα, γαλήνια, ήσυχα. έκλεισε τα  μάτια  Του  για  πάντα. Να  περιμένει την  Δευτέρα του  Χριστού  παρουσία.  Την  Σάλπιγγα  του  Αγγέλου.

Καλή  Αντάμωση. Καλή  Ανάσταση. Πίσω από   το   Ιερό  Βήμα  τουΑγίου  Αθανασίου, εν  μέσω και  άλλων  Κεκοιμημένων, αδελφών και  ενοριτών.

Καλή  Ανάσταση  σε  όλους,  ανά  τους  αιώνες  Κεκοιμημένους.

Παύλος  Α. Κυρατσής