ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΟΥ 40ΝΘΗΜΕΡΟΥ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ ΤΗΣ
(Επικήδειος, που εκφωνήθηκε από
τον κ. Βασ. Π. Καυκόπουλο,
την 4η Αυγ. 2018)
ΚΑΙΤΗ ΦΑΛΑΡΗ
Μια Κυρία και κάπα ΚΕΦΑΛΑΙΟ !
Μια
Κυρία του Αλισσού προπέμπουμε σήμερα, σεβαστοί μου πατέρες, πένθιμη ομήγυρις
τούτη την ώρα από τον πάνσεπτο και ιστορικό αυτό Ναό του Ευαγγελιστή Λουκά της
Καμενίτσας.
Μια αληθινή Κυρία, μια
αρχόντισσα που εκόσμησε και θα συνεχίση να κοσμή το ιστορικό γίγνεσθαι, την
ιστορική πορεία του τόπου μας ! Διότι, μορφές τίμιες σαν της Καίτης δεν
φεύγουν, δεν ξεχνιούνται μα παραμένουν, εμπνέουν, οδηγούν και καθοδηγούν …
Γέννημα-θρέμμα της
ελληνέστατης Μακεδονίας μας, η καλή μας η Καίτη βρέθηκε νύφη στον τόπο μας,
σεμνή, καλοδεχούμενη κι ευλογημένη άλοχος – σύζυγος επί τω ιδίω ζυγώ – του
εκλεκτού συγχωριανού μας και εντιμωτάτου πρώην Προέδρου του χωριού μας Φώτη
Φάλαρη και η αξία της και η φωτεινή παρουσία της δεν άργησε να φανή. Άνθρωπος
ξεχωριστού ήθους, άνθρωπος με τίμιο φιλότιμο εδημιούργησε μαζύ με τον Φώτη μια
όμορφη οικογένεια : δυο καλά παιδιά που απετέλεσαν και αποτελούν τα χειροπιαστά
στολίδια των δικών της ονείρων.
Όνειρα, που επραγματοποιήθηκαν και διαχύθηκαν
στην κοινωνία μας και, ήδη, συνιστούν οδοδείκτες στις νεώτερες γενιές. Και η
Παρασκευή και ο Στάθης είναι διαμάντια κι από ’κει που θα βρίσκεται η Καίτη θα
χαίρεται και θα τα καμαρώνη. Αυτό είναι βέβαιο …
Σεβαστοί μου πατέρες,
Φίλες και Φίλοι, για αρκετά χρόνια συνταξίδευα με την Καίτη, με το λεωφορείο
της γραμμής και αμέτρητες φορές καθόμασταν πλάϊ-πλάϊ. Εκείνη, τότε, πήγαινε
στην εργασία της, σε πολύ υπεύθυνη, μάλιστα, θέση στο Νοσοκομείο του «ΑΓ.
ΑΝΔΡΕΑ». Αμέτρητες, οφείλω να καταθέσω, ήσαν οι συζητήσεις μας για χίλια-δυο
θέματα. Επιτρέψ’ τε μου, ως εκ τούτου, να σημειώσω ότι η Καίτη δεν ήταν απλά
ένα συγκροτημένο και πολύπλευρα μορφωμένο και καλλιεργημένο άτομο, αλλά ένα
χρυσσό δοξάρι στης πνευματικής πατρίδας το βιολί ! Η Καίτη είχε άποψη για όλα
τα θέματα. Και μάλιστα, άποψη όχι επιδερμική, αλλά απολύτως ουσιαστική, βαθειά
και τεκμηριωμένη. Διέθετε θάρρος και παρρησία, εις τρόπον ώστε κι αν
διαφωνούσες μαζύ της, να νοιώθης σεβασμό και περισσή εκτίμηση στο πρόσωπό της.
Φίλες και Φίλοι, η
αγαπημένη μας η Καίτη ήταν άνθρωπος που τιμούσε και είχε πολύ ψηλά στον πήχυ
της δικής της διαβάθμισης τον θεσμό της οικογένειας, τιμώντας παράλληλα, τον
θεσμό της εργαζόμενης γυναίκας. Η προσφορά της στο κοινωνικό σύνολο υπήρξε
ανεκτίμητη. Χιλιάδες άνθρωποι ευεργετήθηκαν από τα χέρια της, δοθέντος ότι η
ακτίνα ευθύνης του Νοσ. «ΑΓ. ΑΝΔΡΕΑΣ» είναι ευρυτάτη στη νοτιοδ. Ελλάδα …
Η Καίτη ήταν άνθρωπος του
Θεού – ακόμη και στην προσωπική της περιπέτεια, που ήταν πολύχρονη – και δεν
εγόγγυσε. Δεν προσευχόταν στην τύχη, αντίθετα με τον Κλεόβουλο της αρχαιότητας
! Δεν παραδεχόταν την ύπαρξη της τύχης, αντίθετα με τον Περίανδρο ! Δεν
εμπιστευόταν την τύχη, σύμφωνα με τον Χίλωνα που διεκήρυττε το ίδιο.
Εμπιστευόταν τον Χριστό και την Παναγιά. Αυτήν την Παναγιά, που σε λίγες μέρες
θα γιορτάσουμε την Κοίμησή Της.
Καίτη μας, εμείς σου ευχόμαστε εν ενί
στόματι ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ, ΚΑΛΗ ΠΑΝΑΓΙΑ ! Δεν συλλυπούμαστε απλά τον αγαπημένο σου
Φώτη, τα καλά σας παιδιά και τους συγγενείς σου, αλλά ευχόμαστε – κι είμαστε
σίγουροι γι’ αυτό – ο Θεός όχι ως παγιδοφόρος αλλά ως στοργικός Πατέρας θα
λιθοβολή τον πόνο τους με την διαρκή Του παρουσία. ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΚΑΙΤΗ
Βασίλειος Καυκόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου