Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2018

Εκ λύπης και εξ ανάγκης - Αλεξανδρεύς


Εκ λύπης και εξ ανάγκης

Δε μπόρεσα ακόμα να χωρέσω στα παπούτσια αυτά!
Δεν ξέρω αν είν’ τα πόδια μου στραβά
ή είν το σχέδιο τέτοιο!

Στιγμές στιγμές ραβδίζω την καρδιά μου
ελεεινολογώντας την στενό-χωρία της

Μα τότε την ακούω στα σιγανά να διαμαρτύρεται
-κάποτε να κραυγάζει- πως την αδικώ
κραδαίνοντας το στίχο επτά του ενάτου κεφαλαίου.

Με βιάζει λέει η ανάγκη και χάνεται ο μισθός.
Κι εκείνοι οι βιαστές λοιπόν
της Βασιλείας οι άρπαγες
τι σόι κληρονόμοι θα γενούνε;

Αλεξανδρεύς

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Βιβλική θεολογία μέσα από ένα ποίημα. Αυτός ο ποιητής πάντα μας καταπλήσσει με την ευρηματικότητα της απόδοσης στους στίχους του.

Ανώνυμος είπε...

Ο Αλεξανδρεύς μπορεί να μυήσει στα βαθιά νερά της ποίησης ανθρώπους που έχουν ανησυχίες, προβληματισμούς και σου δίνει αχτίδες ώστε να ψαχτείς.

Ανώνυμος είπε...

Πολλά και δύσβατα τα μονοπάτια για την κορυφή. Κι αν ακόμη δεν φθάσεις στην εκ καρδίας προσφορά αρκεί να αγωνίζεσαι προς τα κει...

Ανώνυμος είπε...

Ποιό στίχο επτά του ενάτου κεφαλαίου; Ποιού κεφαλαίου; Γιατί γίνεται ασαφής ο Αλεξανδρεύς και μας μπερδεύει;

Ανώνυμος είπε...

"... απὸ δὲ των ημερών Ιωάννου του βαπτιστού έως ως άρτι η βασιλεία τών ουρανών βιάζεται, καὶ βιασταὶ αρπάζουσιν αυτήν."

Αλλά αυτό είναι στο [Ματθ. ια, 12] ...
Ποιο είναι το [???, θ, 11] ;;;

Ανώνυμος είπε...

νομίζω ότι το θ΄9 είναι από τη Β' Προς Κορινθίους

Ανώνυμος είπε...

αυτός ο χαμηλόφωνος φωτισμός του ποιήματος.. η ξεπνοημένη απ' τον κάματο του εσωτερικού αγώνα, πληγωμένη καρδία.. το ανέκφραστο, ιερό δάκρυ του ισόβιου αγιάτρευτου πόνου ενώπιον της Εσταυρωμένης Αγάπης, υφαίνει ασταμάτητα, νύχτα και μέρα, σε κάθε στιγμή, την τελική- της αγωνιζόμενης εν Χριστώ ψυχής- Λαμπροφόρο Γέννηση και Είσοδο στην Εντός Ημών Βασιλεία...

Ανώνυμος είπε...

Σας άκουσα και σας είδα για πρώτη φορά στην εκδήλωση που έκανε ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Περιοχής Πατρών για να τιμήσει την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης στη Στέγη Γραμμάτων Κωστής Παλαμάς.
Μου άρεσε ο ποιητικό σας λόγος. Τώρα διαβάζω εδώ τα νέα δύο ποιήματα που δημοσιεύσατε και χάρηκα. Η ποίησή σας μου αρέσει γιατί ξεχωρίζει. Σας συγχαίρω.
Π. Α.

Ανώνυμος είπε...

...ενταξει , ισως εσκεμμενα κανει λαθος το κεφαλαιο για να παρατηρησει καποιος την ερωτηση που βαζει ο ποιητης.μεσα απο την ποιηση ,βλεπει κανεις και τα ερωτηματα που απασχολουν τον συγχρονο ανθρωπο.
Για τον τεμπελακο γινεται το ποιημα,αυτον που βαριεται να ασχοληθη με τη Βασιλεια Των Ουρανων ,με τον εαυτον του,και τον πλησιον του.Κανει και αυτοκριτικη,αφηνοντας να πνεει ανεμος ταπεινωσης στην αρχη.
Ειναι να γραφει κανεις τομους,πανω στην ορθ.πνευματικοτητα,για το τι το θελημα Του Θεου,τουτη τη στιγμη,αυτο το λεπτο,σε αυτη την ηλικια ,πως προοδευει,εαν εχασε χρονο,εαν πηγαινοντας γυρισε πισω.εαν φοβηθηκε τους πειρασμους κ ειπε''Δεν ειναι για μενα αυτα,αλλα για αλλους'',εαν απιστησε σε πολλες των περιπτωσεων κ μετανοησε εαν εαν...
Περιληπτικα λεει ο αγ.Αναστασιος Σιναιτης,πως πολλοι ισχυριζονται πως ο τελειος χριστιανος ειναι αυτος που εχει ορθη πιστη κ ευσεβη εργα.Ο Ιησους ομως δεν περιοριζεται ΜΟΝΟ σε αυτα εφοσον καποιος τα εχει αλλα υπερηφανευεται γι'αυτα,αλλα ο πραγματικος οικος Χριστου αποτελειται απο,,,,,,ΚΑΛΑ ΕΡΓΑ &ΕΥΣΕΒΗ ΔΟΓΜΑΤΑ,με την συσταση της προσοχης εδω ,πως η Πιστη Δ Ο Κ Ι Μ Α Ζ Ε Τ Α Ι ΑΠΟ ΤΑ ΕΡΓΑ,αφου πιστη χωρις εργα νεκρα εστιδιοτι με την Ορθη Πιστη κ τα καλα εργα χτιζεται ο οικος της ψυχης κ ετσι κατοικει Ο Θεος μεσα μας.
Οταν λοιπον -λεει-σε βλεπει ο πονηρος να οργιζεσαι,να αισχρολογεις,να κατηγορεις,να περιπαιζεις,να μισεις,να αδικεις,να επαιρεσαι,να γελας πολυ,να εκτρεπεσαι σε αμαρτιες,να συκοφαντεις,να μην προσευχεσαι συνεχως,να μη μετανοεις κλπ,δεν εισερχεται ως κλεπτης,αφου δεν υπαρχει θεικο λυχναρι εντος σου,οποταν λεηλατει τον οικο σου,τον οικο της ψυχης σου;'' Η δεν αναγνωριζετε -λεγει - οτι Ο Χριστος ειναι μεσα σας,εκτος εαν ειστε αποτυχημενοι''.