Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2018

Μάθημα αγάπης στο... πεζοδρόμιο - π. Μάρκου Τζανακάκη


Μάθημα αγάπης  
στο... πεζοδρόμιο

 Του Αρχιμ. Μάρκου Τζανακάκη
                                                                 Ιεροκήρυκος Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών


                                                                           Το μυστικό  ήθος,
                                                                           το βάθος και πλάτος,
                                                                           μιάς παρουσίας που δεν έγινε αντιληπτό. 

Ήμουν εκεί. Για εντελώς άσχετους λόγους με την αφορμή ή την αντίδραση των γενομένων. 
Ηράκλειο Κρήτης, Σάββατο πρωί 8 Δεκεμβρίου 2018, έξω από τον μητροπολιτικό ναό του Αγ. Μηνά. Κάποιοι πολίτες θέλησαν να τελέσουν μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του Κωνσταντίνου Κατσίφα. Κάποιοι άλλοι, θέλησαν να κάνουν αντισυγκέντρωση για να το ματαιώσουν. Η αστυνομία -όπως πάντα- στο... ενδιάμεσο. Δεν θέλω να κάνω ρεπορτάζ. Ούτε να μεταδώσω την είδηση. Αυτό έγινε και τα γεγονότα εξατμίστηκαν ήδη, στη λησμονιά του παρελθόντος...
Άλλο θέλω να διασώσω. 
Κάτι άλλο θέλω να φωτίσω και να αναδείξω. Κάτι πιο λεπτό! Πιο βαθύ! Πιο δυσδιάκριτο! 
Αντιεξουσιαστές, αναρχικοί, αριστεριστές (ζητώ συγνώμη αν δεν τους αποδίδω ορθά την ιδεολογική τους ταυτότητα) προσπαθούν να ματαιώσουν το μνημόσυνο. Να προπηλακίσουν όσους το οργάνωσαν ή προσήλθαν στην τέλεση του. Στην είσοδο του Ι. Ναού του αγ. Μηνά κάποιοι βιαστικά έγραψαν: «Κατσίφας καλός, μόνο νεκρός»! 
Από την άλλη, άνθρωποι, άλλης λογικής. Άλλης προσέγγισης. Άλλης άποψης. 

Αντιπαράθεση! Συνθήματα! Ύβρεις! Εχθρότητα! Μίσος! Κι όλα αυτά,  στον αύλειο χώρο του Αγ. Μηνά! Κάτω απ´ το παράθυρο του αρχιεπισκόπου Κρήτης. Του αρχιεπισκόπου, που όσο αυξάνεται η ένταση, δεν βολεύεται ασφαλισμένος στην ησυχία της αρχιεπισκοπικής κατοικίας! Δεν αναπαύεται να παρακολουθεί αφ´ υψηλού, φιλοπερίεργα, τα γεγονότα. Ραγίζει η καρδιά του στη θέα του μίσους, της έχθρας. Στο άκουσμα τέτοιων ακραίων και υβριστικών συνθημάτων για τον άνθρωπο, τον συντοπίτη, την Εκκλησία, τον ίδιο το... Θεό!
Δεν είχε μέχρι τότε σχέση με τα γεγονότα. Δε λειτουργούσε στον άγιο Μηνά. Δεν συμμετείχε στο μνημόσυνο. Δεν ήταν έξω, για να ρθει αντιμέτωπος με το εξοργισμένο πλήθος. Βρισκόταν ασφαλισμένος και αθέατος μέσα στην αρχιεπισκοπική κατοικία του. Κι όμως, όλα αυτά συνέβαιναν κάτω από το παράθυρο του.
Αναρωτήθηκε σίγουρα. Προβληματίστηκε. 
Ποιά η δίκη του θέση στα τεκταινόμενα; Ποιά η στάση του; Ο ρόλος του; Τι θα έκανε ο Χριστός αλήθεια σε μια τέτοια περίσταση; Τι ζητά από αυτόν τούτη την ώρα;
Και... δεν σκέφτεται πολύ. Δεν θέλει σκέψεις η καρδιά! Δεν ενημερώνει κανέναν. Δεν λαμβάνει μέτρα προστασίας. Είναι πατέρας! Όλων! Και των ανθρώπων που τελούν το μνημόσυνο. Και αυτών που αντιδρούν. Και των αστυνομικών και όσων χαζεύουν τα γεγονότα. 
Εξέρχεται της αρχιεπισκοπικής κατοικίας. Μόνος! Χωρίς συνοδούς! Άνευ προειδοποιήσεως. Πηγαίνει κατά ευθείαν στα αγανακτισμένα και αντιδρώντα παιδιά του! Τον βρίζουν εκείνα. Τους χαμογελά. Του μιλούν με ασέβεια. Σιωπά. Ζητούν εξηγήσεις, γιατί επέτρεψε στους ¨φασίστες¨ να κάνουν μνημόσυνο. Γιατί τους έδωσε τον ναό. Τους κοιτάει στα μάτια με ειρήνη. 
Μπόρεσαν αλήθεια να νιώσουν το βλέμμα του; Τους μίλησε καθόλου η στάση του; Κατάφεραν να αποκρυπτογραφήσουν το βάθος της παρουσίας του;
Ένιωσαν την πατρική του αγάπη; Την ηρεμία του; Μπόρεσαν αλήθεια, να καταλάβουν, ότι γι αυτόν, δεν είχαν άλλη θέση στην καρδιά του αυτοί, από τους άλλους που ήταν μέσα στον ναό. 
Να προβληματίστηκαν γιατί διάλεξε να είναι σιωπηλά μαζί τους, κοντά τους κι όχι εντός του ναού, ή ακόμη περισσότερο στο... γραφείο του;
Τι να τους είπε άραγε το ήρεμο πρόσωπο του;
Πως υποδέχθηκαν το φιλόστοργο χαμόγελο του;
Ίσως τίποτα. Μάλλον εκείνη την στιγμή έδειχναν να μην καταλαβαίνουν τίποτα. 

Έμεινα εκεί να τον κοιτάω! Να θαυμάζω την τόλμη του! Να απορώ με το θάρρος του! Να βυθομετρώ την αγάπη του! Να προσπαθώ ν´ ανιχνεύσω τον κτύπο της καρδιάς του! 
Έμεινα εκεί λίγο απόμακρα, ν´ αγωνίζομαι να καταλάβω τι σημαίνει....
Να μην αποφεύγεις....
Να μην υπεκφεύγεις....
Να μην αδιαφορείς
Να αισθάνεσαι...
Να συμπάσχεις...
Να συγχχωρείς...
Να ταπεινώνεται...
Να αγαπάς!!!
Έμεινα εκεί ν´ αγωνίζομαι να αισθανθώ τι σημαίνει... ΠΑΤΕΡΑΣ!!!!

28 σχόλια:

ΓΛΘ είπε...

Έτσι θα πρέπει οι Ιεράρχες με τη στάση τους να μας δείχνουν το δρόμο.

Ανώνυμος είπε...

Δεν θα το τολμούσα….
Με την στάση του απέδειξε ότι δεν μιλάει μόνο για τον Χριστό αλλά βιώνει αυτά που λέει ο Χριστός.
Δεν διαβάζω ούτε ακούω ειδήσεις τώρα πληροφορήθηκα το γεγονός. Ευχαριστώ για την κατάθεση των σκέψεων σας π. Μάρκο.
Δεν θα την προσπεράσω την γενναία στάση του Αρχιεπισκόπου Κρήτης.
Θα προσπαθήσω με την σκέψη κάτι να πάρω… για μια αλλαγή προσωπική.

Ανώνυμος είπε...

Τα μαθήματα στο «πεζοδρόμιο» είναι για αυτούς που το λέει η καρδιά τους και φλέγεται από αγάπη Χριστού η ψυχή τους. Πόσο μάλιστα όταν αυτοί πάνε να κάνουν το «μάθημα» με δική του πρωτοβουλία.
Ας είναι η παρουσία αυτή μάθημα για μας τους κληρικούς «εντός των τειχών»
π. Ανδρέας

Ανώνυμος είπε...

Και οι εντός και οι εκτός.
Και οι δεξιοί και οι αριστεροί.
Και οι νομιμόφρονες και οι αναρχικοί.
Είναι το ποίμνιο.
Σαν καλός βοσκός τολμάει να δει τα παιδιά του.
Ειρηναίος στο όνομα και στην πράξη….

Ανώνυμος είπε...

Μπραβο του ΠΑΤΕΡΑΣ !! Μα και η ευαισθησια να τα παρουσιαζεις!! Και να τολμας το καλο να δημοσιευεις ΠΟΣΟ ΤΟ
ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ

Ανώνυμος είπε...

Την ευχη του να εχουμε, ειναι και φερεται ως αληθινος πατερας. Οπως ο μεγαλοδυναμος ΧΡΙΣΤΟΣ. Ευχαριστω που δημοσιευσατε τους προβληματισμους σας. Την ευχη σας

Ανώνυμος είπε...

«...εάν γαρ μυριούς παιδαγωγούς έχητε εν Χριστώ, αλλ´ ου πολλούς πατέρας....»
Δώσε Κύριε τέτοιους κληρικούς.
Πατέρες Αγίους.
Με αγάπη.
Με φιλανθρωπία.
Με κατανόηση.
Με προσέγγιση.
Με ευσπλαχνία.
Δώσε Κύριε να αγαπούν, χωρίς διακρίσεις.
Να ομιλούν χωρίς να διχάζουν.
Δώςε μας Πατέρες!!!
Την ευχή σας σεβασμίωτατε Κρήτης!!!
Ευχαριστούμε π. Μάρκο.

Ανώνυμος είπε...

Το έργο..το ήθος...η αγάπη...να τολμήσω να πω η αγιότητα του π. Ειρηναίου είναι εμφανής... κάθε φορά που τον βλέπω...Δεν τον εχω γνωρίσει απο κοντά..μα τα μάτια της ψυχής λάθος δε κάνουν...Η ρήση του Κυρίου ημων Ιησού Χριστού ότι μετά την Ανάληψή του θα έλθει το Πνεύμα το Άγιον και θα οδηγήσει την Εκκλησία του, δηλαδή τον άνθρωπο «εις πάσαν την αλήθειαν» βρίσκει την εκπλήρωσή της στο πρόσωπο αυτού του ταπεινού Ιεράρχη κι Ανθρώπου του Θεού...Η αγάπη δε φωνάζει..δεν επιδεικνύεται..Κι ενω η θλίψη εχει βάθος ..ενω η ευτυχία ύψος..η αγάπη τα εχει και τα δυο..Οσο πιο ψηλά φτάνει στο Θεο τόσο πιο βαθειές ρίζες απλώνει στη καρδιά ..Η αγάπη είναι η μεγαλύτερη επανάσταση της ύπαρξης μας...Απολαμβάνει να δίνει....χωρίς να ζητά ανταπόδωση...Η ζωή αποκτά νόημα κι αρχίζει εκει που τελειώνει ο εγωισμός..και ξεκινά η αγάπη το έργο της...Κι οσοι έμαθαν να αγαπούν είναι ελεύθεροι σα τα πουλιά..πετούν και δεν αφήνουν χνάρια ...Η αγάπη είναι σα τη φλόγα που ζωντανεύει το κερί..Το βλέπεις κάθε φορά στην εκκλησία μας..δε σβήνει οσα κεριά και να αναψεις απο αυτό...το ενα..!!!! Ναι..η αγάπη είναι ανεξάντλητη ...ρέει σε ανεξάντλητες ποσότητες απο το Πατέρα εν Ουρανοίς...που είναι Αγάπη Άνευ Όρων..κι Ορίων..Αδέλφια μου αγαπημένα..Καλημέρα ευλογημένη ... Η αγάπη προς τον Θεό εξαρτάται από την αγάπη προς τον άνθρωπο και ..η αγάπη προς τον άνθρωπο εξαρτάται από την αγάπη προς τον Θεό...δε μπορεί να υπάρξει η μια χωρίς την άλλη...Και για να πετύχουμε το καθ ομοίωσιν πρέπει να καλλιεργήσουμε αυτά τα δυο που κάποιοι όπως ο σεβασμιότατος π. Ειρηναίος το κατάφεραν...Εύχομαι να δώσει ο Θεος κι άλλους τέτοιους άξιους ιεράρχες..περισσότερο σήμερα που ολα αμφισβητούνται..τροποποιούνται..επικρίνονται...
Elena

Ανώνυμος είπε...

Αξιος πατερας Αξιος και ο παρουσιαστης

Ανώνυμος είπε...

Δεν φθανούν αυτά -μια εξωτερική ή και εσωτερική ηπιότητα- για να είναι κανείς άξιος ιεράρχης.
Υπάρχουν τόσα άλλα επείγοντα θέματα που πρέπει να λάβει ορθόδοξη στάση για να είναι άξιος ιεράρχης.
Μην λέμε ό,τι θέλουμε...

Ανώνυμος είπε...

Αυτά τα μαθήματα είναι τα καλύτερα. Καλά τα κηρύγματα καλύτερη η αντιμετώπιση με υπομονή και αγάπη.

Ανώνυμος είπε...

για πες μας καποια επειγοντα θεματα που λες για να ειναι αξιος ιεραρχης.αυτο δεν ειναι θεμα;

Ανώνυμος είπε...

@4.10
Απ' όλα όσα γράφει ο πατήρ εσύ συνεπέρανες μόνο την ηπιότητα; Μπράβο σου! Φανταζόμαστε όλοι τι εννοείς! Εσύ φυσικά με το εξόχως ορθόδοξο ήθος έχεις λύσει το συγκεκριμένο και προσπαθείς για τα άλλα, τα μείζονα, τα θεολογικά! Δεν σου περίσσεψε ούτε μια καλή κουβέντα για τον αρχιεπίσκοπο Κρήτης. Δεν τον κατηγορείς βέβαια ευθέως μη σε ψέξει η περιδεής σου (σε μερικά) συνείδηση ότι ιεροκατηγορείς. Ωστόσο αν ο αρχιεπίσκοπος -κατά το ταραγμένο μυαλό σου- πέφτει στα δογματικά τότε δεν έχεις πρόβλημα να τονε κοπανήσεις! Τους "αιρετικούς" δεν υπάρχει πρόβλημα να τους πυροβολήσουμε!
Καλά Χριστούγεννα!
ΥΓ. Ακριβώς, μα ακριβώς έτσι σκέφτονταν και οι ακριβείς τηρητές του Νόμου για έναν περίεργο από τη Γαλιλαία, ονόματι Ιησού!
w

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ ότι ήταν ένα μάθημα ΑΓΑΠΗΣ και τα μαθήματα στον πεζοδρόμιο θέλουν κότσια. Το λέει η φλογερή καρδιά του Κρήτης Ειρηναίου και ΜΑΣ έδωσε μάθημα ισχυρό.
π. Αλέξιος Μπαρδακούρης

Ανώνυμος είπε...

Καλή αρχή π. Μάρκο. Περιμένω και άλλους ουσιαστικούς σχολιασμούς. Ήταν και αυτή μια ευκαιρία επικοινωνίας για μας που σας αγαπάμε και δεν είμαστε στην Πάτρα για να σας ακούμε. Ο λόγος σας πάντα με ουσία και πνευματικότητα.

Ανώνυμος είπε...

Σωστα τα λες 8:01 Ο Π ΜΑΡΚΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΑΕΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστούμε τον π. Μάρκο για το θαυμάσιο αυτό άρθρο του. Πολλά τέτοια μαθήματα αγάπης μας δίνει ο σεπτός Ποιμενάρχης μας, του οποίου το πατρικό ενδιαφέρον και την αγάπη ζούμε καθημερινά.
Οι σκέψεις αυτές του π. Μάρκου μας προβληματίζουν για την ευαισθησία και τον τρόπο που εμβαθύνει στο επεισόδιο αυτό και μας διδάσκουν, πως πρέπει να αντιμετωπίζουμε τους άλλους με αγάπη, έστω κι αν δεν συμφωνούμε μαζί τους.
Κύριε, Σε ευχαριστούμε, που και σήμερα μας δίνεις τέτοιους άξιους Ιεράρχες και Κληρικούς,

Ανώνυμος είπε...

Πιστὸς στὶς Ἀρχιερατικές του ὑποχρεώσεις ἕτοιμος νὰ θυσιάσει ὅλες τὶς σωματικὲς καὶ ψυχικές του δυνάμεις γιὰ τὴν πνευματικὴ ἐξυπηρέτηση τοῦ λαοῦ εἶναι ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Κρήτης, κ.Εἰρηναῖος.
Ὡς ἀνθρώπινη προσωπικότητα συγκεντρώνει πολλὲς ἱκανότητες καὶ ἀρετὲς ποὺ ἁρμόζουν στὸ μεγάλο του ἀξίωμα καὶ λειτούργημα. Πάντοτε ἁπλός, εὐπροσήγορος καὶ μειλίχιος, πρᾶος καὶ ταπεινός, κοινωνικὸς καὶ καταδεχτικός.
Ἡ πνευματικὴ προσφορὰ τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας εἶναι ἀνεκτίμητη. Ὁ Σεβασμιώτατος πάντοτε μὲ τὸν πατερικό, κρυστάλλινο λόγο του, ἐμπνέει καὶ ἐνισχύει πνευματικὰ τὸν κουρασμένο ἄνθρωπο τῆς ἐποχῆς. Ἡ παρουσία του κοντὰ στοὺς πονεμένους, ταλαιπωρημένους καὶ πενθοῦντες ἀδελφούς μας εἶναι ἀνεκτίμητη. Ἡ καθημερινή του προσευχὴ ἐνισχύει καὶ ἐνδυναμώνει τὸ ποίμνιό του γιὰ τὸν καθημερινὸ ἀγῶνα
Ὁ ἴδιος, ἕνα ζωντανὸ βιβλίο, σαρκώνει τὰ λόγια τῆς Γραφῆς μὲ τὴν ἁγία βιοτή του. Ἀφοπλίζει, ἔτσι, καὶ τὸν πιό κακοπροαίρετο ἄνθρωπο καί τόν ὠθεῖ νὰ σκεφτεῖ θετικά, ὅτι ἡ πίστη μας εἶναι ἀλήθεια.
Γιὰ ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους π. Μάρκο καὶ γιὰ ἄλλους περισσότερους, ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Κρήτης, κ.Εἰρηναῖος, καὶ Ποιμενάρχης μας, ἀποτελεῖ τὸ κόσμημα τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας καὶ τὴν ἐν Κυρίῳ καύχηση ὅλων μας καὶ τοῦ καθενός μας ξεχωριστά.

Unknown είπε...

Πόσο όμορφα τα λόγια τούτα.

Unknown είπε...

Μπράβο π.Μάρκο!
Η στάση αυτή δείχνει και την ουσιαστική πλευρά του χριστιανού, αυτού που δεν διχάζει, γιατί πάνω απ'όλα, πέρα απο κάθε ιδεολογική αντιπαράθεση, ακόμα και μετά απο αντικρουόμενα βιώματα που υπερβαίνουν τους όποιους ιδεολογικούς προσανατολισμούς του καθενός, είμαστε όλοι εικόνες Θεού, παιδιά του ίδιου Πατέρα. Τόσο η στάση του Ιεράρχη όσο και του π.Μάρκου δείχνουν ΑΓΑΠΗ, την αρετή των αρετών.

Ανώνυμος είπε...

Θα μας βοηθούσε πολύ να ξέραμε αν ο π. Μάρκος Τζανακάκης είναι κρητικός. Η κατάληξη του επιθέτου του μοιάζει με κρητική.

Ανώνυμος είπε...

Σε τι θα βοηθούσε, αν μαθαίνατε την καταγωγή του π.Μάρκου;;;

Ανώνυμος είπε...

Σε τι θα βοηθούσε, αν μαθαίνατε την καταγωγή του π.Μάρκου;;;

Ανώνυμος είπε...

Δεν καταλαβαίνεις ανώνυμε; Θα βοηθούσε στο να εξετάσουμε και το ενδεχόμενο να υπάρχει δόση υπερβολής και συμπάθειας υπερ του δέοντος των συμπατριωτών του (Κρητικών).
Πολλοί έχουν συμπάθεια προς τους συμπατριώτες τους και φουσκώνουν τις όποιες καλές πράξεις τους παραπάνω από το δέον.

Ανώνυμος είπε...

Κάνεις λάθος ανώνυμε 9:23μ.μ. Αν γνώριζες και τους δύο δεν θα είχες αυτές τις σκέψεις. Δεν υπάρχει καμία υπερβολή στο άρθρο του π. Μάρκου, για μας που γνωρίζουμε και τους δύο. Προσπάθησε και συ να μάθεις γι αυτούς (είναι εύκολο με το διαδίκτυο όπου κι αν βρίσκεσαι) και είμαι σίγουρος ότι θα αλλάξεις σκέψεις…
Καλά Χριστούγεννα!!!

Ανώνυμος είπε...

Ειρηναιος ανθρωπος της αφανειας!!!ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΚΑΤΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ Π ΜΑΡΚΟ

Ανώνυμος είπε...

Τα μαθήματα του άμβωνα είναι καλά, αλλά τα μαθήματα του πεζοδρομίου από κληρικούς δονούν τις καρδιές μας, διότι δεν λένε λόγια όπως στον άμβωνα, αλλά διδάσκουν στην «οδό» όπως ο Χριστός μας.

Ανώνυμος είπε...

Ο Αρχιεπίσκοπος είναι ποιμεναρχης όλων... Και των κληρικών και των λαϊκών... Μας έδειξε ότι θέση του είναι κοντά στο ποίμνιο του.... Η αγάπη είναι παντού... Η αγάπη συντριβεί την σκληρότητα και φωτίζει τις ψυχές μας... Ας αξιοθουμε κι εμεις να δείχνουμε το παράδειγμα της αγάπης που πηγάζει από την καρδιά μας... Ευχαριστούμε π. Μάρκο για τις σκέψεις και τους προβληματισμούς σας... Καλά Χριστούγεννα..