Αποχαιρετιστήριος λόγος στην Εξόδιο Ακολουθία του Γεώργιου Μιχαηλίδη - Αναστάσιος Φ. Περιστερόπουλος

Αποχαιρετιστήριος λόγος στην Εξόδιο Ακολουθία

του Γεώργιου Μιχαηλίδη

Αγαπητέ μας φίλε και συναγωνιστή Γιώργο,

Δεν είναι εύκολο αυτή την ώρα όλοι εμείς που σε γνωρίσαμε από τα πρώτα χρόνια που ήλθες στην Πάτρα και σε αγαπήσαμε και σε θαυμάσαμε να σου απευθύνουμε τελευταίο χαιρετισμό.

Συναντήθηκαν τα βήματά μας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών, τότε που ξεκίνησες τη φοιτητική σου ζωή βρεθήκαμε στους ίδιους χώρους της Χριστιανικής Εστίας Πατρών. Στις συναντήσεις κάθε Τρίτη στη Χριστιανική Φοιτητική Δράση, στις εκδρομές, στις κατασκηνώσεις, στα κατηχητικά και στις ομάδες που με χαρά πολύ διακόνησες.

Τα έξι αυτά χρόνια της παραμονής σου στην Πάτρα στο Φοιτητικό Οικοτροφείο όπου διέμενες ξεχώριζες με την απλότητά σου, το ενδιαφέρον σου και την αγάπη σου για όλα τα παιδιά. Το φωτεινό χαμογελαστό σου πρόσωπο φανέρωνε την απλότητα της καρδιάς σου.

Σε καμαρώναμε, σε θαυμάζαμε. Δεν ήταν λίγες οι φορές που επιθυμούσαμε να είσαι κοντά μας για να μας ωφελήσεις με τις πνευματικές σου σκέψεις. Ο αυθορμητισμός και η καλοσύνη της καρδιάς σου μας κέρδισαν. Αγαπούσες τον Θεό. Μιλούσες στον Θεό. Απολαμβάναμε με τη γνωστή μουσική παρέα τα ψαλσίματα σου, τόσο στις κατανυκτικές αγρυπνίες στον Ναό του Πανεπιστημίου Πατρών, Τρεις Ιεράρχες, όσο και στο αναλόγιο που υπηρετούσες, στην Παναγία Βοήθεια του Νοσοκομείου του Ρίου. Έψελνες όμορφα, κατανυχτικά, προσευχητικά. Ασφαλώς τώρα θα γεμίζεις τον ουρανό με τις μελωδικές υμνωδίες σου.

Είχες πει σε ένα φίλο: «Ποθώ την αγιότητα, επιθυμώ τον Παράδεισο». Τον παράδεισο τον κέρδισες, τον αγώνα σου τον ολοκλήρωσες. Συνέχισε να ψέλνεις και να προσεύχεσαι και για εμάς, τους συνοικότροφους, τους συμφοιτητές, τους συναγωνιστές σου στην ευλογημένη πορεία που ο Κύριος μας έταξε. Ιδιαιτέρως για τους καλούς σου γονείς και τον αδελφό σου. για όλους να λες:

Αξίωσέ τους να συναντηθούμε στην Βασιλεία Σου.

Αναστάσιος Φ. Περιστερόπουλος