Τό Φανάρι τῆς Πόλης ἀδιαλείπτως φωτίζει - Φώτιος Ρίζος,

Τό Φανάρι τῆς Πόλης ἀδιαλείπτως φωτίζει

 Ἐάλω ἡ Πόλις ἀκούστηκε πρίν ἀπό ἑκατοντάδες χρόνια. Τήν 29η Μαΐου 1453, ἐκείνη τήν ἀποφράδα Τρίτη σκληροί καί βάναυσοι ἀλλόφυλοι αἱματοκύλισαν τή Βασιλίδα τῶν πόλεων, βεβήλωσαν τούς πολύτιμους θησαυρούς της. Σκόρπισαν ὄλεθρο καί ὀδύνη. Γοερή ἁπλώθηκε ἡ πονεμένη τούτη κραυγή, τό μοιρολόι, ὅτι ἡ Πόλις ἔπεσε!

Εὐδοκία Θεοῦ, ὅμως, ἦταν τό γεγονός ὅτι ὁ Πορθητής, ὁ Σουλτάνος Μωάμεθ ἔδωσε στόν πρῶτο μετά τήν Ἅλωση Πατριάρχη, τόν Γεννάδιο, τόν Σχολάριο, τήν ἐξουσία καί τήν εὐθύνη τῶν Ρωμιῶν, τή διαχείριση τῶν θεμάτων τους, ἀλλά καί ὅλων τῶν χριστιανῶν τῆς τότε Ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας. Ἔτσι ξεκίνησε μιά νέα ἐποχή γιά τό Πατριαρχεῖο τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Κατέστη πλέον ἡ Πρωτόθρονη τῆς Οἰκουμενικῆς Ὀρθοδοξίας Μεγάλη Εκκλησία ὡς ἡ Ἐθναρχοῦσα Μητέρα Ἐκκλησία. Ἀνέλαβε στούς ὤμους της τή βαριά κληρονομιά τῆς ἱστορίας, ἀλλά καί τῆς συνέχειας τοῦ Γένους.

Ἑπομένως, τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο ἔγινε ὁ ἱερός θεματοφύλακας τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, τῆς ἱστορικῆς ἀλυσίδας τοῦ Ἑλληνισμοῦ, τῶν παραδόσεων καί τῆς μνήμης τοῦ Γένους! Ἔγινε πραγματικά ἡ καρδιά τοῦ Γένους! Τό ἀπέδειξε δέ πολλές φορές ἔμπρακτα μέσα στό σκληρό ἐνίοτε διάβα τῆς ἱστορίας.

Πλεῖστες ὅσες ἱερές, πνευματικές καί ἐθνικές μορφές, μέ θυσίες καί δύσβατους ἀγῶνες κράτησαν ψηλά τή δάδα τῆς Ὀρθοδοξίας καί τῆς Ρωμιοσύνης. Μορφές ὅπως ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Ε΄, πού ἀπαγχονίστηκε μπροστά στήν πύλη τῶν Πατριαρχείων τό 1821, ὅπως ὁ Πατριάρχης Ἰωακείμ ὁ Γ΄ ὁ Μεγαλοπρεπής πού ἔσωσε τή Μακεδονία ἀπό τή Βουλγαρική προπαγάνδα ἤ ὁ προηγούμενος, μειλίχιος Πατριάρχης Δημήτριος, ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁγιότητος, τῆς καταλλαγῆς καί τῆς ἀγάπης.

Ἡ Μεγάλη τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία, πού φυλάσσει ὡς ἡγουμένη τῆς Ὀρθοδοξίας τήν ἀλήθεια τῆς πίστεως ἀπό μολυσμούς ἑτεροδόξων ἤ ὑποκριτῶν, φανατικῶν τῆς Χριστιανοσύνης καί ἀπό τόν πόλεμο τῶν ἀλλοθρήσκων. Ἡ Μεγάλη τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία, πού μέ τά μοναστήρια, τούς κληρικούς, τούς μάρτυρες καί τά αἵματα τοῦ σώματός της, τοῦ λαοῦ της δίνει τήν ἀνεξάλειπτη μαρτυρία της στό χθές καί στό σήμερα.

Ἡ Πρωτόθρονη τῆς Κωνσταντινουπόλεως Μητέρα, ἐνῶ εἶναι πλειστάκις αἰχμάλωτη, ἄλλοτε καταπιεζόμενη, παρά ταῦτα συνεχίζει νά φωτίζει, νά ἐκπληρεῖ τήν ἀποστολή της καί νά διακηρύσσει τήν παρουσία τοῦ Γένους. Τά πρόσωπα πού τήν ἐκπροσωποῦν ἔρχονται καί φεύγουν, διαδέχονται τό ἕνα τό ἄλλο, μέ ἐνέργειες σωστές ἤ καί μέ λάθη, ἀλλά ἡ ἀλυσίδα δέν σπάζει· συνεχίζει δυνατή!

Διαπιστώνεται εὔκολα πώς οἱ κληρικοί, οἱ ψάλτες, οἱ διακονοῦντες τίς ἐκκλησιές καί τούς ὀργανισμούς, τά γραφεῖα τοῦ Πατριαρχείου ἀγωνίζονται, παλεύουν νά κρατήσουν ἀκόμη ἀπόρθητα τά τείχη τῆς παράδοσης, τῆς ἱστορίας. Προεξάρχων αὐτῆς τῆς ἱερᾶς ἀλυσίδας καί χορείας εἶναι ἡ Σεπτή Κορυφή τῆς Ὀρθοδοξίας μας, ὁ Πατέρας τῶν Ρωμιῶν στό σήμερα, ὁ Παναγιωτάτος Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος, πού μέ τή σοφή καθοδήγησή του, ἀκόμη καί σέ δύσκολα θέματα «κρατεῖ Θερμοπύλες». Ἕνας Πατριάρχης, συνάμα σταυρωμένος, ἀλλά καί κήρυκας τῆς Ἀνάστασης τοῦ Γένους, πού, κατά τόν μῆνα Ἰούνιο ἄγει καί τά ἱερά ὀνομαστήριά του. Προσευχόμαστε στόν Ἀρχηγό τῆς Ἐκκλησίας, τόν Δεσπότη Χριστό μας, νά τόν ἐνδυναμώνει, ὥστε νά εἶναι «λυχνία ἐπάνω ὄρους κειμένη»! Κι ἔτσι καί ὁ Οἰκουμενικός μας Πατριάρχης, ἀλλά καί ὅσοι ἄλλοι Ρωμιοί, κληρικοί, ἐκπαιδευτικοί, καθηγητές, ὁ ἁπλός λαός, ὅσοι παροικοῦν στή μεγάλη Πόλη τῶν ὀνείρων μας, νά συνεχίσουν νά ἀποτελοῦν τό Φανάρι πού ἀδιαλείπτως θά φωτίζει τόν Ἑλληνισμό, τήν οἰκουμένη ὁλάκερη!

Φώτιος Ρίζος

Περιοδικό «Σύνδεσμος»