ΕΥΓΕΝΙΑ ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
Ένας επίγειος άγγελος
Η Αγία μα Εκκλησία υποστηρίζει
ότι όσοι έχουν κάποια αναπηρία δεν είναι άτομα, αλλά πρόσωπα, δηλαδή είναι
άνθρωποι που δημιουργήθηκαν κατ΄ εικόνα Θεού, που σημαίνει ότι έχουν νοερό και
αυτεξούσιο και η ψυχή τους δεν διαφέρει σε τίποτε από την ψυχη των άλλων
ανθρώπων. Η ασθένεια του σώματος δεν διαφοροποιεί τον άνθρωπο.
Πριν από λίγες ημέρες έφυγε για
τον Ουρανό ένας τέτοιος άνθρωπος, η Ευγενία Γεωργαντοπούλου, με πνευματική και
πανεπιστημιακή μόρφωση. Ήταν ένα πρότυπο αντοχής, υπομονής, ελπίδας και
πίστεως. Εδώ και δύο πλέον δεκαετίες ήτο καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι.
Σε αυτό εδώ το σημείο, πρέπει να
προβληθεί ως πρότυπο και η μητέρα της, η κα Αικατερίνη, αφού αποδείχτηκε
πραγματική ηρωίδα, με συνοδοιπόρο στην σταυρική αυτή δοκιμασία τον σύζυγό της
κυρ-Κώστα. Πρότυπα γονέων.
Τους έδινε πολλή δύναμη ο Θεός
για να περιποιούνται την Ευγενία τους. Δεν μπορούσαν να χαρούν τίποτε άλλο στη
ζωή. Όσοι τους πλησίαζαν έπαιρναν δύναμη από την δύναμή τους για να
αντιμετωπίσουν τα δικά τους μικρότερα προβλήματα. Γενικά και οι δύο γονείς
αντιμετώπιζαν το ανάπηρο σωματικά παιδί τους με πολλή αγάπη και κάτω από την
καθοδήγηση του πνευματικού των π. Βασιλείου Μπλάνα και π. Ανδρέα
Γεωργακόπουλου.
Πρέπει να τονισθεί, ότι η
μακαριστή Ευγενία συνδεόταν και ταυτιζόταν με την ζωή της Εκκλησίας. Χαιρόταν
πολύ να εκκλησιάζεται και να ετοιμάζεται για την θεία Κοινωνία. Πίστευε στον
Θεό, στην αγάπη Του και την Πρόνοιά Του. Ελάχιστες φορές την άκουγαν οι δικοί
της να παραπονείται.
Κάπως έτσι ήταν η αγαπητή μας
Ευγενία, μια απλή και ειλικρινής ψυχή, γεμάτη αγάπη και ευαισθησία για όλους,
μια βρυσούλα από την οποία έτρεχε, με μουσικό ρυθμό (άλλωστε ήτο και καθηγήτρια
πιάνου) το νεράκι της καρδιάς της. Ήταν πραγματικά ευλογημένη. Και ο κυρ-Κώστας
και η κυρά- Κατίνα, γονείς που θυσιάστηκαν για το παιδί τους.
Είναι κοινή πεποίθηση σε όλους
όσοι γνώρισαν την 55χρονη Ευγενία, ότι ήταν ένας επίγειος άγγελος. Έτσι
ευχόμαστε να την δέχτηκε και ο Πανάγιος Θεός.
Η Εξόδιος Ακολουθία της τελέσθηκε
από τον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος Πατρών, την περ. Τρίτη.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Κ. ΚΟΛΛΙΟΠΟΥΛΟΣ
Είχα την τιμή και την ευλογία να γνωρίσω τους καλούς
γονείς της Κωνσταντίνο και Αικατερίνη από τις πρώτες μέρες της εργασίας μου στο Βιβλιοπωλείο "ΖΩΗ".
Δύο ανθρώπους, που παρά το
καθημερινό πρόβλημα που επί χρόνια αντιμετώπιζαν, μετέδιδαν το χαμόγελό τους,
και την βαθιά τους αισιοδοξία, σε όλους μας. Ποτέ δεν τους άκουσα να βαρυγκωμούν.
Παρόντες στην ιεραποστολική δράση προσφέροντας
στην Χριστιανική Στέγη Πατρών πολλές υπηρεσίες και οι δυο τους. Οι ιερές
ακολουθίες, και η μυστηριακή ζωή, τους έδιδαν δύναμη.
Πρόσφατα που τους συνάντησα στον
δρόμο μου μετέφεραν αισιοδοξία με τα λόγια τους.
Πληροφορήθηκα από την ηλεκτρονική
αποστολή του «Εκκλησιολόγου» την προς Κύριο εκδημία της αγαπημένης κόρης τους.
Από την Λάρνακα που ευρίσκομαι αυτές
τις μέρες, συμμετέχω στο πένθος τους, και στην βεβαιότητα της Αναστάσεως.
Αναστάσιος Κωστόπουλος
3 σχόλια:
Μια οικογένεια για την οποία μπορείς να πεις ‘’άνθρωποι του Θεού’’
Ο Θεός να την αναπαύσει της Ευγενία
Με καθυστέρηση το είδα εδώ. Ας απολαύσει τα όσα στερήθηκε εδώ στη βασιλεία των Ουρανών.
Εξαιρετικό το κείμενο του κ. Κολλιόπουλου περί της δοκιμασμένης στο καμίνι του πόνου Ευγενίας.
Δημοσίευση σχολίου