Παππούς και γιαγιά.
Γιαγιά και παππούς. Όσα χρόνια και αν περάσουν πάντα θα τους θυμάσαι. «Είναι η
αστερόσκονη των παιδικών μας χρόνων» λένε. Είναι εκείνοι που όσα χρόνια κι αν
περάσουν θα μείνουν χαραγμένοι ανεξίτηλα στη μνήμη σου και θα ζουν μέσα από τις
γνώσεις που σου έδωσαν. Δεν είναι μόνο τα υλικά που σου χάρισαν
Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και
μετράω τις μέρες αντίστροφα για να επιστρέψω στην πόλη μου και να γιορτάσω τη
Γέννηση του Κυρίου μας μαζί με τους δικούς μου. Μου έχουν λείψει αρκετά και για
να καλυφθεί αυτό το προσωρινό κενό, η ΧΦΔ ανακοίνωσε την κατάλληλη στιγμή μια
επίσκεψη στο γηροκομείο της Αγίας Σκέπης. Μαζευτήκαμε μια μεγάλη παρέα και
πήγαμε το απογευματάκι της Παρασκευής για να κρατήσουμε συντροφιά στα
γεροντάκια. Καθίσαμε σε έναν τεράστιο κύκλο όλοι μαζί και τραγουδήσαμε
χριστουγεννιάτικα τραγούδια, ακούσαμε ιστορίες και πήραμε ευχές από τους
κυρίους και τις κυρίες. Έπειτα, επισκεφτήκαμε και τα δωμάτια των τροφίμων που
δεν μπορούσαν να κατέβουν στη τραπεζαρία, τους τραγουδήσαμε και τους δώσαμε μια
εικόνα της Γεννήσεως για να την κρεμάσουν στα κρεβατάκια τους.
Όσο βρισκόμασταν στο γηροκομείο,
μπορούσα να δω και να παρατηρήσω διάφορες αντιδράσεις. Παρατήρησα χαμόγελα στα
πρόσωπα μερικών και δάκρυα στα μάτια άλλων. Άνθρωποι είναι και αυτοί, παρέα
ζητούν. Είναι λυπηρό μέρες σαν και αυτές να είσαι μόνος σου, χωρίς τα αγαπητά
σου πρόσωπα. Αισθάνθηκα τον εαυτό μου να λυγίζει ελαφρώς. Είναι αυτή η ανάμειξη
λύπης και χαράς μαζί, αλλά στο τέλος επικράτησε η χαρά. Η χαρά, γιατί αυτοί οι
άνθρωποι είναι τόσο ευλογημένοι που είναι όλοι μαζί σε ένα μέρος γεμάτο Χριστό
.. και αυτό είναι το μόνο που χρειάζονται. Είναι σημαντικό να δείχνεις στους
παππούδες σου πόσο πολύ τους αγαπάς, γιατί όσο μεγαλώνεις εσύ, μεγαλώνουν κι
αυτοί. Γι’ αυτό κι είσαι τυχερός που μεγαλώνεις μαζί τους κι έχεις την ευκαιρία
να τους έχεις μαζί σου.
Αναστασία Ντερτιλή,
Φοιτήτρια
Επιστημών της Εκπαίδευσης και της Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου