Τιμή και δόξα στα παλληκάρια του έπους του 1955 Του Επισκόπου Μεσαορίας κ. Γρηγορίου

Τιμή και δόξα στα παλληκάρια του έπους του 1955

(Καθεδρικός Ναός Αγίου Ιωάννου, Δοξολογία 1.4.2020)

Του Επισκόπου Μεσαορίας κ. Γρηγορίου

Σήμερα, 1η Απριλίου 2020, στον ιστορικό τούτο Καθεδρικό Ναού, μνημονεύουμε όλους εκείνους που αγωνίστηκαν τίμια και αυθεντικά για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδας την ελευθερία. Μνημονεύουμε τις ηγετικές φυσιογνωμίες του απελευθερωτικού αγώνα, τους εμπνευστές και πρωτεργάτες μέχρι τους τελευταίους ανώνυμους κληρικούς και λαϊκούς του ηρωικού έπους της ΕΟΚΑ 1955-59.

Υποκλινόμαστε με δέος ενώπιον των ηρώων μας: στην αγχόνη, στα κρησφύγετα και τις βουνοκορφές, στα πεδία των μαχών, στους τόπους των βασανιστηρίων, τα Φυλακισμένα Μνήματα στις Κεντρικές Φυλακές. Το αίμα και τα κόκαλα των εθνομαρτύρων μας ανέστησαν και κραταίωσαν το δένδρο της ελευθερίας, της τιμής, της αξιοπρέπειας και της ενότητάς μας διαχρονικά, και μεταλαμπάδευσαν τη φλόγα των ελληνοχριστιανικών ιδεωδών, για νέους αγώνες, θυσίες που οδηγούν στα σκαλοπάτια της ελευθερίας.

Σήμερα, μάς οδηγούν στον αγώνα για την ειρηνική απελευθέρωση του τουρκοκρατούμενου βορείου τμήματος της Νήσου και την ευημερία και συμβίωση, με διασφαλισμένα τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των νομίμων κατοίκων και των νομίμως φιλοξενουμένων σε αυτή.

Ταυτόχρονα, ειδικά σήμερα, μάς οδηγούν στον αγώνα εναντίον ενός «αόρατου εχθρού». Της συνειδητής απελευθέρωσής μας από όλα εκείνα που μάς πληγώνουν, μας αποστασιοποιούν από τον Τριαδικό Θεό και μεταξύ μας. Αποφυγή του εγώ και σύναψη του εμείς του Μακρυγιάννη.

Τούτες τις ώρες της λοιμώδους πανδημίας, τούτες τις ημέρες της αιφνίδιας δοκιμασίας, όπως ήδη πράξαμε προ ολίγου, προσευχόμαστε να μάς φωτίσει ο Παντοκράτορας Θεός όλους ανεξαιρέτως άρχοντες και αρχόμενους. Ούτως ώστε οι λαμβανόμενες, με σύνεση και σοφία, αποφάσεις να τηρούνται συνειδητά και επιμελώς από όλους για την προστασία και αποθεραπεία από την λοιμώδη νόσο.

Δράττομαι της ευκαιρίας να ευχαριστήσω όλους τους αρμοδίους του δημοσίου και ιδιωτικού τομέως και ιδιαιτέρως τους επαγγελματίες υγείας (ιατρούς και νοσηλευτές και εθελοντές) για τη, μέχρι αυτοθυσίας, διακονία του συνανθρώπου.

Καλούμαστε όλοι, εκ φιλοπατρίας, αντλώντας δύναμη και θέληση από τον ηρωισμό των προγόνων μας να βγούμε νικητές! Εξοπλιζόμενοι με περισσότερη αλληλεγγύη, υπευθυνότητα, σύνεση, σοφία και ωριμότητα.

Καλούμαστε να διδαχθούμε μέσα από την μακραίωνα ιστορία και εμπειρία της Εκκλησίας μας. Να διακρίνουμε τα σπουδαία και τα μεγάλα από τα μικρά, ασήμαντα και ευμετάβλητα του κόσμου τούτου.

Η Πίστη μας είναι η αμετακίνητη πυξίδα. Η ενεργοποίηση των εντός ημών χαρισμάτων, τα οποία μας δώρισε το Άγιο Πνεύμα, είναι η άγκυρα μας.

Η χαρμολύπη της Αγίας Τεσσαρακοστής, μάς οδηγεί στη Μεγάλη Εβδομάδα και αποκορύφωμα προβάλλει το λαμπροφόρο Πάσχα. Τη μετάβαση μας από το σκοτάδι στο φως. Από τη λύπη για τα λάθη μας στη μόνιμη θεϊκή χαρά, ως δώρο του Θεού.

Το επικείμενο Πάσχα θα μάς διδάξει όλους ότι η στέρηση των εξωτερικών στοιχείων (σε κάποιο ρεαλιστικό βαθμό ως άνθρωποι είναι κι αυτά αναγκαία) δεν μπορούν να μας στερήσουν τη θεϊκή χαρά του ανεσπέρου φωτός της Αναστάσεως, το οποίο όλοι πλέον συνειδητοποιούμε ότι δεν έχει να κάνει με τα παροδικά φώτα του κόσμου τούτου.

Οι ήρωες της πατρίδος και κατεξοχήν οι Άγιοι της Εκκλησίας και πιο συγκεκριμένα οι ουρανοπολίτες ασκητές στα όρη, τις σπηλιές και τις ερήμους είναι έξοχα παραδείγματα αφοσίωσης στο άκτιστο φως της Παναγίας Τριάδας, όπως επισημαίνει ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος μας κ. Χρυσόστομος.

Η σιωπή και ησυχία της πολύβοης σύγχρονης κοινότητας, που βιώνουμε αιφνιδίως αυτές τις ημέρες μάς αφήνει όλους το αποφασιστικό περιθώριο με επίκληση της άνωθεν δυνάμεως, τόλμης και θάρρους να ακούσουμε τον εναρμόνιο αναστάσιμο ήχο της καρδίας, του νου και της ψυχής μας. Κατάσταση φαινομενικά δύσκολη. Όμως, κατάσταση λαμπρά και παραδείσια.

Ιδού, εδώ και τώρα, μια αλλιώτικη ερμηνεία της σημερινής Εθνικής επετείου. 

Τότε, 65 έτη πριν, και σήμερα εν έτει 2020 ακόμη ένα πρωταπριλιάτικο ψέμα;

Ιδού καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού ημέρα σωτηρίας. Η επιλογή αποκλειστικά δική μας, ως άλλο μαρτύριο συνειδήσεως, για εμένα και για σένα. 

Τιμή και δόξα στους Κυπρίους, τιμή και δόξα στα παλληκάρια του έπους του 1955-59. «Ζωή σε σας ο θάνατος κι αθάνατοι θα μείνετε»! (Ευαγόρας Παλληκαρίδης).