Χειροτονία νέου Βορειοηπειρώτη σε Διάκονο από τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Χρυσόστομο

 «…Αυτή την πορεία, κι ακόμη πιο δύσκολη, την βάδισα κι εγώ. Αλλά δόξα τῷ Θεῷ. Η Εκκλησία μάς προστάτευσε…»

Ιδιαίτερα συγκινημένος και μέσα σε κλίμα αναστάσιμης, εορταστικής πνευματικής χαράς ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος τέλεσε σήμερα, Κυριακή 24 Μαΐου 2020, στον Ιερό Ναό Αποστόλου Μάρκου στον Αρχάγγελο, την εις Διάκονον χειροτονία του κ. Σωτηρίου Ντάση, τελειοφοίτου του τμήματος Βυζαντινών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Ρεθύμνου και αρίστου πρωτοετούς φοιτητού τής Θεολογικής Σχολής τής Εκκλησίας τής Κύπρου.

Αρχικά, στο τέλος του όρθρου, κατά τον οποίο χοροστάτησε ο Μακαριώτατος, τελέστηκε η, συμφώνως προς τις τυπικές διατάξεις, εις υποδιάκονο προχείριση τού Σωτηρίου, με την ανάγνωση της συμμαρτυρίας, της ευχής και την τριχοκουρία.

Στο συλλείτουργο που ακολούθησε, στο οποίο προεξήρχε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου, συμπαραστατούμενος από κληρικούς της Αρχιεπισκοπικής περιφέρειας, έλαβε χώρα η εις διάκονον χειροτονία τού κ. Σωτηρίου Ντάση, παρουσίᾳ πολλών ενοριτών, τής συζύγου και μερικών συγγενών του, καθότι οι περισσότεροι βρίσκονταν στην Ελλάδα, περιορισμένοι επί του παρόντος λόγω των εισέτι ισχυόντων περιοριστικών μέτρων. Ωστόσο, η ακολουθία μεταδιδόταν τόσο διαδικτυακά με απευθείας μετάδοση όσο και ραδιοφωνικά από τον παγκύπριο ραδιοφωνικό σταθμό τής Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου.

Στο Κοινωνικό, ο Μακαριώτατος κήρυξε τον θείο λόγο, σχολιάζοντας την κυριακή φράση τού σημερινού ευαγγελίου «ὅταν ἐν τῷ κόσμῳ ὦ, φῶς εἰμι τοῦ κόσμου…».  «Αφού είπε αυτά τά λόγια ο Κύριος», είπε ο Μακαριώτατος, «έπτυσε χαμαί, έπλασε πηλό και έβαλε πάνω στα τυφλά μάτια τού τυφλού κι αφού ο δεύτερος τα ξέπλυνε στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ, το θαύμα συνετελέσθη. Διότι δεν του άνοιξε μόνο τα σωματικά μάτια, αλλά κυρίως τα πνευματικά.

…Οι Φαρισαίοι τής εποχής δεν μπορούσαν να δουν το πραγματικό φως, τον Χριστό, διότι οι πνευματικοί τους οφθαλμοί ήταν κλειστοί, δεν μπορούσαν να δουν τα έργα του φωτός, κρίνοντας και κατακρίνοντας τον Κύριο ότι τελούσε θαύματα την ημέρα του Σαββάτου. Και προτιμούσαν να τον βλέπουν τυφλό και μάλιστα προσπαθούσαν να τον πείσουν ότι δεν ήταν ο Χριστός που τον θεράπευσε, αλλά τον ρωτούσαν και τον ξαναρωτούσαν. Μετά από μια ολόκληρη στιχομυθία με τους Φαρισαίους, φώναξαν και τους γονείς του. Οι οποίοι όμως φοβούμενοι μήπως αποβληθούν από την Συναγωγή αποποιήθηκαν κάθε ανάμειξη στο γεγονός. «Ἡλικίαν ἔχει, αὐτὸν ἐρωτήσατε!» Κι αφού εξεδίωξαν τον πρώην τυφλό από τη Συναγωγή, τον κάλεσε ο Κύριος και τον ρώτησε «Ποιός είναι ο Κύριος;» Και του απάντησε «Αυτός που μιλά μαζί μου!» Το φως που του χάρισε ο Κύριος, τον κατέστησε ικανό να αντιληφθεί ότι Εκείνος ήταν ο απεσταλμένος τού Θεού, ο Μεσσίας. Το φως τού Θεού τον έκανε να δει Εκείνον που οι πολυδιαβασμένοι Ιουδαίοι δεν μπορούσαν να δουν. Φως μέσα τους έχουν όσοι ζουν μυστηριακή ζωή, συμμετέχουν στα μυστήρια τής Εκκλησίας μας, όσοι έχουν ζωή ἐν Χριστῷ, ζωή ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι. Όσοι πραγματικά ανοίγουν την πόρτα της ψυχής τους και δέχονται μέσα τους τον Χριστό και το Άγιο Πνεύμα. Μόνο αυτοί μπορούν να δουν σωστά».

Πριν την  απόλυση, ο νέος διάκονος, ο οποίος έλκει την καταγωγή του από τη Βόρεια Ήπειρο και τώρα διαμένει μόνιμα στην Κύπρο, αφού έχει συζευχθεί με ελληνοκύπρια, απηύθυνε λόγους ευγνωμοσύνης προς τον Μακαριώτατο και τον πνευματικό του οδηγό π. Παρασκευά Παπαμιχαήλ, κάνοντας αναδρομή, μέσα από την ομιλία του, στα δύσκολα χρόνια τής παιδικής του ηλικίας με την μετοίκησή του από τη Βόρεια Ήπειρο σε νοτιότερο μέρος αλλά και με την αδόκητη εκδημία τού κατά σάρκα πατέρα του, όταν αυτός ήταν μόλις 8 ετών. Σε όλα αυτή την πορεία του όμως, ομολόγησε πως ήταν πάντοτε συμπαρούσα η Χάρις τού Θεού που τον αξίωσε σήμερα να ενδυθεί το ευλογημένο ράσο και να γίνει σκεύος της Θείας Χάριτος και διάκονος τού Υψίστου.

Ο Μακαριώτατος, φανερά συγκινημένος απάντησε στον νεοχειροτονηθέντα διακόνο με λόγια πατρικά ως εξής:

«Με πολλή χαρά ανέβηκα τις βαθμίδες τού ιερού τούτου ναού και ήλθα εδώ για να σε χειροτονήσω στον πρώτο βαθμό τής ιερωσύνης. Η Εκκλησία, αγαπητέ μου π. Σωτήριε, είναι η Μητέρα όλων μας. Όσο ταλαιπωρημένοι κι αν είμαστε στην πορεία τής ζωής μας, εδώ θα βρούμε την πραγματική παρηγορία κι εδώ θα βρούμε το φως του Χριστού. Αυτή την πορεία, κι ακόμη πιο δύσκολη, την βάδισα κι εγώ. Αλλά δόξα τῷ Θεῷ. Η Εκκλησία μάς προστάτευσε. Κι εμείς χρεωστούντες ευγνωμοσύνη προς την Εκκλησία αποφασίσαμε να την υπηρετήσουμε, εσύ από σήμερα κι εγώ από 50 και πλέον έτη προηγουμένως, υπηρετώ την Εκκλησία τού Χριστού μας. Δεν πρόκειται να μας αδικήσει ποτέ. Μάς αγαπά και μας προσφέρει τα πάντα. Ας την αγαπήσουμε λοιπόν και δεν θα βγούμε ζημιωμένοι. Όσο την υπηρετούμε και της προσφέρουμε περισσότερα, πολλαπλάσια θα πάρουμε απ’ αυτήν. Δεν θα αδικηθούμε ποτέ. Κι εκεί που θα συναντούμε δυσκολίες, όπου η ανθρώπινη αδυναμία δεν θα μας βοηθά να υπερπηδούμε τα προβλήματα τής ζωής, θα έρχεται η Εκκλησία διά της παντοδυναμίας τού Αρχιποίμενος αυτής και μαζί θα υπερπηδούμε τα προβλήματα τής ζωής. Γι αυτό πάντοτε τις ελπίδες σου να τις έχεις στην Εκκλησία κι όχι στους ανθρώπους. Να αγαπάς τους ανθρώπους, αλλά τις ελπίδες σου να τις έχεις πάντα στην Εκκλησία. Έχω εύκαιρο την στιγμή σήμερα να σε συγχαρώ αλλά και να σε βεβαιώσω ότι η πόρτα τής Αρχιεπισκοπής και του γραφείου μου θα είναι πάντοτε ανοικτές για σένα όπως είναι πάντοτε για όλους. Μετά προσοχής θα ακούω συνεχώς για σένα. Κι εκεί που θα μπορώ να βοηθώ θα το κάνω. Μόνο έτσι θα ανεβάσουμε την Εκκλησία μας ψηλά. Να γίνεις πραγματικά διάκονος όλων των αδελφών μας. Κι αν κάνεις έτσι, δεν θα βγεις ζημιωμένος. Αυτή την ευχή σου δίνω και σε παρακαλώ να το φυλάξεις. Να είσαι πάντοτε χαρούμενος κι ευτυχισμένος σε αυτή σου την πορεία μέχρι τη Βασιλεία τού Θεού, που την έχει ετοιμάσει ο Κύριος για όλους και ακόμη περισσότερο για τους λειτουργούς Του».

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, ο νεοχειροτονηθείς διάκονος προσέφερε αναμνηστικά και κεράσματα σε όλο το εκκλησίασμα.

Αρχιμ. Τριφύλλιος Ονησιφόρου