Τρίτη 12 Μαΐου 2020

Χωρήβ - Αλεξανδρεύς


Χωρήβ

Διάλεξα
να περιφέρομαι στην έρημο
σαράντα τόσα χρόνια
Όχι γιατί μου έλειψεν
ο πόθος της επαγγελίας!
Αλλά φοβόμουν!
Δεν θ'  άντεχα
από μακριά να μου τη δείξεις
το λόγο συμπληρώνοντας
με την απόφαση Σου
ποτέ σ’ αυτή να μην βρεθώ.

Κι έτσι, κυκλοτερώς βαδίζοντας,
την αποφεύγω
Ρίχνοντας, σ' όποιον ερωτά,
το φταίξιμο σ’ εμένα.

Αλεξανδρεύς

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τα ποιήματά σας λένε πολλά γιατί ανοίγουν ορίζοντες βαθιάς σκέψης.

ευλογειτε είπε...

Ένα ποίημα σε βγάζει από την έρημο,
κι ένα δάκρυ σε οδηγεί σε όαση,
σαν κι αυτήν που απολάβαμε
Αλεξανδρινά,
Θεού χάριτι!
Χαίρε
διότι εξήλθΕς ίνα νικήσεις...