Ὄχι, ἀδελφέ μου, μὴν ἀπελπίζεσαι.
Μὴν ἀδημονεῖς. Κάνε τὸ καθῆκον σου. Ἄφηνε τὴν ψυχή σου νὰ ἐκχύνεται σὲ θερμὴ
προσευχὴ καὶ ἐπίμονη ἱκεσία. Λέγε κι ἐσὺ τὴν προσευχὴ τοῦ Προφήτη «ταχὺ ἐπακουσόν
μου», ὅποιο κι ἂν εἶναι τὸ αἴτημα τῆς προσευχῆς σου. Νὰ τὸ κάνεις μὲ τὴ
βεβαιότητα ὅτι ἡ ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ θὰ εἰσακούσει τὴν προσευχή σου καὶ θὰ σοῦ
δώσει αὐτὸ ποὺ ζητᾶς, ἂν βέβαια εἶναι σύμφωνο μὲ τὸ πανάγιο θέλημά Του. Ναί, θὰ
σοῦ τὸ δώσει. Ἴσως ὄχι μὲ τὸν τρόπο ποὺ ἐσὺ φαντάζεσαι καὶ περιμένεις. Οὔτε στὸ
χρόνο ποὺ ὑπολογίζεις. Ἀλλά τί σημασία ἔχει αὐτό; Φτάνει ποὺ θὰ εἶναι δῶρο καὶ
χάρισμα τοῦ Θεοῦ. Τότε θὰ ἐκπληρωθεῖ ἡ προσευχή σου καὶ θὰ ἔχεις χίλιους λόγους
νὰ εὐχαριστεῖς τὸν Θεό.
Ἀρχιμανδρίτης Χριστοφόρος
Παπουτσόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου