ΜΝΗΜΗ ΜΑΧΗΣ ΤΗΣ ΛΑΠΗΘΟΥ - ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΓΕΙΩΤΗΣ

 ΜΝΗΜΗ ΜΑΧΗΣ ΤΗΣ ΛΑΠΗΘΟΥ

Επολεμούσαν σαν τα λιοντάρκα.

Εδούλευκά στου Μαγκλή. Το όχημάν μας ήταν επίτακτον.Είπα το της μαστόρισσας μου τζιαι έφυά για το χώρον συγκέντρωσης. Επέψαν με να πάρω εφόδια σε έναν τάγμαν πεζικού.Ύστερις εκαταλαβα πως ήτουν τάγμαν αδρώπων ηρώων .
Το αυτοκίνητον ήτουν ποτζείνα τα παλλιά τα βάν με τες παλλιές δυνάμενες λαμαρίνες.Εσώσεν κόσμον μες τζειντο ματζιελλιον της Λαπήθου ,του Καραβά.
Μα οι Τούρτζιοι ήτουν μιλιούνια.Επολεμήσαμεν το κατα δύναμιν γιε μου.Την ώραν που εσπάσαν οι γραμμές τζιαι έπρεπεν να υποχωρήσουμέν επήα μες τες ριπές τζιαι έφερα το αυτοκίνητόν το σιερένον μου έτσι το ελάλουν.Εμπήκα εστάρταρα.Λαλώ Θεέ μου Παναγία μου γλεπε μας να σώσουμεν όσους ημπορούμεν .Επάεννα σιόν σιόν τζιαι όσους εβρισκά εμπάιννάν μέσα.Μες το ματζελλιον μες τες σφαίρες εσώθησαν πολλοι μες το βάν. Άντεξεν. Πόξω του χωρκού θωρώ έναν με ρούχα κατασσισμένα κατεβαίνει.Ήτουν ο ανηψιος μου.Λαλώ του.Τραππήα μέσα ανηψιν.Εν επίστευκεν εις τα μμάθκια του. Ήτουν κατα φαττσελλομένος κρουσμένος μα εκράτεν τ 'οπλον του τζιαι πυρομαχικά..
Εφτάσαμεν στο νέον χώρον συγκέντρωσης.Ελειπαν πολλοί.Θεός μακαρίσει του .Επολεμούσαν σαν τα λιοντάρκα. Τζιαι ήτουν τζιαι εκεχειρία να φανταστεις.Εξανακάμαμεν άλλην γραμμήν να 
τους κραήσουμεν.Επολεμήμεν όσοι εζήσαμεν ξανα τζιαι ξανά ωες τα τέλη τ Αούστου εππέφταν ριπές.Εγω με το σιερένον μου εν εκάθουμουν ενναν τόπον
Μια τζιει να πάρεις τοφιμα .Να πάρεις τραυματίες.Να πάρεις στρατιώτες εφεδρείαν.
Τη νύχταν ετσιακκάρισκά το βαν μου.Έσαζα το .Έξερα πως ήτουν πολύτιμον γρουσάφιν.Που το πρωίν εις τες αποστολές.
Ύστερις μου ανάδωξεν που τέλειώσαν οι μάχες.Έμεινα ένα χρόνον έφεδρός.Ενευρίαζα εύκολά εν ρσήκωννα κουβένταν.Επκιαννεν με το παράπονον. Στους υρεις μήνες επέψαμε στο Τεχνικόν να σαστεί το αυτοκίνητόν μου το επότακτον.Ναππστσιάρουν τες τρύπες που τα πολυβόλα..Τα πουλλώματα τα πολλά.Εθαμμάσαν την αντοχήν της πισινής κασιας του
Να ξέραν πόσους έσωσεν μαχητές προδομένους.
Στο χρόνον απολύσαν με .Λαλεί μου ο διοικητής.Να πάρεις το αυτοκίνητον το επίτακτον τζιαι στον μάστρον σου.Επήρατο.Εν επιστεύκαν πως αντεξεν τζιαι εγλύτωσεν.
Ήμουν έφεδρος του 256 Τ.Π. Ένας απλός σιωφέρης ήμουν.
Τωρά οδηγώ τούτον το λοφωρειούιν .Μα εν τα ξηάννω.Με τον τζιαιρόν ηρέμησα νάκκον.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΓΕΙΩΤΗΣ