Στο δεύτερο μέρος της συνέντευξης
που παραχώρησε ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Β’ στον «Π» αποκαλύπτει
ολόκληρο το παρασκήνιο που προηγήθηκε της εκλογής του το 2006, παρά το ότι είχε
τους λιγότερους εκλέκτορες από τους τρεις υποψήφιους. Θεωρεί πως η εκλογή του
εξηγεί τη στάση που τηρούν απέναντί του οι μητροπολίτες Λεμεσού και Κύκκου για
το θέμα της Ουκρανίας, για το οποίο πιστεύει ότι επιδεικνύουν όψιμο
ενδιαφέρον. Για τον μητροπολίτη Ταμασού και τη σχέση του με τη Ρωσία…
περιορίζεται στο «Θου Κύριε…». Ο Αρχιεπίσκοπος σχολιάζει και τις δημόσιες
τοποθετήσεις του μητροπολίτη Μόρφου, χαρακτηρίζοντας αυτά που λέει
ακαταλαβίστικα. Θέλει, λέει, αυτός που θα τον διαδεχθεί να είναι μεγάλος και,
δυστυχώς, αυτοί που κάνουν σχέδια για τις αρχιεπισκοπικές εκλογές τον θλίβουν
γιατί είναι μικροί.
Συνέντευξη στον Μανώλη Καλαντζή
Το 2006 στις αρχιεπισκοπικές εκλογές αναδειχθήκατε Αρχιεπίσκοπος, παρά το ότι είχατε τους λιγότερους εκλέκτορες και τη λιγότερη στήριξη.
Δεν ήμουν υποψήφιος. Υποστήριζα τον Κύκκου Νικηφόρο. Δεν ήθελα την άλλη κατάσταση (Λεμεσού Αθανάσιο).
Και πώς προέκυψαν η υποψηφιότητα και η εκλογή σας;
Τι να σου πω; Να τον πω βλάκα; (Κύκκου Νικηφόρο). Με ύβρισε δύο φορές μέσα στη Σύνοδο…
Πριν τις εκλογές;
Ναι, πριν τις εκλογές. Προήδρευα της Συνόδου ως τοποτηρητής.
Γιατί σας ύβρισε;
Αναίτια. Έτσι… Την πρώτη φορά έκανα πως δεν κατάλαβα. Είπα, άσ’ το. Τη δεύτερη φορά λέω…«α, δεν είναι στα καλά του. Αν τώρα που δεν είναι τίποτα με υβρίζει, αύριο που θα είναι Αρχιεπίσκοπος τι θα κάνει; Δεν θα λογικεύεται με τίποτα». Και είπα «τράβα πίσω». Μεγάλη ιστορία να σου την πω γιατί τελικά έβαλα υποψηφιότητα. Λέω «δουλειά του Θεού, ό,τι θέλει ο Θεός ας γίνει». Άλλοι με έπεισαν έπειτα να υποβάλω υποψηφιότητα…
Και βρεθήκατε μεταξύ των δύο. Μεταξύ του Κύκκου και του Λεμεσού. Eίχατε τους λιγότερους εκλέκτορες και μάλιστα με μεγάλη διαφορά από τους άλλους δύο υποψήφιους.
Μάλιστα, αλλά έλεγα ότι εγώ θα εκλεγώ.
Θυμάμαι που λέγατε πως ο επόμενος Αρχιεπίσκοπος θα λέγεται Χρυσόστομος και πάλι.
Άσε, είναι μεγάλη ιστορία και θα σου την πω μετά που θα πάμε να φάμε… (μας είπε την ιστορία αλλά δεν είναι προς δημοσίευση).
Είπατε ποτέ στους Νικηφόρο και Αθανάσιο να σας υποστηρίξουν να εκλεγείτε και ότι στα πέντε χρόνια θα υποβάλλατε την παραίτησή σας;
Όχι. Ήμουν έντιμος. Κάλεσα το βράδυ πριν από την εκλογή τον Κύκκου και του είπα: «Άκου. Εγώ θέλω να κάνω μερικές τομές τις οποίες ούτε εσύ ούτε ο Λεμεσού μπορείτε να κάνετε. Θέλω να σου πω να με ψηφίσεις αύριο και εγώ θα σου δώσω την παραίτησή μου από απόψε. Θα συντάξω παραίτηση, θα την υπογράψω με κόκκινο μελάνι και θα σου τη δώσω να την κρατάς. Αλλά θέλω να σταθείς δίπλα μου, να με βοηθήσεις να κάνω τις τομές και σε έναν χρόνο εγώ τελειώνω και θα φύγω. Δεν επιθυμώ να μείνω Αρχιεπίσκοπος, αλλά ούτε και θέλω να γίνω. Το θέλω μόνο για να κάνω τις τομές που δεν μπορείτε να κάνετε εσείς».
Και η απάντηση του Κύκκου Νικηφόρου ποια ήταν;
«Αστειεύεσαι», μου λέει, «έχω τους εκλέκτορες εγώ και εκλέγομαι και θα σε κάνω Αρχιεπίσκοπο εσένα και να περιμένω να παραιτηθείς; Όχι». Του απάντησα ότι θα πάω με τον άλλον (Λεμεσού) «και θα σε πετάξω έξω» και ο Νικηφόρος σηκώθηκε και έφυγε.
Και με τον μητροπολίτη Λεμεσού τι έγινε;
Ο Αθανάσιος ήρθε και μου είπε: «Θέλεις να βγάλεις τον Νικηφόρο Αρχιεπίσκοπο;». Του απάντησα πως όχι, αλλά ότι ήθελα να βγω εγώ. Τότε ο Αθανάσιος μου είπε: «Μου δίνεις τρεις αιρετούς και να σου δώσω τρεις οφικιάλιους, να πάμε και οι δύο στην τρίτη ψηφοφορία και να πετάξουμε έξω τον Νικηφόρο;». Του είπα εντάξει και συμφωνήσαμε.
Και εκεί τελείωσε η κουβέντα σας;
Του είπα του Αθανάσιου: «Εσύ έχεις παραπάνω εκλέκτορες από μένα. Αν βγεις, εγώ θα σταθώ δίπλα σου να εφαρμόσεις το πρόγραμμά σου. Αν εκλεγώ εγώ, που δεν έχω τόσες πιθανότητες, θα σταθείς δίπλα μου;» Δώσε το χέρι, μου λέει, και δώσαμε για δεύτερη φορά τα χέρια. Εγώ του έλεγα ότι έχει περισσότερες πιθανότητες να εκλεγεί αυτός, αλλά εγώ ήξερα πως τις περισσότερες πιθανότητες τις είχα εγώ.
Συμφώνησε να σταθεί δίπλα σας. Τελικά στάθηκε;
Όχι, δεν στάθηκε.
Πώς ήσασταν σίγουρος ότι θα εκλεγείτε αφού τα αριθμητικά δεδομένα ήταν εναντίον σας;
Εκείνοι που ήταν του ΑΚΕΛ επ’ ουδενί δεν θα τους άφηνε ο Χριστόφιας να ψηφίσουν τον Λεμεσού. Άγιο Όρος δεν ψήφιζαν με τίποτα. Κάποιος δικός μου πλησίασε τον Αναστασιάδη, που ήταν πρόεδρος του ΔΗΣΥ τότε, και τον ρώτησε ποιον θα υποστήριζε μεταξύ των Λεμεσού και Πάφου, και ο Αναστασιάδης του είπε πως προτιμά τον Πάφου. Δεν είπε τίποτα για τον Κύκκου, γιατί ήταν του Νικηφόρου ο ΔΗΣΥ. Αυτό που είπε είναι ότι αν έφευγε ο Κύκκου από τη μέση θα ψήφιζε εμένα. Οπότε, εγώ ήμουν υπερσίγουρος ότι την πλειοψηφία την είχα, αλλά δεν το έλεγα. Μεταξύ δύο κακών, το μη χείρον βέλτιστον. Δεν με ήθελαν, αλλά από τη στιγμή που θα έφευγε ο Κύκκου η εκλογή θα ήταν δική μου.
Επειδή αναφερθήκατε στον μητροπολίτη Λεμεσού που προερχόταν από τη Μονή Βατοπαιδίου… Eίχατε μια διαχρονική αντιπαράθεση με το Βατοπαίδι και τους Βατοπαιδινούς. Γιατί δεν τα πηγαίνατε καλά;
Ο γέροντάς του και οι πρώτοι Βατοπαιδινοί, ο Εφραίμ, ο Αθανάσιος κ.ά., ήσαν κοντά μου. Ήταν παιδάκια με κοντά παντελόνια και ήταν στον Σταυρό της Μύθης, εκεί που είναι το γκολφ σήμερα. Ήσαν όλοι επτά… ήσαν όλοι παλιόπαιδα και όταν το πληροφορήθηκα ότι δεν ήσαν σωστοί είπα στον γέροντά τους να σηκωθεί να φύγει. Τους ξεσήκωσε ούλλους και έφυγαν. Θα τους έδιωχνα ούτως ή άλλως. Εγώ νόμιζα ότι οι μιτσιοί ήταν καλοί, αλλά εν ήταν καλοί ούτε οι μιτσιοί, και εκ των υστέρων είπα «καλά έκαναν και έφυγαν όλοι», αλλά τον γέροντα τον έδιωξα κακήν-κακώς και του Λεμεσού ακόμα λίγο να του τες αστράψω.
Τα βρήκατε όμως. Συλλειτουργείτε και έχετε επαφή.
Καλά. Εγώ ήθελα να μην κατεβάσουμε την Εκκλησία στο πεζοδρόμιο, αλλά δεν εφάνη ούτε εκείνος έντιμος, και ορίστε σήμερα τι κάνει.
Πώς προέκυψε η κρίση, κυρίως με τους μητροπολίτες Κύκκου και Λεμεσού, για το θέμα της Ουκρανίας;
Ούτε ο ένας ούτε ο άλλος ξέχασαν ότι δεν βγήκαν Αρχιεπίσκοποι και βγήκα εγώ. Από εκεί ξεκινάνε όλα. Ξέρανε πως εγώ, κουτσός άνθρωπος και με καρκίνο, είπα στην Ιερά Σύνοδο να μείνουμε ουδέτεροι, γιατί ίσως είμαι ο μόνος που μπορώ να μπω στο μέσον για να φέρω κοντά τον Οικουμενικό και τον Μόσχας. Ταξίδεψα και πήγα στο Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας για να βρω τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Έχει τώρα τρία χρόνια και δεν ήρθε ένας να με ρωτήσει: «Βρε αδελφέ, τι κάνεις;». Είμαι άρρωστος και έπεσα και δύο-τρεις φορές χάμω. Το δεξί μου πόδι έχει έξι χρόνια που δεν κινείται καλά και κάποτε πέφτω. Το καλοκαίρι έπεσα στο διαμέρισμα, έσπασα τον σπόνδυλό μου και πήγα και έκανα εγχείρηση. Όταν έφυγα από τη Σερβία και πήγα στη Βουλγαρία, πάλι έπεσα αλλά δεν έσπασα τίποτα. Δεν θα είχα κανέναν να με κοιτάξει.
Τι έγινε στην τελευταία Σύνοδο;
Τους ρώτησα πώς προέκυψε αυτό το όψιμο ενδιαφέρον τους για την Ουκρανία. Πριν από τρία χρόνια πήγα και είδα τους 9 από τους 13 προκαθήμενους και δεν ήρθε κανένας να με ρωτήσει. Γιατί δεν ήρθαν να με δουν και να με ρωτήσουν γιατί το έκανα και πήγαν στους δημοσιογράφους; Αυτό είναι κακεντρέχεια. Αν σκότωνα τη μάνα ή τον αδελφό τους θα είχε και έλεος. «Γιατί δεν ήρθατε να μου πείτε κάτι;» τους ρώτησα.
Σας είπαν γιατί;
Ε, αλλού τους τρώει και αλλού κνίθονται. Γιατί να γίνω εγώ Αρχιεπίσκοπος; Αυτό είναι το πρόβλημά τους.
Η κρίση που έχει προκληθεί με το θέμα της Αυτοκέφαλης Eκκλησίας της Ουκρανίας πιστεύετε πως μπορεί να ξεπεραστεί;
Πιστεύω πως αυτή η κρίση υπήρχε πάντοτε στην Ορθοδοξία και ήταν υπόκωφη. Εγώ, δυστυχώς, ήξερα τη μισή αλήθεια όταν υποστήριζα τη Μόσχα. Όταν, όμως, έμαθα όλη την αλήθεια…
Ποια είναι όλη η αλήθεια; Το ξαναείπατε, αλλά δεν εξηγήσατε.
Η όλη Ορθοδοξία ήταν κάτω από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Η πρώτη Εκκλησία που πήρε Τόμο Αυτοκεφαλίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο ήταν η Μόσχα. Όλες οι χώρες που έχουν Αυτοκέφαλες Εκκλησίες από το Οικουμενικό Πατριαρχείο πήραν Τόμο. Μόνο οι τέσσερις Εκκλησίες της Ανατολής, Αλεξάνδρεια, Αντιόχεια, Ιεροσόλυμα και Κύπρος, ήταν ανεξάρτητες, Αυτοκέφαλες Αποστολικές Εκκλησίες. Όλες οι άλλες ήταν υπό το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Η Κωνσταντινούπολη έδωσε την Αυτοκεφαλία στη Μόσχα και της παραχώρησε επιτροπικώς την Ουκρανία, όπως παραχώρησε τις «Νέες Χώρες» στην Εκκλησία της Ελλάδος. Ωστόσο, η Ουκρανία πάντα παρέμενε υπό το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Ο μητροπολίτης Κίεβου εμνημόνευε πρώτα τον Οικουμενικό Πατριάρχη και έπειτα τον Μόσχας. Όταν επιβλήθηκε ο κομουνισμός έκοψαν το μνημόσυνο του Οικουμενικού Πατριάρχη. Όταν έπεσε ο κομουνισμός, ο Βαρθολομαίος ζήτησε να επανέλθουν υπό το Οικουμενικό Πατριαρχείο και ο μακαρίτης ο τότε Πατριάρχης Μόσχας Αλέξιος του είπε «ξέχασ’ το, μετά από τόσα χρόνια». Ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν δέχθηκε να παραχωρήσει ποτέ την Ουκρανία στο Πατριαρχείο της Μόσχας, αλλά έδινε συνέχεια χρόνο για να μελετήσουν το θέμα και ήθελε να το συζητήσουν στη Μεγάλη Σύνοδο της Κρήτης τον Ιούνιο του 2016.
Τελικώς, αυτό δεν συνέβη ποτέ.
Πριν από τη Σύνοδο, τον Ιανουάριο του 2016, κάναμε Σύνοδο Προκαθημένων στην Ελβετία. Το θέμα της Ουκρανίας το συζήτησαν ιδιαιτέρως ο Οικουμενικός Πατριάρχης με τον Πατριάρχη Μόσχας. Ο Κύριλλος υποσχέθηκε πως θα πάει στη Μεγάλη Σύνοδο με όρο να μην συζητηθεί το θέμα της Ουκρανίας και να του δοθούν τέσσερα χρόνια περιθώριο ώστε να βρεθεί κάποια λύση. Ο Μόσχας μας είπε τότε πως υποσχέθηκε να πάει στη Σύνοδο της Κρήτης και ότι ο Βαρθολομαίος υποσχέθηκε να μην θέσει το θέμα της Ουκρανίας. Ο Κύριλλος, όμως, μας είπε τη μισή αλήθεια. Δεν μας είπε ότι ο Βαρθολομαίος είχε δώσει τέσσερα χρόνια περιθώριο για να το λύσουν.
Πώς μάθατε όλη την αλήθεια;
Τον Μάρτιο του 2020, όταν πήγα στην Κωνσταντινούπολη, μου είπε όλες τις λεπτομέρειες ο Οικουμενικός Πατριάρχης. Μου εξήγησε ότι είναι γραμμένα όλα στους κώδικες και ότι η Ουκρανία ουδέποτε παραχωρήθηκε στη Μόσχα. Όλα αυτά υφίστανται και όποιος θέλει μπορεί να πάει να τα μελετήσει. Εκεί είπα ότι έχει δίκιο. Αφού η Ουκρανία ήταν του Οικουμενικού Πατριαρχείου, δικαιολογημένα έχει δικαιοδοσία να δώσει Αυτοκεφαλία.
Κατηγορείται όμως ο Οικουμενικός Πατριάρχης ότι αποκατέστησε σχισματικούς.
Αυτό έχει γίνει πολλές φορές μέσα στην πορεία της Εκκλησίας. Δεν είναι η πρώτη φορά, ούτε και η τελευταία. Στη Βουλγαρία είχαν κάνει ανταρσία πεντέξι μητροπολίτες κατά του Πατριάρχη Βουλγαρίας. Η Εκκλησία της Βουλγαρίας τους είχε καθαιρέσει και αυτοί είχαν χειροτονήσει άλλους επισκόπους κ.λπ. Έγινε μία Σύνοδος, και παρά το ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης ήθελε να αναγκάσει τον Πατριάρχη Βουλγαρίας να παραιτηθεί γιατί ήταν γέρος, εγώ διαφώνησα και ανάγκασα τον γεροντότερο εκ των «ανταρτών» να ζητήσει συγγνώμη από τον Πατριάρχη. Τότε ο Πατριάρχης έβγαλε το εγκόλπιό του και του το φόρεσε, δίνοντας το μήνυμα ότι τον συγχωράει και τον αποκαθιστά ως κανονικό μητροπολίτη.
Ο πρέσβης της Ρωσίας, μετά την αναγνώριση της Αυτοκέφαλης Eκκλησίας της Ουκρανίας, σας επισκέφθηκε;
Προηγουμένως ερχόταν. Από την ημέρα που μνημόνευσα τον Επιφάνιο δεν ξαναήρθε. Έχω πολύ καλές σχέσεις με τους Ρώσους που είναι στην Κύπρο. Είναι φίλοι μου. Μάλιστα, μου έκαναν και δωρεές για τον νέο καθεδρικό ναό. Το ότι διαφωνώ με τον Πατριάρχη Κύριλλο…και οι Ρώσοι διαφωνούν με τον Κύριλλο.
Μπαίνει η πολιτική όμως στη μέση.
Διαφωνώ που λένε ότι χρηματοδοτείταιο Οικουμενικός Πατριάρχης από την Αμερική κ.λπ. Αυτά είναι κολοκύθια. Έχουμε ανάγκη ο Οικουμενικός Πατριάρχης ή εγώ να μας δώσει χρήματα η Αμερική ή οποιοσδήποτε άλλος;
Ωστόσο, χρήματα από τη Ρωσία φτάνουν σε κάποιες μητροπόλεις στην Κύπρο…
Μπορεί σε κάποιες πρώην κομουνιστικές χώρες…
Η Μητρόπολη Ταμασού δεν βρίσκεται σε κομουνιστική χώρα.
Τέλος πάντων. «Θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου».
Πώς σας φαίνεται η ανέγερση ναών ρωσικού τύπου στην Κύπρο;
Έκτισε ο Ταμασού γιατί πήγε και σπούδασε στη Ρωσία. Πιάνει ππαράν και για να τους καλοπιάσει έκανε ρωσικό ναό εκεί. Και αυτό τον ναό πρέπει να τον ξαναφτιάξουν γιατί τον έκτισαν κακώς και μπάζει υγρασία και κινδυνεύουν οι τοιχογραφίες. Ευτυχώς ο Ρώσος είναι καλός και θα δώσει άλλες 100.000 ευρώ για να τον συντηρήσει.
Θα θέλατε ποτέ να γίνεται Μακάριος;
Εκείνος που θα πάει να μιμηθεί τον Μακάριο θα γελοιοποιηθεί. Ένας ήταν ο Μακάριος. Εγώ γνώρισα τον Μακάριο πολύ μικρός, σε ηλικία 22 ετών, και τον θαύμασα. Πολλοί τον θεωρούν εγωιστή. Δεν ήταν εγωιστής. Ήξερε και αξιολογούσε τους ανθρώπους. Εμένα με υπεραγαπούσε. Δεχόταν και κριτική. Όταν ο άλλος ήταν καλομελετημένος και διαφωνούσε μαζί του, σηκωνόταν και του έδινε συγχαρητήρια, όπως μου έδωσε και εμένα.
Εσείς συγχαίρετε αυτούς που διαφωνούν μαζί σας;
Παραλληλίζω σήμερα τον εαυτό μου με τον Μακάριο και λέω: «Αν έρθει ένας διάκος και μου πει εκείνα που έλεγα εγώ του Αρχιεπισκόπου θα τον ανεχθώ;» Δεν θα τον ανεχθώ. Θα του πω «άντε πήγαινε και δεν θα μου πεις εσύ το διακάκι τι θα κάνω εγώ».
Ποιος θα θέλατε να σας διαδεχθεί από τους νυν επισκόπους;
Δεν είναι δική μου η επιλογή και δεν πρέπει να κάνω επιλογή. Εκείνον που θα θέλουν ο λαός και ο κλήρος.
Φαντάζομαι πως θα έχετε ακούσει και εσείς ότι μόλις ασθενήσατε άρχισαν οι συζητήσεις για τη διαδοχή σας. Σας ενοχλεί αυτή η συζήτηση;
Δεν με ενοχλεί. Εκείνο που με θλίβει είναι ότι όσοι σκέφτονται έτσι είναι μικροί και θα παραμείνουν μικροί. Εγώ θέλω ο διάδοχός μου να είναι μεγάλος. Θέλω να είναι προσωπικότητα. Δεν θέλω να είναι μικρός άνθρωπος. Εκείνοι που μανικώνονται και χτενίζουν τα γένια τους συνήθως δεν γίνονται.
Σκεφτήκατε ποτέ να παραιτηθείτε;
Πολλές φορές.
Για ποιον λόγο;
Έφτασα στο σημείο πολλές φορές να πω ότι δεν αξίζει κανείς να δουλεύει για την Εκκλησία όταν οι εντός της Εκκλησίας τον κατηγορούν ασύστολα και ενώ ξέρουν την αλήθεια προσπαθούν να τον συκοφαντήσουν. Αυτό είναι ανεπίτρεπτο.
Ποιοι σας συκοφαντούσαν και γιατί;
Είναι λόγοι τους οποίους ξέρουν εκείνοι καλύτερα. Τι να τους πω εγώ; «Εν παντί θλιβόμενοι αλλ’ ου στενοχωρούμενοι», όπως λέει ο απόστολος Παύλος στην επιστολή προς Κορινθίους.
Γνωριζόμαστε πολλά χρόνια. Αρκετές φορές απασχολήσατε την επικαιρότητα. Μία από αυτές θυμάμαι είχε να κάνει με κάτι φωτογραφίες σας που είχαν δώσει στον προηγούμενο Αρχιεπίσκοπο και σας παρουσίαζαν γυμνό στην παραλία. Το είχαμε συζητήσει και τότε, αλλά έχει πολύ ενδιαφέρον η ιστορία.
Ήθελαν να με κατηγορήσουν και παρουσίασαν ένα γυμνό σώμα πάνω σε αφροστρόμ. Είναι από τις περιπτώσεις που επαναστατούσε η ψυχή μου. Του είπα τότε του Αρχιεπισκόπου: «Άκου. Πρώτα πρώτα το σώμα δεν μοιάζει με το δικό μου, αλλά μοιάζει με το δικό σου γιατί είναι πολύ χοντρός. Δεν έχω έτσι σώμα, αλλά το σβέρκο και το πρόσωπο είναι δικά μου. Κάποιος ατζαμής έκανε τη δουλειά και σου έφερε τη φωτογραφία. Να σου πω και κάτι άλλο; Τούτες οι δουλειές δεν χρειάζονται αφροστρόμ. Πιάνεις το αυτοκίνητό σου, τη μοτοσυκλέτα ή το ποδήλατό σου, παίρνεις ένα χαλάκι το οποίο το τυλίγεις, βάζεις και την κοπελιά και πας. Θες να πας στη θάλασσα; Το ξεδιπλώνεις πάνω στα χαλίκια σε έναν έρημο τόπο και κάνεις τη δουλειά που θέλεις να κάνεις. Το αφροστρόμ θέλεις φορτηγό αυτοκίνητο για να το μεταφέρεις. Ούτε σε δπλοκάμπινο δεν χωρά. Αυτός που σου έφερε τη φωτογραφία είναι πολύ ατζαμής».
Τι έγινε τελικώς με εκείνη την υπόθεση;
Την ώρα που του έλεγα αυτά, έσκισε τη φωτογραφία. Του είπα ότι δεν έπρεπε να τη σκίσει και έπρεπε να φέρει μπροστά μου αυτόν που του την έδωσε. Αυτό θα ήταν το αντρίκειο. Του είπα πως ήταν απαράδεκτο να δεχθεί να πάρει αυτές τις φωτογραφίες και πως αν πίστευε ότι εγώ κάνω αυτά τα πράγματα, τότε θα ήμουν παλιάνθρωπος και έπρεπε να παραιτηθώ και να φύγω. Του είπα πως αυτός που του έφερε τη φωτογραφία είναι αισχρός και υποπτεύομαι πως είναι συγγενής του. Τον «ράπισα» αρκετά και σηκώθηκα και έφυγα. Τσακωθήκαμε.
Εσείς έχετε χρήματα;
Για τον εαυτό μου έχω έναν μικρό λογαριασμό στην τράπεζα που δεν τον αφήνω να περάσει τις 10.000 ευρώ. Αυτά τα χρήματα τα έχω ώστε αν μου συμβεί κάτι και χρειαστώ ή θέλω να βοηθήσω να μην ενοχλώ κανέναν. Δεν θέλω να έχω χρήματα γιατί δεν μου χρειάζονται. Ποτέ δεν έμεινα απένταρος. Από τη στιγμή που έγινα κληρικός, το πορτοφόλι μου είχε πάντα χρήματα μέσα. Μου είχαν πει ότι από τη στιγμή που έπαιρνα μισθό θα έπρεπε να γραφτώ στις Κοινωνικές Ασφαλίσεις. Εμένα ασφάλειά μου είναι η Εκκλησία και αποφάσισα να μην ξαναπάρω μισθό γιατί δεν μου χρειαζόταν. Τα μόνα μου έξοδα είναι τα ράσα και τα παπούτσια μου. Ούτε καπνίζω, ούτε πίνω, ούτε κουμάρι παίζω, ούτε χρήματα μου χρειάζονται.
Έχετε κάποιο σχόλιο για τον μητροπολίτη Μόρφου Νεόφυτο σε σχέση με τις απόψεις που κατά καιρούς διατυπώνει δεχόμενος κριτική;
Κοροϊδεύει τους πάντες. Δεν έχει διανοητικό πρόβλημα. Λέει πράγματα ακαταλαβίστικα. Μερικοί τον αποκαλούν τρελό. Εγώ δεν πιστεύω κάτι τέτοιο. Κάνει οπαδούς, όπως κάνει και ο Λεμεσού. Μαθαίνω πως ο Μόρφου είπε ότι έχει παραπάνω οπαδούς από τον Λεμεσού και έτσι όταν θα φύγει ο Αρχιεπίσκοπος θα γίνει αυτός και όχι ο Αθανάσιος.
Δημοσιεύθηκε στον «Πολίτη» στις 28/12/2020
Πηγή: politis.com.cy
Συνέντευξη στον Μανώλη Καλαντζή
Το 2006 στις αρχιεπισκοπικές εκλογές αναδειχθήκατε Αρχιεπίσκοπος, παρά το ότι είχατε τους λιγότερους εκλέκτορες και τη λιγότερη στήριξη.
Δεν ήμουν υποψήφιος. Υποστήριζα τον Κύκκου Νικηφόρο. Δεν ήθελα την άλλη κατάσταση (Λεμεσού Αθανάσιο).
Και πώς προέκυψαν η υποψηφιότητα και η εκλογή σας;
Τι να σου πω; Να τον πω βλάκα; (Κύκκου Νικηφόρο). Με ύβρισε δύο φορές μέσα στη Σύνοδο…
Πριν τις εκλογές;
Ναι, πριν τις εκλογές. Προήδρευα της Συνόδου ως τοποτηρητής.
Γιατί σας ύβρισε;
Αναίτια. Έτσι… Την πρώτη φορά έκανα πως δεν κατάλαβα. Είπα, άσ’ το. Τη δεύτερη φορά λέω…«α, δεν είναι στα καλά του. Αν τώρα που δεν είναι τίποτα με υβρίζει, αύριο που θα είναι Αρχιεπίσκοπος τι θα κάνει; Δεν θα λογικεύεται με τίποτα». Και είπα «τράβα πίσω». Μεγάλη ιστορία να σου την πω γιατί τελικά έβαλα υποψηφιότητα. Λέω «δουλειά του Θεού, ό,τι θέλει ο Θεός ας γίνει». Άλλοι με έπεισαν έπειτα να υποβάλω υποψηφιότητα…
Και βρεθήκατε μεταξύ των δύο. Μεταξύ του Κύκκου και του Λεμεσού. Eίχατε τους λιγότερους εκλέκτορες και μάλιστα με μεγάλη διαφορά από τους άλλους δύο υποψήφιους.
Μάλιστα, αλλά έλεγα ότι εγώ θα εκλεγώ.
Θυμάμαι που λέγατε πως ο επόμενος Αρχιεπίσκοπος θα λέγεται Χρυσόστομος και πάλι.
Άσε, είναι μεγάλη ιστορία και θα σου την πω μετά που θα πάμε να φάμε… (μας είπε την ιστορία αλλά δεν είναι προς δημοσίευση).
Είπατε ποτέ στους Νικηφόρο και Αθανάσιο να σας υποστηρίξουν να εκλεγείτε και ότι στα πέντε χρόνια θα υποβάλλατε την παραίτησή σας;
Όχι. Ήμουν έντιμος. Κάλεσα το βράδυ πριν από την εκλογή τον Κύκκου και του είπα: «Άκου. Εγώ θέλω να κάνω μερικές τομές τις οποίες ούτε εσύ ούτε ο Λεμεσού μπορείτε να κάνετε. Θέλω να σου πω να με ψηφίσεις αύριο και εγώ θα σου δώσω την παραίτησή μου από απόψε. Θα συντάξω παραίτηση, θα την υπογράψω με κόκκινο μελάνι και θα σου τη δώσω να την κρατάς. Αλλά θέλω να σταθείς δίπλα μου, να με βοηθήσεις να κάνω τις τομές και σε έναν χρόνο εγώ τελειώνω και θα φύγω. Δεν επιθυμώ να μείνω Αρχιεπίσκοπος, αλλά ούτε και θέλω να γίνω. Το θέλω μόνο για να κάνω τις τομές που δεν μπορείτε να κάνετε εσείς».
Και η απάντηση του Κύκκου Νικηφόρου ποια ήταν;
«Αστειεύεσαι», μου λέει, «έχω τους εκλέκτορες εγώ και εκλέγομαι και θα σε κάνω Αρχιεπίσκοπο εσένα και να περιμένω να παραιτηθείς; Όχι». Του απάντησα ότι θα πάω με τον άλλον (Λεμεσού) «και θα σε πετάξω έξω» και ο Νικηφόρος σηκώθηκε και έφυγε.
Και με τον μητροπολίτη Λεμεσού τι έγινε;
Ο Αθανάσιος ήρθε και μου είπε: «Θέλεις να βγάλεις τον Νικηφόρο Αρχιεπίσκοπο;». Του απάντησα πως όχι, αλλά ότι ήθελα να βγω εγώ. Τότε ο Αθανάσιος μου είπε: «Μου δίνεις τρεις αιρετούς και να σου δώσω τρεις οφικιάλιους, να πάμε και οι δύο στην τρίτη ψηφοφορία και να πετάξουμε έξω τον Νικηφόρο;». Του είπα εντάξει και συμφωνήσαμε.
Και εκεί τελείωσε η κουβέντα σας;
Του είπα του Αθανάσιου: «Εσύ έχεις παραπάνω εκλέκτορες από μένα. Αν βγεις, εγώ θα σταθώ δίπλα σου να εφαρμόσεις το πρόγραμμά σου. Αν εκλεγώ εγώ, που δεν έχω τόσες πιθανότητες, θα σταθείς δίπλα μου;» Δώσε το χέρι, μου λέει, και δώσαμε για δεύτερη φορά τα χέρια. Εγώ του έλεγα ότι έχει περισσότερες πιθανότητες να εκλεγεί αυτός, αλλά εγώ ήξερα πως τις περισσότερες πιθανότητες τις είχα εγώ.
Συμφώνησε να σταθεί δίπλα σας. Τελικά στάθηκε;
Όχι, δεν στάθηκε.
Πώς ήσασταν σίγουρος ότι θα εκλεγείτε αφού τα αριθμητικά δεδομένα ήταν εναντίον σας;
Εκείνοι που ήταν του ΑΚΕΛ επ’ ουδενί δεν θα τους άφηνε ο Χριστόφιας να ψηφίσουν τον Λεμεσού. Άγιο Όρος δεν ψήφιζαν με τίποτα. Κάποιος δικός μου πλησίασε τον Αναστασιάδη, που ήταν πρόεδρος του ΔΗΣΥ τότε, και τον ρώτησε ποιον θα υποστήριζε μεταξύ των Λεμεσού και Πάφου, και ο Αναστασιάδης του είπε πως προτιμά τον Πάφου. Δεν είπε τίποτα για τον Κύκκου, γιατί ήταν του Νικηφόρου ο ΔΗΣΥ. Αυτό που είπε είναι ότι αν έφευγε ο Κύκκου από τη μέση θα ψήφιζε εμένα. Οπότε, εγώ ήμουν υπερσίγουρος ότι την πλειοψηφία την είχα, αλλά δεν το έλεγα. Μεταξύ δύο κακών, το μη χείρον βέλτιστον. Δεν με ήθελαν, αλλά από τη στιγμή που θα έφευγε ο Κύκκου η εκλογή θα ήταν δική μου.
Επειδή αναφερθήκατε στον μητροπολίτη Λεμεσού που προερχόταν από τη Μονή Βατοπαιδίου… Eίχατε μια διαχρονική αντιπαράθεση με το Βατοπαίδι και τους Βατοπαιδινούς. Γιατί δεν τα πηγαίνατε καλά;
Ο γέροντάς του και οι πρώτοι Βατοπαιδινοί, ο Εφραίμ, ο Αθανάσιος κ.ά., ήσαν κοντά μου. Ήταν παιδάκια με κοντά παντελόνια και ήταν στον Σταυρό της Μύθης, εκεί που είναι το γκολφ σήμερα. Ήσαν όλοι επτά… ήσαν όλοι παλιόπαιδα και όταν το πληροφορήθηκα ότι δεν ήσαν σωστοί είπα στον γέροντά τους να σηκωθεί να φύγει. Τους ξεσήκωσε ούλλους και έφυγαν. Θα τους έδιωχνα ούτως ή άλλως. Εγώ νόμιζα ότι οι μιτσιοί ήταν καλοί, αλλά εν ήταν καλοί ούτε οι μιτσιοί, και εκ των υστέρων είπα «καλά έκαναν και έφυγαν όλοι», αλλά τον γέροντα τον έδιωξα κακήν-κακώς και του Λεμεσού ακόμα λίγο να του τες αστράψω.
Τα βρήκατε όμως. Συλλειτουργείτε και έχετε επαφή.
Καλά. Εγώ ήθελα να μην κατεβάσουμε την Εκκλησία στο πεζοδρόμιο, αλλά δεν εφάνη ούτε εκείνος έντιμος, και ορίστε σήμερα τι κάνει.
Πώς προέκυψε η κρίση, κυρίως με τους μητροπολίτες Κύκκου και Λεμεσού, για το θέμα της Ουκρανίας;
Ούτε ο ένας ούτε ο άλλος ξέχασαν ότι δεν βγήκαν Αρχιεπίσκοποι και βγήκα εγώ. Από εκεί ξεκινάνε όλα. Ξέρανε πως εγώ, κουτσός άνθρωπος και με καρκίνο, είπα στην Ιερά Σύνοδο να μείνουμε ουδέτεροι, γιατί ίσως είμαι ο μόνος που μπορώ να μπω στο μέσον για να φέρω κοντά τον Οικουμενικό και τον Μόσχας. Ταξίδεψα και πήγα στο Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας για να βρω τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Έχει τώρα τρία χρόνια και δεν ήρθε ένας να με ρωτήσει: «Βρε αδελφέ, τι κάνεις;». Είμαι άρρωστος και έπεσα και δύο-τρεις φορές χάμω. Το δεξί μου πόδι έχει έξι χρόνια που δεν κινείται καλά και κάποτε πέφτω. Το καλοκαίρι έπεσα στο διαμέρισμα, έσπασα τον σπόνδυλό μου και πήγα και έκανα εγχείρηση. Όταν έφυγα από τη Σερβία και πήγα στη Βουλγαρία, πάλι έπεσα αλλά δεν έσπασα τίποτα. Δεν θα είχα κανέναν να με κοιτάξει.
Τι έγινε στην τελευταία Σύνοδο;
Τους ρώτησα πώς προέκυψε αυτό το όψιμο ενδιαφέρον τους για την Ουκρανία. Πριν από τρία χρόνια πήγα και είδα τους 9 από τους 13 προκαθήμενους και δεν ήρθε κανένας να με ρωτήσει. Γιατί δεν ήρθαν να με δουν και να με ρωτήσουν γιατί το έκανα και πήγαν στους δημοσιογράφους; Αυτό είναι κακεντρέχεια. Αν σκότωνα τη μάνα ή τον αδελφό τους θα είχε και έλεος. «Γιατί δεν ήρθατε να μου πείτε κάτι;» τους ρώτησα.
Σας είπαν γιατί;
Ε, αλλού τους τρώει και αλλού κνίθονται. Γιατί να γίνω εγώ Αρχιεπίσκοπος; Αυτό είναι το πρόβλημά τους.
Η κρίση που έχει προκληθεί με το θέμα της Αυτοκέφαλης Eκκλησίας της Ουκρανίας πιστεύετε πως μπορεί να ξεπεραστεί;
Πιστεύω πως αυτή η κρίση υπήρχε πάντοτε στην Ορθοδοξία και ήταν υπόκωφη. Εγώ, δυστυχώς, ήξερα τη μισή αλήθεια όταν υποστήριζα τη Μόσχα. Όταν, όμως, έμαθα όλη την αλήθεια…
Ποια είναι όλη η αλήθεια; Το ξαναείπατε, αλλά δεν εξηγήσατε.
Η όλη Ορθοδοξία ήταν κάτω από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Η πρώτη Εκκλησία που πήρε Τόμο Αυτοκεφαλίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο ήταν η Μόσχα. Όλες οι χώρες που έχουν Αυτοκέφαλες Εκκλησίες από το Οικουμενικό Πατριαρχείο πήραν Τόμο. Μόνο οι τέσσερις Εκκλησίες της Ανατολής, Αλεξάνδρεια, Αντιόχεια, Ιεροσόλυμα και Κύπρος, ήταν ανεξάρτητες, Αυτοκέφαλες Αποστολικές Εκκλησίες. Όλες οι άλλες ήταν υπό το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Η Κωνσταντινούπολη έδωσε την Αυτοκεφαλία στη Μόσχα και της παραχώρησε επιτροπικώς την Ουκρανία, όπως παραχώρησε τις «Νέες Χώρες» στην Εκκλησία της Ελλάδος. Ωστόσο, η Ουκρανία πάντα παρέμενε υπό το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Ο μητροπολίτης Κίεβου εμνημόνευε πρώτα τον Οικουμενικό Πατριάρχη και έπειτα τον Μόσχας. Όταν επιβλήθηκε ο κομουνισμός έκοψαν το μνημόσυνο του Οικουμενικού Πατριάρχη. Όταν έπεσε ο κομουνισμός, ο Βαρθολομαίος ζήτησε να επανέλθουν υπό το Οικουμενικό Πατριαρχείο και ο μακαρίτης ο τότε Πατριάρχης Μόσχας Αλέξιος του είπε «ξέχασ’ το, μετά από τόσα χρόνια». Ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν δέχθηκε να παραχωρήσει ποτέ την Ουκρανία στο Πατριαρχείο της Μόσχας, αλλά έδινε συνέχεια χρόνο για να μελετήσουν το θέμα και ήθελε να το συζητήσουν στη Μεγάλη Σύνοδο της Κρήτης τον Ιούνιο του 2016.
Τελικώς, αυτό δεν συνέβη ποτέ.
Πριν από τη Σύνοδο, τον Ιανουάριο του 2016, κάναμε Σύνοδο Προκαθημένων στην Ελβετία. Το θέμα της Ουκρανίας το συζήτησαν ιδιαιτέρως ο Οικουμενικός Πατριάρχης με τον Πατριάρχη Μόσχας. Ο Κύριλλος υποσχέθηκε πως θα πάει στη Μεγάλη Σύνοδο με όρο να μην συζητηθεί το θέμα της Ουκρανίας και να του δοθούν τέσσερα χρόνια περιθώριο ώστε να βρεθεί κάποια λύση. Ο Μόσχας μας είπε τότε πως υποσχέθηκε να πάει στη Σύνοδο της Κρήτης και ότι ο Βαρθολομαίος υποσχέθηκε να μην θέσει το θέμα της Ουκρανίας. Ο Κύριλλος, όμως, μας είπε τη μισή αλήθεια. Δεν μας είπε ότι ο Βαρθολομαίος είχε δώσει τέσσερα χρόνια περιθώριο για να το λύσουν.
Πώς μάθατε όλη την αλήθεια;
Τον Μάρτιο του 2020, όταν πήγα στην Κωνσταντινούπολη, μου είπε όλες τις λεπτομέρειες ο Οικουμενικός Πατριάρχης. Μου εξήγησε ότι είναι γραμμένα όλα στους κώδικες και ότι η Ουκρανία ουδέποτε παραχωρήθηκε στη Μόσχα. Όλα αυτά υφίστανται και όποιος θέλει μπορεί να πάει να τα μελετήσει. Εκεί είπα ότι έχει δίκιο. Αφού η Ουκρανία ήταν του Οικουμενικού Πατριαρχείου, δικαιολογημένα έχει δικαιοδοσία να δώσει Αυτοκεφαλία.
Κατηγορείται όμως ο Οικουμενικός Πατριάρχης ότι αποκατέστησε σχισματικούς.
Αυτό έχει γίνει πολλές φορές μέσα στην πορεία της Εκκλησίας. Δεν είναι η πρώτη φορά, ούτε και η τελευταία. Στη Βουλγαρία είχαν κάνει ανταρσία πεντέξι μητροπολίτες κατά του Πατριάρχη Βουλγαρίας. Η Εκκλησία της Βουλγαρίας τους είχε καθαιρέσει και αυτοί είχαν χειροτονήσει άλλους επισκόπους κ.λπ. Έγινε μία Σύνοδος, και παρά το ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης ήθελε να αναγκάσει τον Πατριάρχη Βουλγαρίας να παραιτηθεί γιατί ήταν γέρος, εγώ διαφώνησα και ανάγκασα τον γεροντότερο εκ των «ανταρτών» να ζητήσει συγγνώμη από τον Πατριάρχη. Τότε ο Πατριάρχης έβγαλε το εγκόλπιό του και του το φόρεσε, δίνοντας το μήνυμα ότι τον συγχωράει και τον αποκαθιστά ως κανονικό μητροπολίτη.
Ο πρέσβης της Ρωσίας, μετά την αναγνώριση της Αυτοκέφαλης Eκκλησίας της Ουκρανίας, σας επισκέφθηκε;
Προηγουμένως ερχόταν. Από την ημέρα που μνημόνευσα τον Επιφάνιο δεν ξαναήρθε. Έχω πολύ καλές σχέσεις με τους Ρώσους που είναι στην Κύπρο. Είναι φίλοι μου. Μάλιστα, μου έκαναν και δωρεές για τον νέο καθεδρικό ναό. Το ότι διαφωνώ με τον Πατριάρχη Κύριλλο…και οι Ρώσοι διαφωνούν με τον Κύριλλο.
Μπαίνει η πολιτική όμως στη μέση.
Διαφωνώ που λένε ότι χρηματοδοτείταιο Οικουμενικός Πατριάρχης από την Αμερική κ.λπ. Αυτά είναι κολοκύθια. Έχουμε ανάγκη ο Οικουμενικός Πατριάρχης ή εγώ να μας δώσει χρήματα η Αμερική ή οποιοσδήποτε άλλος;
Ωστόσο, χρήματα από τη Ρωσία φτάνουν σε κάποιες μητροπόλεις στην Κύπρο…
Μπορεί σε κάποιες πρώην κομουνιστικές χώρες…
Η Μητρόπολη Ταμασού δεν βρίσκεται σε κομουνιστική χώρα.
Τέλος πάντων. «Θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου».
Πώς σας φαίνεται η ανέγερση ναών ρωσικού τύπου στην Κύπρο;
Έκτισε ο Ταμασού γιατί πήγε και σπούδασε στη Ρωσία. Πιάνει ππαράν και για να τους καλοπιάσει έκανε ρωσικό ναό εκεί. Και αυτό τον ναό πρέπει να τον ξαναφτιάξουν γιατί τον έκτισαν κακώς και μπάζει υγρασία και κινδυνεύουν οι τοιχογραφίες. Ευτυχώς ο Ρώσος είναι καλός και θα δώσει άλλες 100.000 ευρώ για να τον συντηρήσει.
Θα θέλατε ποτέ να γίνεται Μακάριος;
Εκείνος που θα πάει να μιμηθεί τον Μακάριο θα γελοιοποιηθεί. Ένας ήταν ο Μακάριος. Εγώ γνώρισα τον Μακάριο πολύ μικρός, σε ηλικία 22 ετών, και τον θαύμασα. Πολλοί τον θεωρούν εγωιστή. Δεν ήταν εγωιστής. Ήξερε και αξιολογούσε τους ανθρώπους. Εμένα με υπεραγαπούσε. Δεχόταν και κριτική. Όταν ο άλλος ήταν καλομελετημένος και διαφωνούσε μαζί του, σηκωνόταν και του έδινε συγχαρητήρια, όπως μου έδωσε και εμένα.
Εσείς συγχαίρετε αυτούς που διαφωνούν μαζί σας;
Παραλληλίζω σήμερα τον εαυτό μου με τον Μακάριο και λέω: «Αν έρθει ένας διάκος και μου πει εκείνα που έλεγα εγώ του Αρχιεπισκόπου θα τον ανεχθώ;» Δεν θα τον ανεχθώ. Θα του πω «άντε πήγαινε και δεν θα μου πεις εσύ το διακάκι τι θα κάνω εγώ».
Ποιος θα θέλατε να σας διαδεχθεί από τους νυν επισκόπους;
Δεν είναι δική μου η επιλογή και δεν πρέπει να κάνω επιλογή. Εκείνον που θα θέλουν ο λαός και ο κλήρος.
Φαντάζομαι πως θα έχετε ακούσει και εσείς ότι μόλις ασθενήσατε άρχισαν οι συζητήσεις για τη διαδοχή σας. Σας ενοχλεί αυτή η συζήτηση;
Δεν με ενοχλεί. Εκείνο που με θλίβει είναι ότι όσοι σκέφτονται έτσι είναι μικροί και θα παραμείνουν μικροί. Εγώ θέλω ο διάδοχός μου να είναι μεγάλος. Θέλω να είναι προσωπικότητα. Δεν θέλω να είναι μικρός άνθρωπος. Εκείνοι που μανικώνονται και χτενίζουν τα γένια τους συνήθως δεν γίνονται.
Σκεφτήκατε ποτέ να παραιτηθείτε;
Πολλές φορές.
Για ποιον λόγο;
Έφτασα στο σημείο πολλές φορές να πω ότι δεν αξίζει κανείς να δουλεύει για την Εκκλησία όταν οι εντός της Εκκλησίας τον κατηγορούν ασύστολα και ενώ ξέρουν την αλήθεια προσπαθούν να τον συκοφαντήσουν. Αυτό είναι ανεπίτρεπτο.
Ποιοι σας συκοφαντούσαν και γιατί;
Είναι λόγοι τους οποίους ξέρουν εκείνοι καλύτερα. Τι να τους πω εγώ; «Εν παντί θλιβόμενοι αλλ’ ου στενοχωρούμενοι», όπως λέει ο απόστολος Παύλος στην επιστολή προς Κορινθίους.
Γνωριζόμαστε πολλά χρόνια. Αρκετές φορές απασχολήσατε την επικαιρότητα. Μία από αυτές θυμάμαι είχε να κάνει με κάτι φωτογραφίες σας που είχαν δώσει στον προηγούμενο Αρχιεπίσκοπο και σας παρουσίαζαν γυμνό στην παραλία. Το είχαμε συζητήσει και τότε, αλλά έχει πολύ ενδιαφέρον η ιστορία.
Ήθελαν να με κατηγορήσουν και παρουσίασαν ένα γυμνό σώμα πάνω σε αφροστρόμ. Είναι από τις περιπτώσεις που επαναστατούσε η ψυχή μου. Του είπα τότε του Αρχιεπισκόπου: «Άκου. Πρώτα πρώτα το σώμα δεν μοιάζει με το δικό μου, αλλά μοιάζει με το δικό σου γιατί είναι πολύ χοντρός. Δεν έχω έτσι σώμα, αλλά το σβέρκο και το πρόσωπο είναι δικά μου. Κάποιος ατζαμής έκανε τη δουλειά και σου έφερε τη φωτογραφία. Να σου πω και κάτι άλλο; Τούτες οι δουλειές δεν χρειάζονται αφροστρόμ. Πιάνεις το αυτοκίνητό σου, τη μοτοσυκλέτα ή το ποδήλατό σου, παίρνεις ένα χαλάκι το οποίο το τυλίγεις, βάζεις και την κοπελιά και πας. Θες να πας στη θάλασσα; Το ξεδιπλώνεις πάνω στα χαλίκια σε έναν έρημο τόπο και κάνεις τη δουλειά που θέλεις να κάνεις. Το αφροστρόμ θέλεις φορτηγό αυτοκίνητο για να το μεταφέρεις. Ούτε σε δπλοκάμπινο δεν χωρά. Αυτός που σου έφερε τη φωτογραφία είναι πολύ ατζαμής».
Τι έγινε τελικώς με εκείνη την υπόθεση;
Την ώρα που του έλεγα αυτά, έσκισε τη φωτογραφία. Του είπα ότι δεν έπρεπε να τη σκίσει και έπρεπε να φέρει μπροστά μου αυτόν που του την έδωσε. Αυτό θα ήταν το αντρίκειο. Του είπα πως ήταν απαράδεκτο να δεχθεί να πάρει αυτές τις φωτογραφίες και πως αν πίστευε ότι εγώ κάνω αυτά τα πράγματα, τότε θα ήμουν παλιάνθρωπος και έπρεπε να παραιτηθώ και να φύγω. Του είπα πως αυτός που του έφερε τη φωτογραφία είναι αισχρός και υποπτεύομαι πως είναι συγγενής του. Τον «ράπισα» αρκετά και σηκώθηκα και έφυγα. Τσακωθήκαμε.
Εσείς έχετε χρήματα;
Για τον εαυτό μου έχω έναν μικρό λογαριασμό στην τράπεζα που δεν τον αφήνω να περάσει τις 10.000 ευρώ. Αυτά τα χρήματα τα έχω ώστε αν μου συμβεί κάτι και χρειαστώ ή θέλω να βοηθήσω να μην ενοχλώ κανέναν. Δεν θέλω να έχω χρήματα γιατί δεν μου χρειάζονται. Ποτέ δεν έμεινα απένταρος. Από τη στιγμή που έγινα κληρικός, το πορτοφόλι μου είχε πάντα χρήματα μέσα. Μου είχαν πει ότι από τη στιγμή που έπαιρνα μισθό θα έπρεπε να γραφτώ στις Κοινωνικές Ασφαλίσεις. Εμένα ασφάλειά μου είναι η Εκκλησία και αποφάσισα να μην ξαναπάρω μισθό γιατί δεν μου χρειαζόταν. Τα μόνα μου έξοδα είναι τα ράσα και τα παπούτσια μου. Ούτε καπνίζω, ούτε πίνω, ούτε κουμάρι παίζω, ούτε χρήματα μου χρειάζονται.
Έχετε κάποιο σχόλιο για τον μητροπολίτη Μόρφου Νεόφυτο σε σχέση με τις απόψεις που κατά καιρούς διατυπώνει δεχόμενος κριτική;
Κοροϊδεύει τους πάντες. Δεν έχει διανοητικό πρόβλημα. Λέει πράγματα ακαταλαβίστικα. Μερικοί τον αποκαλούν τρελό. Εγώ δεν πιστεύω κάτι τέτοιο. Κάνει οπαδούς, όπως κάνει και ο Λεμεσού. Μαθαίνω πως ο Μόρφου είπε ότι έχει παραπάνω οπαδούς από τον Λεμεσού και έτσι όταν θα φύγει ο Αρχιεπίσκοπος θα γίνει αυτός και όχι ο Αθανάσιος.
Δημοσιεύθηκε στον «Πολίτη» στις 28/12/2020
Πηγή: politis.com.cy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου