Σπυρίδων Γερ. Μάστορας
Άφησε το σώμα του εδώ και η ψυχή
του πορεύθηκε εκεί που δεν υπάρχει
ούτε πόνος, ούτε στεναγμός.
Αγαπητός σε όλους όσους τον γνώρισαν, έφυγε αθόρυβα όπως επέλεξε να ζήσει όλη του την ζωή, ήταν άνθρωπος χαμογελαστός και δοτικός, μια χαρισματική φυσιογνωμία ο οποίος υπηρέτησε τον συνάνθρωπο όχι με λόγια αλλά με πράξεις αγάπης και φιλανθρωπίας με υλικές προσφορές σε πάσχοντες.
Η εξόδιος Ακολουθία έγινε στην
Αθήνα όπου ζούσε, και μετά η αγαπητή αδελφή του Ευτυχία τον μετέφερε στην Πάτρα
όπου από το μεσημέρι ξεκουράζεται «προσδοκώντας Ανάσταση» στο Α΄ Κοιμητήριο
Πατρών.
Αιωνία του η μνήμη!
Α.Κ.Κ.
Στην φωτογραφία με την αδελφή του Ευτυχία.
5 σχόλια:
Η ζωή τώρα άρχισε. Ας γευθεί τις χαρές του Παραδείσου.
Ας αναπαύεται εν Κυρίω.
Γ. Δ. Μαρκάκης
Αφού ήταν άνθρωπος της έμπρακτης αγάπης και όχι των λόγων σίγουρα θα είναι αιώνια η μνήμη του στη σκέψη του Θεού δηλαδή στην Βασιλεία του.
Στην φωτό τα δυο αδέλφια έχουν χαμόγελο υπέροχο. Καλό Παράδεισο στον Σπύρο.
Ο Κύριος ας τον αναπαύσει μετά δικαίων και να τον συναρίθμηση μετά αγίων. Ήταν καλός άνθρωπος και ευγενικός.
Δημοσίευση σχολίου