Οι ''τελειωμένοι'' - π. Θεόκτιστος Δικταπανίδης

 

Οι άνθρωποι του περιθωρίου και οι ''τελειωμένοι'' θα μας σπρώξουν στον Παραδεισο!
Περπατουσα στην παραλια της Θεσσαλονικης απογευμα προς βραδυ, οταν ενας τοξικομανης με πλησιασε.
Δε μου ζητησε λεφτα, αλλα με ρωτησε αν μπορουσα να του αγοράσω μια ροκα (καλαμποκι) που έψηνε καποιος πιο κατω σε ενα μικρό παγκο που είχε στήσει.
Τον ρώτησα αν ήθελε και κατι αλλο. Μου ειπε οτι ηθελε να παω να του την αγοράσω εγω επειδη χρωστούσε στον καλαμποκά και ισως να μη του εδινε!
Πηγα και αφου του την έφερα, με ρώτησε αν μπορω να κατσω λιγο μαζι του η αν ντρεπομαι! Του απάντησα ότι θα ντραπώ, αν δεν κάτσω.
Τοτε μου ειπε το εξης εκπληκτικο!
''Φίλε, μακριά από το Χριστό ετσι καταντάς!!! Ομως προσπαθω εδω και καιρο να κόψω τα ναρκωτικα για να μην Τον στεναχωρώ!!!
Δεν ξερω αν θα τα καταφέρω, αλλα επειδη μάλλον δε θα ζήσω πολύ, θέλω οταν θα παω μπροστά Του να εχω να του δείξω τον αγώνα μου μήπως και με λυπηθεί!''
Ημασταν καπου κοντα στο υψος του Κυρίλλου και Μεθοδίου.
Μου λεει........ παω καθε πρωι απεναντι και με κοιτανε ολοι καλα καλα επειδη νομιζουν οτι θελω λεφτα. Ομως εγω πηγαινω μπροστα στην εικονα για να ζητησω βοηθεια να κοψω τα ναρκωτικα. Δεν αναβω κερι επειδη δεν εχω λεφτα να παρω!!!!! (ΦΙΛΟΤΙΜΟ)
Και καθε βραδυ παλι πηγαινω και λεω...........δεν τα καταφερα συγγνωμη! Ή λεω .......σημερα καπως το παλεψα ευχαριστω!!!
Εζησα στα λογια αυτου του ανθρωπου στιγμες απο τα συναξαρια!!!
Του εδωσα κατι λεφτα και του ειπα απο αυριο να πηγαινει στην εκκλησια και να παιρνει κερι αλλα να προσεύχεται και για τη δικια μου ψυχη. Με διαβεβαιωσε οτι τα λεφτα δε θα τα χαλασει και οτι θα τα δωσει ολα μαζεμενα εκει για να μην μπαινει στον πειρασμο και τα ξοδεψει, και καθε μερα θα παιρνει 2 κερια.
Του λεω με λενε Θεόκτιστο. Μου ειπε οτι δεν ειναι δυσκολο να με θυμάται αφου κανείς δεν κάθεται μαζί του και ετσι δεν έχει φίλους και γνωστούς.
Δε ρώτησα πολλα γι αυτον. Δεν ηθελα να νιώσει οτι παραβιάζω την παράξενη ζωή του με την αδιακρισία μου.
Την ώρα που έφευγα, μου ειπε οτι χάρηκε που έκατσα μαζι του και οτι του έκανε καλο η παρέα.
Τωρα εσεις που διαβάζετε αυτο κειμενο καταλαβαίνετε καλα ποιος απο τους δυο ωφελήθηκε!
Πριν τη συνάντησή μου με αυτον τον άνθρωπο, ειχα σκέψεις οτι ολη μου η ζωη ειναι ενα ζορι και οτι ολο δυσκολίες αντιμετωπίζω.
Πάνω που πήγαινε να με πάρει από κάτω, ήρθε στο δρόμο μου αυτή η ψυχή.
Πως μετά να μην πω οτι Θεός μας αγαπάει;;;Πώς;;;
Πολύ μας αγαπάει...............
Εν τω μεταξύ μάλλον από σήμερα και για λίγες τουλάχιστον ημέρες, ένας τοξικομανής προσεύχεται και για μένα!
Να δείτε που οι άνθρωποι του περιθωρίου και οι ''τελειωμένοι'' θα μας σπρώξουν στον Παράδεισο!
Κύριος φωτισμός μου!
Ευχαριστώ για ολα παράξενε φίλε.

π. Θεόκτιστος Δικταπανίδης