Σόδομα καί Γόμορα - π. Βασιλείου Μπακογιάννη

 

Σόδομα καί Γόμορα

              ὑπό Ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη

 Τό βιβλικό  ἀνάγνωσμα (Γέν. 18: 20-33), τοῦ Ἑσπερινοῦ  τῆς Πέμπτης μέρας τῆς Πέμπτης Ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν, ἀναφερόταν στήν ἀπόφαση τοῦ Θεοῦ νά καταστρέψει τά Σόδομα καί τά Γόμορα, ὅπως καί ἔγινε (Γέν. 19:25), ἕνεκα  τῶν ἁμαρτιῶν τους. 

Ὁ Θεός δέν ἔκανε τόν ἄνθρωπο ἕνα ἄλογο, ἀσυνείδητο  ὀνάριο, ἀλλά τόν προίκισε  μέ πολύτιμα στολίδια, τή  λογική καί τή συνείδηση, ὥστε νά ξεχωρίζει τό καλό ἀπό τό κακό, τό φυσικό ἀπό τό παραφύσει ( Ρωμ. 2 : 14-16) Συνείδηση καί λογική εἶχαν  καί οἱ Σοδομῖτες. Ὅμως παρασύρθηκαν, ἠττήθηκαν  ἀπό τίς ἡδονές, καί ἔκαναν, ὅ,τι ἔκαναν. Στήν ἀρχή  τῆς «καριέρας» τους, εἶχαν πρόβλημα μέ τή συνείδησή τους, (ἡ ἀρχή εἶναι πάντα δύσκολη...),   ἀλλά βρῆκαν  τρόπο καί  τήν ξεγέλασαν, καί μέ ταραγμένη (στήν ἀρχή) συνείδηση  προχώρησαν στήν πράξη, καί πάλι πράξη, καί πάλι πράξη, καί «λύθηκε» τό πρόβλημα, τό λέει καί ἡ παροιμία,    «ἄν θέλεις κάτι νά μήν  τό νιώθεις ἁμαρτία,  κάντο πολλές φορές». «Στήν ἀρχή, πού πῆρα τό πιστόλι, ἕτοιμος νά πυροβολήσω, ἔτρεμε τό χέρι μου, μετά συνήθισα», δήλωσε σέ συνέντευξή του, ὁ τρομοκράτης Σάββας Ξηρός. Μέ τήν ἐπανάληψη  τό ἀνήθικο ἔγινε ἠθικό,  τό ἀφύσικο, φυσικό!

            Ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού τρῶνε, κάνουν ἐμετό, πάλι τρῶνε, πάλι ἐμετό καί πάλι τρῶνε κ.λ.π. Εἶναι ἀξιολύπητοι, γιατί διέστρεψαν τό ἔνστικτο τῆς πεῖνας. Τό ἴδιο ἰσχύει καί γιά  τούς Σοδομῖτες. Ἦταν ἀξιολύπητοι, γιατί  διέστρεψαν τή φύση, τή χρήση τοῦ γενετησίου ἐνστίκτου. Ἡ διαστροφή εἶχε γίνει δεύτερη  φύση τους.

            Μόλις  πῆραν εἴδηση ὅτι κατά τό βραδάκι  στό σπίτι τοῦ Λώτ,  μπῆκαν δυό παλικάρια,  χωρίς κἄν νά περιμένουν νά ξημερώσει, «περικύκλωσαν τὴν οἰκίαν ἀπὸ νεανίσκου ἕως πρεσβυτέρου, ἅπας ὁ λαὸς ἅμα». (Γέν. 19:4), καί φώναζαν στό Λώτ: «Ποῦ εἶναι αὐτοί οἱ ἄνδρες, πού τώρα τό βραδάκι  ἦρθαν στό σπίτι σου; Βγάλτε τους ἔξω! Θέλουμε νά συνευρεθοῦμε!».

       Ὁ Λώτ βγῆκε ἔξω, κλείνοντας τήν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ του. Τούς καλομίλησε:  «Ἀδέρφια,  μήν σκέπτεστε τέτοια πράγματα.  Ἔχω ἐδῶ, δυό παρθένες κοπελιές, θά σᾶς τίς δώσω, καί κάνετε σ'αὐτές ὅ,τι θέλετε, ἀλλά αὐτούς τούς νέους μήν τούς πειράζετε, ἦρθαν στό σπίτι μου, ὡς φιλοξενούμενοι, καί εἶναι ὑπό τήν προστασία μου». Ἀγρίεψαν! «Ἄντε χάσου ἀπό μπροστά μας, θά μᾶς κάνεις  ἐσύ τόν δάσκαλο!». Καί τόν ξυλοκόπησαν!

 Οἱ φιλοξενούμενοι ἄνδρες ἄνοιξαν στά γρήγορα τήν πόρτα, καί ἔβαλαν μέσα τόν Λώτ, καί κλείδωσαν τήν πόρτα. Καί ἐκεῖ πού τά λυσσασμένα πλήθη πού ἦταν ἕτοιμα νά ὁρμήσουν  γιά νά σπάσουν τήν πόρτα, καί νά μποῦν στό ξένο σπίτι,   ἔγινε κάτι πού δέν  περίμεναν. Τυφλώθηκαν!  (Γέν. 19:4-11). 

           Καί  μόλις ἀνέτειλε ὁ ἥλιος,  ὁ Θεός,  χωρίς κἄν νά τούς προειδοποιήσει (γιατί εἶχαν τέτοια διαστροφή, πού δέν ἔπαιρναν ἀπό λόγια)  ἔστειλε  ἀπό τόν οὐρανό  φωτιά καί θειάφι,  καί τούς κατέκαψε! (Γέν. 19: 23).  Φαντασθεῖτε νά βλέπαμε αὐτό τό φρικτό  θέαμα μπροστά μας! Νά κατεβαίνει  ἀπό τόν οὐρανό ὁλόκληρη «μάζα» ἀπό φωτιά μαζί μέ   εὔφλεκτο θειάφι,  νά  πέφτουν πάνω στά σπίτια, στά δένδρα, στά χωράφια,  καί νά τά κάνουν κάρβουνο! Νά  πέφτουν πάνω στούς ἀνθρώπους, σέ παιδάκια, σέ νέους, σέ νέες, σέ ἄνδρες, σέ γυναῖκες, σέ γέρους, σέ γριές, νά ἀκούγονται παντοῦ κραυγές καί βογγητά, χωρίς κανένας νά μπορεῖ νά τούς βοηθήσει! Νά καίγονται ὁλοζώντανοι καί νά γίνονται  ὅλοι κάρβουνο! (Γέν. 19: 25). Μέ ἀπόφαση καί ἐνέργεια Θεοῦ!

      Ὁ   Θεός δέν εἶναι ἄνθρωπος γιά νά ὑπόκειται σέ νόμους ἠθικούς, ἀλλά εἶναι ὑπεράνω νόμων κάι   κύριος καί ἐξουσιαστής τῶν πάντων.    Μπορεῖ νά κάνει ὅ,τιδήποτε, χωρίς νά λογοδοτεῖ σέ κανέναν, καί φυσικά χωρίς νά  ἁμαρτάνει, γιατί δέν παραβαίνει κάποιο νόμο. Καί   ὅ,τι κάνει, ὅσο κακό, καί ἄν φαίνεται στά δικά μας μάτια, εἶναι  καλό, γιατί ὡς φύσει ἀγαθός δέν μπορεῖ νά κάνει κακό.  Μπορεῖ, λοιπόν, τό  ὁλοκαύτωμα, πού προκάλεσε στίς πόλεις τῶν Σοδόμων καί Γομόρων, νά μᾶς σκανδαλίζει, ἀλλά σίγουρα ὁ Θεός δέν νιώθει «τύψεις»  γι'αὐτό πού ἔκανε! Ἄλλωστε, δέν τούς ἔκαψε ὁ Θεός, ἀλλά ἡ ἁμαρτία τους. Δέν θά καίγονταν, ἄν δέν ἁμάρταναν. Ὁ Λώτ πού ἦταν καθαρός, σώθηκε.  (Γέν. 19:19-21). Ἄς μήν,λοιπόν, τά βάζουμε μέ τό«Δικαστή», πού καταδίκασε τούς ἐνόχους, καί ἔσωσε  τούς ἀθώους. 

      Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ἀπευθυνόμενος στούς σαρκολάτρες τῆς ἐποχῆς του, τούς ἔφερνε ὡς ἐπιχείρημα τά Σόδομα καί Γόμορα. Τούς ἔλεγε: Τήν Κόλαση ἐπειδή δέν τήν βλέπετε   μπροστά σας  δέν τήν πιστεύετε.  Ὅμως, δέν  μπορεῖτε νά ἀρνηθεῖτε  τήν καταστροφή τῶν πόλεων Σοδόμων καί Γομόρων. Καί πῶς εἶναι δυνατόν, οἱ Σοδομῖτες, πού ζοῦσαν πρό Χριστοῦ, νά πλήρωσαν τόσο ἀκριβά  τήν ἁμαρτία τους,  καί ὅσοι ζοῦν  μετά Χριστό, νά τή γλυτώσουν;! Ὄχι μόνο δέν  θά τή γλυτώσουν, ἀλλά  θά τήν πληρώσουν ἀκόμα πιό ἀκριβά! Συνέλθετε ( P.G. 51: 245).   

  Τά Σόδομα καί τά Γόμορα,  ὡς παραθαλάσσιες πόλεις, ἔσφυζαν ἀπό ζωή. Ὅμως, μετά τήν καταστροφή      δέν ὑπάρχει πιά ἴχνος ζωῆς! Ἐρημιά, ἀπελπισία, Κόλαση!   Καί  ἔχουν περάσει ἀπό τότε κάπου τέσσερις χιλιάδες χρόνια! Σημεῖο ἀπό τό Θεό!