Σταυρός και Ιερωσύνη - Σεβ. Γεώργιος Khodr

Σταυρός και Ιερωσύνη

Σεβ. Γεώργιος Khodr

Αυτές τις μέρες συνηθίζεται να συζητιέται το θέμα της Ιερωσύνης (λόγω Σταυροπροσκυνήσεως) και των ιερατικών κλήσεων, λες και ο Χριστός στέλνει σε κάποιους προσωπικές προσκλήσεις! Δυτικές επιρροές ενός συναισθηματικού χριστιανισμού που δεν έχει καμιά θεμελίωση στην Καινή Διαθήκη!

Η Ιερωσύνη είναι "ανάγκη" της κοινότητας και ρυθμίζεται από αυτήν, όταν... είναι υγιής. Η Εκκλησία θα γεννά πάντα ιερείς μέσα στην φυσιολογική ζωή (όταν δεν έχει γίνει φορμαλισμός και παρελθόν) των κοινοτήτων. Η Ιερωσύνη ουσιαστικά διαμορφώνεται μέσα μας κατά τη ζωή μας ως λαϊκών. Η κοινότητα επιλεγεί για την Ιερωσύνη ανθρώπους των οποίων η ανθηρή οικογενειακή ζωή (εννοείται όχι οικονομικά!) φανερώνει δύναμη και σοφία.

Οι επιστολές του αποστόλου Παύλου συζητάνε για τον ιερέα ως άνθρωπο έγγαμο και δοκιμασμένο, εγκρατή, συνετό, ευπρεπή, φιλόξενο, διδακτικό σωστά και υγιώς, συγκαταβατικό, ειρηνικό και αφιλοχρήματο. Που διοικεί σωστά το σπίτι του και αγαπάει τη σύζυγό του και εμπνέει τα παιδιά του. «Διότι εκείνος που δεν μπορεί να κυβερνάει το σπίτι του (τον εαυτό του πρώτα!) πώς θα επιμεληθεί την Εκκλησία του Θεού;» (Α’ Τιμ. 3, 5).

«Η Ιερωσύνη είναι πεδίο μάχης με τις δυνάμεις του κακού, όχι καταφύγιο για κοινωνικά απροσάρμοστους» (Γεώργιος Khodr Μητρ. Όρους Λιβάνου).

Συνημμένα μπορείτε να διαβάσετε μια διδασκαλία-επιστολή του προαναφερθέντος Μητροπολίτου Όρους Λιβάνου π. Γεωργίου Khodr σε κάποιον ιερέα Ηλία, με την οποία περιγράφεται γοητευτικά η θυσία της Ιερωσύνης για τους χριστιανούς. Απολαύστε την.

 

Γράμμα στον Ηλία την παραμονή της χειροτονίας του

Αύριο θα γιορτάσεις για πρώτη φορά ως ιερέας την εορτή του προφήτη του οποίου φέρεις το όνομα. Σε επέλεξαν γι’ αυτή τη διακονία, επειδή στο πρόσωπό σου διάβασαν την αγάπη, εκείνη την αγάπη με την οποία σε σφράγισε ο Λόγος. Μαζί με τα παιδιά της Εκκλησίας σου, εντρύφησες σ’ Αυτόν από τα παιδικά σου χρόνια, μελετώντας τις Γραφές και τη ζωή Εκείνου που υπήρξε οδηγός σου. Τί να πω σ’ εσένα, που μεγάλωσες συνδυάζοντας αρμονικά τον ένθερμο ζήλο του Ηλία με τη γλυκύτητα του Ευαγγελίου, σ’ εσένα, ο οποίος αναζήτησες τη γνώση και, όταν την είδες να προσφέρεται στις καθαρές καρδιές, την ακολούθησες;

Στη χώρα όπου μετανάστευσες, σπούδασες την ταπείνωση. Προτίμησες, παρά το πρόσωπο που σου έδειξε τούτη η κοινωνία, να αφιερωθείς ολοκληρωτικά στον Κύριο. Αν και είσαι νέος, σου έχουν ήδη εμπιστευθεί μίαν ενορία, επειδή οι άνθρωποι πεινούν και ποιος υπάρχει για να μοιραστεί το ψωμί μαζί τους; Εσύ θα γίνεις η τροφή τους. Θα σε «αναλώσουν», αλλά εσύ έχεις ήδη δεχτεί να δοθείς ανεπιφύλακτα στην Εκκλησία του Θεού.

Κάθε μέρα θα βαθαίνεις στη γνώση της Γραφής. Στοχάσου τα λόγια της εν σιωπή, ώστε να τρέφεσαι κι εσύ ο ίδιος από το ψωμί αυτό που θα μοιράζεσαι με το πλήθος. Η προσευχή σου να διαθέτει την απαραίτητη βία, ώστε να μην πλανηθείς και να μην παρασυρθείς από τα πάθη της νεότητας. Δεν είναι δύσκολο να καταθέσεις τα όπλα, αν σε θωπεύσουν οι κολακείες, αν σε αγγίξει η κακολογία. Φυλάξου για να μη διαβρώσεις τη διακονία σου ζητώντας να αποζημιωθείς μέσα από την ισχύ και την εκδίκηση. Αυτοί που πρέπει να περιβάλλεις με τη μεγαλύτερη τιμή, ας είναι οι πιο μικροί.

Αναζήτησε το πρόσωπο του Κυρίου σου, γιατί Αυτού μόνου είναι η Βασιλεία· το πρόσωπο του ανθρώπου είναι σκόνη. Αν αγαπάς, θα βασιλεύεις· αν μισείς, θα πεθάνεις και την ημέρα της Κρίσεως θα είσαι υπεύθυνος για όλους εκείνους που η αμέλειά σου εγκατέλειψε να πορεύονται μόνοι.

Ένας από τους πειρασμούς σου θα είναι η λαχτάρα για όλο και περισσότερη γνώση, η επιθυμία να περνάς ώρες σκυμμένος στα βιβλία, για να γευθείς την ομορφιά της θεολογίας, την ώρα που οι πιστοί γύρω σου θα διψούν για παρηγορία. Μην ξεχάσεις ότι προπαντός είσαι αυτός που σκουπίζει τα δάκρυα και πλένει τα πόδια. Αν εσύ αναλωθείς γι’ αυτούς, θα νιώσουν την παρουσία του Κυρίου.

Ο Λόγος όμως, Εκείνος, παραμένει. Δεν πρέπει να λείπει από το στόμα σου. Αν η καρδιά σου μακριά από Αυτόν γίνει χλιαρή, Εκείνος πάλι θα σε οδηγήσει στον Θεό. Ο λόγος Του θα σε παιδαγωγεί, θα σε χτυπά κάποτε σαν μαστίγιο. Μη σταματάς να τον μελετάς, όμως, και για τη δική σου σωτηρία, αλλά και για να οδηγείς εκείνους που είναι μακριά. Κήρυττέ τον μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο, ακόμη κι αν βλέπεις την αμαρτία να τους παραμονεύει και να τους αιχμαλωτίζει. Εσύ δεν θα σωθείς παρά μόνο αν αναγγέλλεις τον Λόγο· η δική τους σωτηρία είναι στα χέρια Εκείνου που σε κάλεσε από τα σκοτάδια στο θαυμαστό Του φως.

Το Ευαγγέλιο του Χριστού έχει απαιτήσεις. Μη φοβηθείς να προξενήσεις πόνο. Πόνεσε τους και μετά επίδεσε τις πληγές τους, είσαι γιατρός, όχι η χαρούμενη συντροφιά τους. Είσαι αυτός που τους οδηγεί στη Βασιλεία όπου θα πραγματοποιήσουν το είναι τους, δεν είσαι μισθοφόρος. Στην αρχή θα σε θεωρήσουν θρασύ, επειδή οι άνθρωποι, δεν είναι συνηθισμένοι στον Λόγο. Εσύ σφιχταγκάλιασέ Τον, ώστε ο Λόγος ναι είσαι εσύ. Αυτό που θα εκφράζει την κατάστασή σου, είναι η διαρκής κραυγή του προφήτη, του οποίου φέρεις το όνομα: «Ζη Κύριος, ο Θεός των δυνάμεων, ω, παρέστην ενώπιον Αυτού». Εφόσον αυτή είναι η στάση σου ή σ’ αυτήν επανέρχεσαι αν τυχόν απομακρυνθείς, η ζωή σου θα είναι δοχείο του Πνεύματος, θα βαδίζεις με τις τάξεις εκείνων που «εξαγοραζόμενοι τον καιρόν» οδηγούν τον κόσμο προς τον Παράδεισο.

Μέσα απ’ την αγιότητα θα καρποφορήσει το μυστήριο της Ιεροσύνης που έλαβες. Η αγιότητα δεν είναι αγγελική καθαρότητα. Γιατί, αν έχουμε χέρια, τα έχουμε για να ψηλαφούμε τη γη· απλώς ο Κύριος δεν δέχεται απομιμήσεις. Τίποτε στον κόσμο δεν αντικαθιστά την αγιότητα· η αγιότητα είναι ασύμβατη με κάθε συμβιβασμό, ασύμβατη με το κακό μέσα μας και μέσα στους άλλους.

Έχεις λοιπόν τρωθεί για μια αιωνιότητα μ’ εκείνη την πληγή στην οποία το Ευαγγέλιο σε κατέστησε ευάλωτο… Μείνε άγρυπνος και μην παραμελήσεις την πρώτη σου αγάπη. Αν ξαναβρείς τον ζήλο, μετά από μια περίοδο χλιαρότητας, κι αν προσπεράσεις κάθε αναψυχή, τη μια μετά την άλλη, τότε θα έχεις υπακούσει σ’ Εκείνον στον οποίον παραδόθηκες με όλη την απλότητα της καρδιάς και του πνεύματος σου. Όλα τα άλλα είναι μάταια και περνούν.

Χρόνο με το χρόνο, μέχρι τα γεράματά σου, θα τα βγάζεις πέρα μόνο με την πίστη, επειδή θα βλέπεις τον ερχομό της Βασιλείας. Το ξέρεις: «η ζωή υμών κέκρυπται συν τω Χριστώ εν τω Θεώ» (Κολ. 3:3). Στην ώριμη ηλικία, θα σε περικυκλώσει η ταραχή, σαν όλα να καταρρέουν: μοναξιά μέσα σου και γύρω σου. Οι νυχτερινές σου μετάνοιες -μέσα στο δωμάτιό σου, που δεν θα μοιράζεσαι με κανένα- και το Ποτήριο που θα πίνεις ικετεύοντας για άφεση, θα γίνουν η όαση σου μέσα στην έρημο που θα έχεις επιλέξει και που επέλεξε για σένα Εκείνος που μας προτείνει τον Σταυρό.

Πλησίασε αύριο το θυσιαστήριο και πάρε κι εμάς μαζί σου μπροστά στον Κύριο. Δώσε μας τον άρτο και τον οίνο ώστε να μην «αποθάνωμεν εις τον αιώνα».

Ηλία, σ’ ευχαριστούμε.

Πηγή: Ενοριακό info