ὑπό Ἀρχιμ. Βασιλείου
Μπακογιάννη
Ὡς ἐπίλογο τῶν δύο τελευταίων μας
ἀναρτήσεων (anastasios, 24.5. & 31.5.21), περί τῆς συμμετοχῆς μας στό
φρικτό Μυστήριο, καθώς καί τῶν σχετικῶν σχολίων, καταθέτουμε πρός προβληματισμό
τό ἀκόλουθο σχετικό περιστατικό. Τό διηγεῖται ὁ ἐκλεκτός
συλλειτουργός π. Χ. Ἀ.
Στίς γιορτές τῶν
Χριστουγένων (2002) εἶχε μεταβεῖ γιά ἱεραποστολή στή Βόρειο Ἤπειρο.
Ἐπισκέφθηκε ἕνα ἀπόμακρο χωριουδάκι. Τόν συνάντησε μιά μητέρα, πού εἶχε ἄρρωστη,
παράλυτη τήν κόρη της, καί τόν παρακάλεσε: «Ἡ κόρη
μου, ἐδῶ καί δύο χρόνια (!) νηστεύει ἀπό κρέας, καί ἀπό λάδι
(!) Τετάρτη καί Παρασκευή, μέ τήν ἐλπίδα, ὅταν βρεθεῖ παπᾶς (!) νά
κοινωνήσει! Σᾶς παρακαλῶ, τώρα πού βρεθήκατε ἐδῶ, μπορεῖτε νά τήν κοινωνήσετε;».
Ὁ π. Χ. πῆγε ἀμέσως στό πιό κοντινό χωριό, καί πῆρε τή «μεταλαβιά». Ὅπως πλησίαζε γιά νά τήν κοινωνήσει, τό πρόσωπο της ἄστραψε! Ἄστραψε τόσο πολύ, πού δέν μποροῦσε νά τήν κοινωνήσει! Δέν ἔβλεπε τό στόμα της! Ἔβλεπε μόνο φῶς!
Τό ἀξιοπρόσεκτο εἶναι
ἐδῶ, ὅτι ἄστραψε πρίν νά κοινωνήσει...! Καί δέν ἄστραψε ἀπό
μόνη της. Ὁ ἴδιος ὁ Θεός ἐπενέβη καί τήν περιέλουσε μέ τό ἄκτιστο φῶς Του.
Κάτι εἶδε! Εἶδε φόβο,
σεβασμό πρός τό πανάγιο Σῶμα Του καί Αἷμα Του.
Στήν ἐποχή μας, μέ τή
βοήθεια μερικῶν, αὐτός ὁ φόβος πρός τό φρικτό Μυστήριο, ἔχει πιά ἐκλείψει.
Ἔχει «ἀντικατασταθεῖ» μέ τήν ἐφάμαρτη (δαιμονική...!) καταφρόνηση.
Γι'αὐτό καί αὐτή ἡ ἄνετη (!) καί μαζική προσέλευση.
Ἀλήθεια. Ἄν βλέπαμε νά
βγαίνει φωτιά ἀπό τό Ἅγιο Ποτήριο, πῶς καί πότε θά
κοινωνούσαμε;
18 σχόλια:
Το θέμα της Θ. Κοινωνίας είναι σοβαρό και χρειάζεται προσεκτική προσέγγιση. Σκανδαλίζομαι όταν άλλα λέει ο ένας, άλλα ο άλλος, και μπερδευόμαστε. Πάντως οι απόψεις του π. Βασιλείου αναπαύουν την ψυχή μου.
Πολύ ωραία και διδακτική ιστορία μακάρι να μπορούσαμε κατ' ελάχιστο να έχουμε την σκέψη αυτής της αγίας ψυχούλας.
Στο ίδιο πνεύμα με τα γραφόμενα από τον π. Βασίλειο είναι και τα εξής από τον βίο του Αγίου Βαρσανουφίου της Όπτινα (+1912), ενός σύγχρονου Αγίου της Ρωσικής εκκλησίας.
Ο Άγιος Βαρσανούφιος, όταν κάποιοι πιστοί επέμεναν να πάρουν ευλογία για πολύ συχνή θεία κοινωνία (τουλάχιστον 1 φορά την εβδομάδα) θέτοντας ως παράδειγμα τους Χριστιανούς των πρώτων αιώνων, έλεγε:
Δεν καταλαβαίνουν ότι οι πρώτοι Χριστιανοί ήταν συνεχώς προετοιμασμένοι για τον θάνατο και συχνά συλλαμβάνονταν και οδηγούνταν στο μαρτύριο και τη φυλακή ακόμα και μέσα στη θεία Λειτουργία. Ο καθείς από αυτούς ανέμενε ότι αν όχι σήμερα τότε αύριο ήταν η ώρα του να μαρτυρήσει για τον Χριστό. Η ζωή του ήταν μια συνεχής κατάσταση νηστείας και προετοιμασίας για την Θεία Κοινωνία. Δεν εκπλήσσει λοιπόν το γεγονός ότι συχνά κοινωνούσαν των Αχράντων Μυστηρίων. Εμείς ΔΕΝ ζούμε κατ' αυτόν τον τρόπο και δεν πρέπει να εξισώνουμε τους εαυτούς μας με τους Χριστιανούς αυτούς των πρώτων αιώνων.
Γι' αυτό και στο μοναστήρι της Optina (το πιο ιστορικό μοναστήρι της Ρωσίας με πάνω από 10 Αγιοκαταταχθέντες γέροντες και δεκάδες Μάρτυρες) υπήρχε κανονισμός ότι ΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ κοινωνούσαν 6 ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΧΡΟΝΟ μια σε κάθε περίοδο νηστείας (εκ των οποίων οι 2 ήταν την Σαρακοστή). Αποκλίσεις από αυτόν τον κανόνα ήταν εξαιρετικά σπάνιες και φυσικά κάθε φορά με την ευλογία του ίδιου του ηγουμένου και του πνευματικού. Και αυτό συνέβαινε με μεγάλη αυστηρότητα έτσι που κάποιες φορές αν οι αδελφοί έβλεπαν κάποιον να κοινωνεί κάποιον πατέρα να κοινωνεί πιο συχνά εκπλήσσονταν και έλεγαν "γιατί ο π. τάδε προσέρχεται στο Άγιο Ποτήριο πιο συχνά;" και αυτοί που γνώριζαν εξηγούσαν ότι αυτός ο αδελφός πέρασε τρομερή δοκιμασία, είδε με αισθητό τρόπο δαίμονες και λιποθύμησε και ο πνευματικός του τον ευλόγησε να προετοιμαστεί για την Θ. Κοινωνία.
Σε περιόδους πνευματικής παρακμής μάλιστα ο κανονισμός αυτός γινόταν ακόμα πιο αυστηρός(!!) (Φανταστείτε πνευματική "παρακμή" τέλη του 19ου και αρχές του 20ου αιώνα..μην διανοηθούμε να κάνουμε σύγκριση με το σήμερα...)
Με την ευχή των δεκάδων Αγίων πατέρων και μαρτύρων της Ι. Μονής της Optina ας έχουμε και εμείς στο νου μας τι σημαίνει Θεία Κοινωνία και πως προετοιμαζόμαστε για να πλησιάσουμε το Άγιο Ποτήριο.
Περισσότερα για το βίο του Αγίου Βαρσανουφίου της Optina καθώς και την παραπάνω ιστορία μπορείτε να διαβάσετε στα εξής βιβλία:
[1] Victor Afanasiev, Elder Barsanuphius of Optina, Platina, Ca.: St. Herman of Alaska Press, 2000, σελίδες 565-566.
[2] Όσιος Στάρετς Βαρσανούφιος, Μακαριστού Μητροπολίτου Νικοπόλεως Μελετίου, Έκδοση Ιεράς Μητροπόλεως Νικοπόλεως, 2008
[3] ΟΣΙΟΣ ΣΤΑΡΕΤΣ ΒΑΡΣΑΝΟΥΦΙΟΣ, ΒΙΟΣ, ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΕΣ ΔΙΔΑΧΕΣ ΚΑΙ ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ, ΜΠΟΤΣΗΣ ΠΕΤΡΟΣ, Εκδόσεις Μπότση 2018
ο παππούς μου από ευλάβεια στη Θ. Κοινωνία κοινωνούσε μια φορά το χρόνο, και όταν πέθανε άστραψε το πρόσωπό του
"Προβάλλουσιν πάλι τινές και λέγουσι, ότι ιδού η Οσία Μαρία και πολλοί άλλοι ερημίται και ασκηταί, οίτινες μίαν φορά εις όλην των την ζωή εκοινώνησαν και δεν τούς εμπόδισεν η βραδύτης να αγιάσουν.
Πρός τους οποίους αποκρινόμεθα, ότι ούτε οι ερημίται κυβερνώσι την Εκκλησίαν ούτε η Εκκλησία δια τους ερημίτας έκανε τους κανόνας, καθώς ο Απόστολος λέγει "δικαίω νόμος ού κείται" (Α Τιμ. ι, 9).
Πλήν και αυτοί οι ερημίται εάν είχον το μέσον και δέν εκοινώνουν, κατακρίνονται ως παραβάται των Ιερών κανόνων και ως καταφρονηταί των Θείων Μυστηρίων. Ει δέ και δέν είχον, είναι ανεύθυνοι ..."
Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου "Περί συνεχούς Μεταλήψεως των Αχράντων του Χριστού Μυστηρίων" (Εκδ. Νεκτάριος Παναγόπουλος, Αθήνα 2001)
ΕΧΩ ΜΙΑ ΑΠΟΡΙΑ.ΤΟ ΑΝΤΙΔΩΡΟ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΔΙΝΕΤΕ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΕΤΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΑ ΤΙΜΙΑ ΔΩΡΑ.ΤΟ ΑΝΤΙΔΩΡΟ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΝΕΤΕ ΜΟΝΟ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΕΤΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΑ ΤΙΜΙΑ ΔΩΡΑ. ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΞΑΛΛΟΥ Ο ΟΡΟΣ ΑΝΤΙΔΩΡΟ.
Απάντηση στον 7 Ιουνίου 2021 - 2:53 μ.μ.
Ο αρχικός του βιβλίου ηταν "περι της συχνοτέρας Μεταλήψεως των Αχράντων Μυστηρίων", γιατί τότε κοινωνούσαν τρεις φορές το χρόνο και οι μοναχοί κοινωνούσαν τρεις φορές το χρόνο και με αφορμή αυτό ο Οσιος Νικόδημος έγραψε το βιβλίο, για να πείσει τους χριστιανούς και τους μοναχούς να κοινωνούν περισσότερο από τρεις φορές το χρόνο, σήμερα έφθασαν στο άκρο
Εχει δίκιο ο π. Βασίλειος, η Θ.Κοινωνία καταφρονείται ήμουν στο Νοσοκομείο είχα τη μάνα μου άρρωστη και φώναξα παπά να την κοινωνήσει, κανένας σεβασμός στη Θ. Κοινωνά ούτε από το προσωπικό τους επισκέπτες, τους ασθενείς, με τέτοιο ανύπαρκτο σεβασμό είναι φυσικό να κοινωνούν κάθε μέρα και φαγωμένοι όμως αυτό είναι καταστροφή για την εκκλησία και θα πρέπει οι ιερείς να κάνουν κάτι
Στο γεροντικό διαβάζω ότι ο Αβάς Μακάριος είπε σε μία ότι δαιμονίστηκε γιατί πέρασαν 40 μέρες χωρίς να κοινωνήσει
Υπάρχει σήμερα η τάση καί από θεολόγους, ότι ο Θεός είναι αγάπη και άλλα γλυκολογα καί ότι όλα τα δικαιολογεί ο Θεός καί ξεχνούν την δικαιοσύνη τού Θεού....
"Ακόμη λοιπόν και το να Κοινωνή κανείς καθημερινά το Αγιο Σώμα και το Αίμα του Χριστού είναι καλό και ωφέλιμο, εφ' όσον ο Ιδιος λεει σαφώς "εκείνος που τρώει τη Σάρκα μου και πίνει το Αίμα μου έχει ζωή αιώνια". Γιατί ποιός αμφιβάλλει , ότι το να μετέχη κανείς συνεχώς στη ζωή δεν είναι τίποτε άλλο παρά να ζή μιά πλούσια και γεμάτη από όλα τα είδη των αγαθών ζωή ; Εμείς πάντως Κοινωνούμε τέσσερεις φορές την εβδομάδα, δηλαδή Κυριακή, Τετάρτη, Παρασκευή και Σάββατο, αλλά επίσης και τις άλλες ημέρες, όταν υπάρχει μνήμη κάποιου Αγίου".
Μεγάλου Βασιλείου, Επιστολή 93 Προς Καισαρίαν Πατρικίαν περί Κοινωνίας (ΕΠΕ 3, Σελ 502 - 504).
Eμείς οι Ιερείς νομίζουμε ότι η Θ. Κοινωνία είναι κτήμα μας, και τη διαχειριζόμαστε όπως θέλουμε, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη μας τους Ι. Κανόνες, ότι όσοι χώρισαν παρεκτός πορνείας, όσοι έκαναν δεύτερο γάμο, όσοι μοίχευσαν όσοι έκαναν έκτρωση ή ἀλλο βαρύ αμάρτημα δεν έχουν το δικαίωμα να κοινωνούν τακτικώς, καί θα δώσουμε λόγο στο Θεό για τις αδιακρισίες μας.
γιατί δίνουμε το Αίμα Του
Γέρων Ιερέας
ΑΠΆΝΤΗΣΗΣ ΣΤΟΝ 7 Ιουνίου 2021 - 9:30 μ.μ.
"Εμείς πάντως κοινωνούμε τέσσερις φορές την εβδομάδα, Κυριακή, Τετάρτη, Παρασκευή και Σάββατο, αλλά επίσης και σε άλλες μέρες, όταν υπάρχει μνήμη κάποιου Αγίου".
Ο Μ. Βασίλειος με το "εμείς κοινωνούμε"εννοεί τον εαυτόν του, γιατί ως Αρχιεπίσκοπος λειτουργούσε και κοινωνούσε αυτές τις μέρες, και την "Τετάρτη και Παρασκευή απόγευμα', μετά από ξηροφαγία, ας μη κρίνουμε το παρελθόν με τα σημερινά δεδομένα.
Θεολόγος συνταξιούχος
Ναι μεν συχνή Θεία Κοινωνία, αλλά με κατάλληλη προετοιμασία ψυχής και σώματος. Η ψυχή ταπεινώνεται και προετοιμάζεται με την ειλικρινή εξομολόγηση και την προσευχή. Το σώμα με την εγκράτεια και τη νηστεία.
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης σημειώνει χαρακτηριστικά: «Αν ο Θεός επρόσταξε τους Εβραίους τρεις ημέρας να μην πλησιάσουν εις τας γυναίκας των, δια να λάβουν τον παλαιόν νόμον. «Γίνεσθε ἕτοιμοι τρεῖς ἡμέρας, μὴ προσέλθητε γυναικί» (Εξοδ. 19:15), πόσω μάλλον πρέπει να φυλάττωσι ταύτας και εκείνοι όπου μέλλουν να λάβουν μέσα εις τον εαυτόν τους, όχι τον νόμον, αλλά τον ίδιον νομοθέτην Θεόν δια της Θείας Ευχαριστίας…. Εντεύθεν συμπεραίνομεν εκ του μείζονος το ελλάττον, ότι αν ήναι αρκετή εις ετοιμασίαν της Θείας Κοινωνίας η τριήμερος αποχή της σαρκικής μίξεως, πολλώ μάλλον είναι αρκετή εις αυτήν η τριήμερος νηστεία. Και μ΄όλον όπου από τους θείους Κανόνας νηστεία προ της Μεταλήψεως ου διορίζεται` οι δυνάμενοι δε νηστεύειν προ αυτής και ολόκληρον εβδομάδα, καλώς ποιούσιν.» Ι. Πηδάλιον σελ. 230, υποσημ. (1).
Ο δε Όσιος Ιωάννης ο Σιναίτης στην «Κλίμακα» σημειώνει: «Λέοντα ὁ κολακεύσας, πολλάκις ἡμέρωσε. Σῶμα δὲ ὁ θεραπεύσας ἐπὶ πλείω ἠγρίωσε». (Λόγος ΙΔ’ – Περὶ τῆς παμφίλου καὶ δεσποίνης πονηρᾶς γαστρὸς) Δηλ. με άλλα λόγια, λέγει ο άγιος ότι: όταν ικανοποιούμε την κοιλιά μας «εξαγριώνουμε» το σώμα μας. Πως είναι δυνατόν κάποιος να εγκρατευθεί όταν δεν φυλάσσεται απ΄την ηδυπάθεια;
π.Δ.
π. Δ. (10,20ΜΜ)
Να μην γίνει μπέρδεμα. Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης λέει ως προετοιμασία για την Θεία Κοινωνία να μην πλησιάζουν οι άνδρες τις γυναίκες ΤΟΥΣ. Που εννοεί ότι είναι νόμιμες εκκλησιαστικά γυναίκες και έχουν συνάψει μαζί τους εκκλησιαστικό γάμο.
Για τις παράνομες αμαρτωλές προγαμιαίες και μοιχικές σχέσεις ισχύουν οι σχετικοί ιεροί Κανόνες με τα μεγάλα επιτίμια αποχής από την Θεία Κοινωνία επι χρόνια.
Όταν ο μ. Βασίλειος λέει εμείς λέτε ότι ερμηνευτικά εννοεί τους ιερείς κτλ... αν κατάλαβα καλά λοιπόν χωρίζει την Εκκλησία σε δύο τάξεις... αλλά νομίζω πως αυτό το σκεπτικό απέχει από τη σκέψη του μεγάλου Βασιλείου.
Ας αφήσουμε το Χριστό να μιλήσει μέσα μας και μην βάζουμε συνεχώς προϋποθέσεις κατά την κρίση μας
Κάθεαυτα τα παραπάνω είναι σωστά. Όλα! Το ζήτημα είναι σε
ποιες συνθήκες λειτουργούν. Νομίζω πως η θ. Κοινωνία ασυνείδητα για τους περισσότερους λειτουργεί σαν χαπάκι που τακτοποιεί συνειδήσεις, τουτεστιν μαξιλαράκι επαναπαυσης. Δεν βλέπω να προβάλλεται ως προϋπόθεση μετοχής στο μυστήριο η εν γένει χριστιανική ζωή. Προσευχή, εκκλησιασμός,έργα αγαθά, μετάνοια ως καθημερινή πράξη, συγχωρητικοτητα,αγώνας για καταστολή της αδικίας, κατανόηση του άλλου, αποδοχή του άθεου,αλλόθρησκου, σκεπτικιστή. Αισθάνομαι ότι σε πολλούς χριστιανούς υπάρχει μια συνεχής αυτοδικαιωτικη αυτό αναφορικοτητα. ΕΓΩ ΚΑΙ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ.
πβρ
απάντηση στον 8 Ιουνίου 2021 - 8:04 π.μ.
Ο Μ. Βασίλειος λέει όποιος κατακρίνει θα πρέπει να μείνει ακοινώνητος για μια εβδομάδα και όποιος ακούει αυτόν που κατακρίνει «αμφότεροι αφοριζέσθωσαν», επομένως κατά τον Μ. Βασίλειο μπορεί να κοινωνεί κάθε μέρα αυτός που ἐχει καθαρά αυτιά και καθαρά στόματα
Συνταξιούχος θεολόγος
Μην προσπεράσαστε απρόσεκτα το σωστό σχόλιο 7 Ιουνίου 2021 - 11:50 μ.μ. Δεν είναι καθόλου μικρά αμαρτήματα οι σεξουαλικές αμαρτίες. Είναι στερητικά της Θείας Κοινωνίας.
Εκκλησιαστικός Αντιλαϊκιστής
Δημοσίευση σχολίου