Τον έβλεπα στο Πανηγύρι της Μονής Μαρίτσας στο οποίο εγκαταβιούσε ως Μοναχή η κατά σάρκα αδελφή του Φιλοθέη, η οποία εκοιμήθη προ ολίγων ημερών (11 Ιουνίου 2021), καθώς και στην πανήγυρι στο Σκιαδά.
Δεν διέθετε ως Αρχιμανδρίτης και Ηγούμενος τα «τυπικά προσόντα». Είχε όμως τα ουσιαστικά. Ήταν άμεμπτος (Α΄ Θεσ. γ΄13) ακτήμων, πρόθυμος για ακολουθίες, πάντα πράος, πάντα χαμογελαστός, πάντα ιεροπρεπής και σοβαρός, πάντα ειρηνικός.
Στον π. Ιερώνυμο ταιριάζει «Ταις των δακρύων σου ροαίς, της ερήμου το άγονον εγεώργησας' και τοις εκ βάθους στεναγμοίς εις εκατόν τους πόνους εκαρποφόρησας και γέγονας φωστήρ , ….» έγινε φωστήρ γιατί με την ταπείνωσή του ήλκυσε την χάρι του Θεού, και απολάμβανε σεβασμού αναπαύοντας ψυχές στο πετραχήλι του.
Το απόγευμα, 3 ώρες προ της κοιμήσεώς του (21.00), που τον επισκέφθηκα, είχε γαλήνιο και ειρηνικό πρόσωπο. Κανένας φόβος γι' αυτό που προσδοκούσε από ημέρες και ζητούσε, να πετάξει η ψυχή του στον Ουράνιο Πατέρα.
Κοπίασε και ίδρωσε για να κρατήσει ανοικτό το Μοναστήρι
του «και η δικαιοσύνη αυτού μένει εις
τον αιώνα» (Β. Κορ. θ. 9)
Αγωνία σας η μνήμη
πολυσέβαστε Γέροντα Ιερώνυμε, σας ευγνωμονώ για την τελευταία ευλογία σας προ της κοιμήσεώς σας, ετοιμάστε μας χώρο αναπαύσεως κοντά στον Χριστό
μας. Αμήν, γένοιτο.
Αναστάσιος Κ. Κωστόπουλος
2 σχόλια:
Αιωνία η μνήμη αυτών... τέτοιες ψυχές έχει ανάγκη πολύ η εποχή μας....ορφανεύουμε καί νιώθουμε μοναξιά την τρελή εποχή πού ζούμε....
Ευχαριστούμε για τις πληροφορίες σχετικά με τον π. Ιερώνυμο. Μια μικρή διευκρίνιση. Δεν ήταν εξομολόγος. Να έχουμε την ευχή του.
Δημοσίευση σχολίου