Εκδημία του Πρωτοπρεσβυτέρου του Οικουμενικού Θρόνου Γρηγορίου Σακελλαρίου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας

Η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας, μετά βαθυτάτης κατ’ άνθρωπον θλίψεως, αναγγέλλει την εις Κύριον εκδημία του Πρωτοπρεσβυτέρου του Οικουμενικού Θρόνου π. Γρηγορίου Σακελλαρίου, ο οποίος εκοιμήθη την Τετάρτη, 3 Νοεμβρίου 2021, σε ηλικία 90 ετών.
 
Η Εξόδιος Ακολουθία θα τελεστεί την Πέμπτη, 11 Νοεμβρίου και ώρα 10.15π.μ. στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου Βρισβάνης, ενώ νωρίτερα την ίδια ημέρα θα τελεστεί Όρθρος και Θεία Λειτουργία εις μνήμην του αειμνήστου Ιερέως (7.45π.μ.-9.45π.μ.). Την προηγούμενη ημέρα, Τετάρτη 10 Νοεμβρίου και ώρα 7μ.μ., στον Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου, θα τελεστεί Τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του, με λαϊκό προσκύνημα κατά τη διάρκεια της αναγνώσεως του Ιερού Ευαγγελίου.
 
Ο μακαριστός π. Γρηγόριος είχε γεννηθεί το 1931 στην Πάτρα και σε ηλικία 21 ετών μετανάστευσε στην πέμπτη ήπειρο. Υπηρέτησε επί έξι και πλέον δεκαετίες την τοπική Εκκλησία και το Ελληνορθόδοξο ποίμνιο της Κουινσλάνδης και πρωτοστάτησε στα σημαντικότερα ορόσημα για την ελληνορθόδοξη κοινότητα της Βρισβάνης. Διακρίθηκε για την ταπεινότητα, την εργατικότητα, αλλά και την αφοσίωσή του στην Εκκλησία, σε αναγνώριση των οποίων έλαβε το οφφίκιο του Πρωτοπρεσβυτέρου του Οικουμενικού Θρόνου από τον αοίδιμο Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας κυρό Στυλιανό.

Ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Μακάριος, πληροφορηθείς την εκδημία του π. Γρηγορίου, εξέφρασε τα εγκάρδια συλλυπητήριά του προς την οικογένεια και τα οικεία του πρόσωπα, ευχόμενος ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του εν Χώρα Ζώντων. Στο συλλυπητήριο μήνυμά του ο Αρχιεπίσκοπος σημειώνει: «Δοξάζω τον Θεό που είχα την ευλογία να γνωρίσω εκ του σύνεγγυς έναν χαρισματικό άνθρωπο και έναν ταπεινό κι ακούραστο εργάτη του αμπελώνος του Κυρίου. Ο μακαριστός π. Γρηγόριος διακόνησε με ζήλο και αφοσίωση το ποίμνιο που του εμπιστεύτηκε ο Αρχιποιμένας Χριστός, επιτελώντας σπουδαίο φιλανθρωπικό και πνευματικό έργο. Χάρη στο ανεκτίμητο αυτό έργο, η διαδρομή του έχει δικαίως ταυτιστεί με την ιστορική πορεία της τοπικής μας Εκκλησίας και της ελληνικής Ομογένειας στην Πολιτεία της Κουινσλάνδης. Η σπουδαιότερη όμως παρακαταθήκη του είναι ότι εδίδαξε το ιερό Ευαγγέλιο με το προσωπικό παράδειγμα του βίου του, γενόμενος όλος αγάπη και μεταγγίζοντας αυτή την αγάπη στις καρδιές των ανθρώπων γύρω του, εμπνέοντάς τους να στραφούν και να ενωθούν με την αγάπη του Χριστού».