Λοιπόν τι διαβάζουμε οι εν τω
κόσμω χριστιανοί;
Περί νοεράς προσευχής, περί
θεώσεως, περί ακτίστου φωτός, περί θεοπτίας, για ασκητές που έχουν ξεπεράσει τα
γήινα κλπ κλπ.
Τι σχέση έχουν αυτά με την
πραγματική πνευματική μας κατάσταση;
Καμία.
Φαντασιωνόμαστε όμως ότι όλα
αυτά, σήμερα-αύριο, θα τα προσεγγίσουμε. Έτσι χάνουμε την επαφή με την
πραγματική μας κατάσταση και επίσης με την πραγματική πραγματικότητα.
Επομένως, τι να μας πει λχ ο
κορονοϊός και η ανάγκη να προστατευθούμε από αυτόν;
Αυτός που ομιλεί με τη θέωση τι
ανάγκη έχει από τα γήινα;
Και αναρωτιέται η θεσμική εκκλησία γιατί δεν ακούνε τις συμβουλές της για την πανδημία...
Μα όταν από τη μια φορτώνεις τον
καημένο τον πιστό με μαξιμαλιστικούς στόχους ή με σωρεία θαυμάτων και με τόνους
θείας Χάρης, πώς να φοβηθεί τον... κορονοϊό;
Ας προσγειωθούμε λίγο...
Γιώργου Μπάρλα
6 σχόλια:
Να αγιασει η γλώσσα σου!
W
Αν δεν απογειωθούνε οι εκκλησιαστικοί η προσγείωση θα είναι ανώμαλη με πολλές συνεπείς για το μέλλον του πληρώματος.
Η ουτοπία στο μεγαλείο της με Μπάρλα. Σας ευχαριστούμε που την καταγράψατε δημοσίως!
Ιφ
Πολύ σωστά. Νομίζω ότι προσεγγίζουμε με λάθος τρόπο το θαύμα. Έχω την εντύπωση πως ο Θεός επεμβαίνει σε όσα δεν μπορούμε να κάνουμε και είναι πάνω απ'τις δυνάμεις μας. Πρώτα όμως οφείλουμε να κάνουμε ότι περνάει απ'το χέρι μας για να αντιμετωπίσουμε μια κατάσταση, και μετά έρχεται η βοήθεια του Θεού. Έτσι πιστεύω ότι ο Θεός μας τιμάει, μας θεωρεί ενήλικες, ώριμους ανθρώπους. Για μένα αυτό είναι από τα πιο όμορφα γνωρίσματα του Θεού μας, με συγκινεί βαθιά. Δεν είμαι θεολόγος, βέβαια, από εμπειρία μιλάω και κάτι λίγα -πολύ λίγα- διαβάσματα που έχω κάνει.
Μεγάλο πράγμα η προσγείωση.
Ο άνθρωπος είναι κατασκευασμένος για να κοιτάζη υψηλά, να "άνω θρώσκει".
Εκτός αυτού βέβαια υπάρχει η προτροπή "Αγιοι γίνεσθε, ότι εγώ Αγιος ειμί".
(Α Πέτρου, 1, 16).
Είναι πολύ θετικό να ζητούμε τα ανώτερα, ανεξαρτήτως αν μπορούμε να τά φθάσουμε.
Δημοσίευση σχολίου