Ένα έτος χωρίς τον π. Γρηγόριο Μουσουρούλη

Ο Αρχιμανδρίτης Γρηγόριος Μουσουρούλης, ως Λαϊκός Ιεροκήρυξ, και ως Κληρικός  «εδούλευσε εις το Ευαγγέλιον». 

Ο αείμνηστος ήταν ακούραστος λειτουργός του Υψίστου, «μηδέν αιτών και ουδέν απαιτών».

Ήταν ευρυμαθής θεολόγος και λαμπρός φιλόλογος, προφητικός κήρυξ του Ευαγγελίου. Του άρεσε να διαβάζει τα έργα των Πατέρων της Εκκλησίας, ενεθυμείτο πολλά θεόπνευστα λόγιά των με τα οποία στήριζε τους χριστιανούς στην πίστη, ιδιαιτέρως δε τους νέους της Ελλάδος και της Κύπρου που πολλά τους πρόσφερε. Τα έδωσε όλα στον Χριστό και την Εκκλησία σε όλη την επίγεια ζωή του.

Στην εις Πρεσβύτερο χειροτονία του, υπό του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Χρυσοστόμου Β΄ χειροθετείται Πνευματικός, «ως επιστήμων των ψυχών ιατρός, γενόμενος τοις πασι τα πάντα, ίνα πάντας κερδίσῃ… την εν παντί τρόπῳ την σωτηρίαν των χριστιανών πραγματευόμενος ίνα το Ιερώτατον Μυστήριον της Εξομολογήσεως αποβή πνευματικόν Ιατρείον και πνευματικόν λουτρόν». Ο μακαριστός Πατέρας μας Γρηγόριος ήταν αληθινός πατέρας, ελεήμων, φιλόστοργος, ως πνευματικός στάλαζε βάλσαμο παρηγοριάς στην ψυχή μας. Πολλές ψυχές γνώρισαν στο φιλάνθρωπο επιτραχήλιό του, την πνευματική του καθοδήγηση και την οδό της ειλικρινούς μετανοίας.

Η σεβάσμια Αδελφότης Θεολόγων "Ο Σωτήρ", πρέπει να σεμνύνεται που υπήρξε μέλος της, ακολουθώντας την γραμμή του ιδρυτού της π. Ευσεβίου Ματθόπουλου.

Έτσι αγωνιζόμενος, οικοδομών, κοπιών και θυσιαζόμενος για την Εκκλησία, δέχθηκε προ ενός έτους και την τελευταία επίσκεψη του Θεού, που τον έκρινε άξιο να σηκώσει τον σταυρό πολυήμερης και της πολυωδύνου πανδημίας του Κορωνοΐου.

Στο τελευταίο αυτό στάδιο της μαρτυρικής αθλήσεώς του, επέδειξε για άλλη μια φορά, το γενναίο φρόνημα του αθλητού του Χριστού. Προτού εισέλθει στην Μ.Ε.Θ. τηλεφωνικά βοηθούσε κάθε ψυχή που τον αναζητούσε.  Σήκωσε αυτόν τον σταυρό της πανδημίας αγόγγυστα, με άκρα υπομονή, ανδρεία, δοξολογία, ευχαριστία, πλήρη και ιλαρή αποδοχή του θείου Θελήματος, όλες τις ημέρες της επώδυνης νοσηλείας του, όπως με πληροφορούσαν οι ιατροί του, που τους αναζητούσα να πληροφορηθώ τα της υγείας του.

Έτσι, σαν σήμερα, προ ενός έτους 11 Ιανουαρίου 2021, και αφού λαμπρύνθηκε μέσα στη δοκιμασία αυτή «ως χρυσός εν χωνευτηρίῳ», και αφού στιλβώθηκε σαν νόμισμα τιμαλφές της Βασιλείας του Θεού, μετατέθηκε πλέον στο επουράνιο Θυσιαστήριο.

Μας δίδαξες μακαριστέ π. Γρηγόριε, με λόγο και βίωμα,  αδιάλειπτα, άλυπα, αδιάψευστα να προσδοκούμε «Ανάσταση νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος». Αμήν!

Χαίρε σεβαστέ π. Γρηγόριε, αγάλλου και εύχου υπέρ ημών.

 Η μνήμη σου είναι αιωνία!

Αναστάσιος Κ. Κωστόπουλος