Μια πονεμένη μάνα - Κατερίνα Φιλιππάτου

Μια πονεμένη μάνα

Υπάρχει μια μάνα που μπορεί είναι περήφανη για τις τρεις λιλιπούτιες αγωνίστριες θυγατέρες της.

Υπάρχει μια μάνα που νιώθει τις φτερούγες των τριών αγγέλων της στην αγκαλιά της.

Υπάρχει μια μάνα που έχει τρεις κόρες μέσα στην αγκαλιά του Θεού.

Είναι η μάνα που τις έφερε στη ζωή με τόσες θυσίες και κόπους.

Είναι η μάνα που στάθηκε μέρα-νύχτα στο προσκεφάλι τους.

Είναι η μάνα που κατέκτησε μαζί τους τρία χρυσά μετάλλια, ολόχρυσα!

Κι όμως, αυτή η μάνα … πονάει αβάσταχτα σήμερα. Ψάχνει το βλέμμα τους, το χαμόγελό τους, το άγγιγμά τους, τη μυρωδιά τους, την ανάσα τους. Πουθενά …

Αν περιμένετε λόγια παρηγοριάς, … δεν υπάρχουν. Κανείς, μα κανείς, δεν μπορεί να νιώσει τον πόνο αυτής της μάνας. Μην της ζητάμε να κάνει υπομονή, κουράγιο… Ας μην πούμε τίποτα. Μόνο να σταθούμε πλάι  της με σεβασμό. Να ακούσουμε τον βουβό πόνο της και να νιώσει ότι μπορεί να ακουμπήσει πάνω μας όποτε το χρειαστεί.

Και ό,τι θα θέλαμε να πούμε, να το πούμε σε Αυτήν που μπορεί να την νιώσει, σε Αυτήν που ξέρει τι σημαίνει πόνος, σε Αυτήν που είδε τον μονάκριβο γιο της πάνω στο Σταυρό αδίκως. Να την παρακαλέσουμε να βοηθήσει αυτή τη μάνα να ανέβει τον προσωπικό της Γολγοθά, να την βοηθήσει να σηκώσει τον δικό της Σταυρό, να την φωτίσει να δει την προοπτική του ουρανού για να αντέξει.

Ανήμερα της Υπαπαντής, το στερνό αντίο στο στερνό παιδί. Η «ρομφαία» πλήγωσε βαθειά την καρδιά κι αυτής της πονεμένης μάνας.

Παναγία μου, στήριξέ την!

Κατερίνα Φιλιππάτου