ΔΕΥΤΕΡΑ 28 ΜΑΪΟΥ
1453 : ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΙ
ΑΠΕΝΑΝΤΙ
Αθανάσιος Κοτταδάκης
Α. Αντιγραφή:
1. ΜΩΑΜΕΘ Ο ΠΡΟΘΗΤΗΣ. Γνωρίζει ότι λαμβάνειν. «Πόλιν, μεγάλην … κεφαλήν γεγενημένην της οικουμένης απάσης». Και προσφέρει στους μαχητές του ό,τι θα άναβε το πολεμικό μένος τους. «Πρώτον μεν γαρ πλούτος τε εστί πολύς και παντοδαπός εν τήδε τη πόλει, ο μεν εν τοις βασιλείοις, ο δε εν τοις οίκοις των δυνατών, ο δε εν τοις των ιδιωτών, ο δε καλλίων και μείζων εν τοις ιεροίς αποκείμενος, αναθημάτων και κειμηλίων παντοίων εκ χρυσού και αργύρου κατεσκευασμένων, λίθων τε τιμίων και μαργάρων πολυτελών … ων απάντων υμείς έσεσθε κύριοι ! Έπειτα άνδρες αγαθοί πλείστοι τε και των ευ γεγονότων, ων οι μεν δουλεύσωσιν υμίν, οι δε ες απόδοσιν έσονται-πωλούμενοι. Γυναίκες τε πλείσται και κάλλισται, νέαι και αγαθαί τας όψεις, και παρθένοι προς γάμον ωραίαι, ευγενείς τε και εξ ευγενών, και αρρένων οφθαλμοίς έτι και νυν άβατοι ένιαι τούτων … Ων αι μεν έσονται υμίν ες γυναίκας, αι δε προς θεραπείαν αρκέσουσιν, αι δε προς απόδοσιν. Και κερδανείτε κατά πολλά ές τε απόλαυσιν ομού και θεραπείαν και πλούτον… Ταύτα πάντα… δίδωμι υμίν νυν ες διαρπαγήν τε και λείαν»-Κριτόβουλος.
2. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ. «Καλώς ουν οίδατε, αδελφοί,
ότι δια τέσσερα τινά οφειλέται κοινώς εσμέν ίνα προτιμήσωμεν αποθανείν μάλλον ή
ζην, πρώτον μεν υπέρ της πίστεως
ημών και της ευσεβείας, δεύτερον δε
υπέρ της πατρίδος, τρίτον υπέρ του
βασιλέως ως χριστού του Κυρίου, και
τέταρτον υπέρ συγγενών και φίλων … Αυτός δε ο αλιτήριος αμηράς πεντήκοντα
και επτά ημέρας άγει σήμερον αφ’ ου … μετά πάσης μηχανής και ισχύος καθ’ ημέραν
τε και νύκτα ουκ επαύσατο πολιορκών ημάς. Και χάριτι του παντεπόπτου Χριστού
του Κυρίου ημών εκ των τειχών μετά αισχύνης άχρι του νυν πολλάκις κακώς
απεπέμφθη … Παρακαλώ ουν υμάς ίνα στήτε ανδρείως και μετά γενναίας ψυχής ως πάντοτε και νυν εποιήσατε κατά των
εχθρών της πίστεως ημών. Παραδίδωμι δε
υμίν την εκλαμπροτάτην και περίφημον ταύτην πόλιν και πατρίδα ημών και
βασιλεύουσαν των πόλεων … Εάν εκ καρδίας φυλάξητε τα όσα ενετειλάμην υμίν,
ελπίζω εις Θεόν ως λυτρωθείημεν ημείς της ενεστώσης απειλής … ο στέφανος ο
αδαμάντινος εν ουρανοίς εναπόκειται υμίν, και μνήμη αιώνιος και άξιος εν τω
κόσμω έσεται … Οι πάντες ως εξ ενός
στόματος απεκρίναντο μετά κλαυθμού λέγοντες: Αποθάνωμεν υπέρ της Χριστού
πίστεως και της πατρίδος ημών»-Σφραντζής.
Β. Σχόλιο.
Όποιος
ξέρει ανάγνωση κι έχει λίγο μυαλό, διαβάζει και καταλαβαίνει καλά! Αυτοί οι δυο κόσμοι είναι απέναντι και νυν
! Με τη διαφορά ότι, ο πρώτος με τα … θρησκευτικά του πιο μανικά, ο
δεύτερος, με τα αντίστοιχα δικά του μάλλον πιο πλαδαρά! Και, σε αφελή ή ανεύθυνη απόκλιση
στα του μαρξιστικού ολοκληρωτισμού βορινά! Αυτού που τρεις μήνες και τώρα … «φιλοδοξώντας»
να προβάλει και επιβάλει ως ιδανικό πολίτευμα αυτό του μακαρία τη λήξει
γενομένου μονοδιάστατου «υπαρκτού», ερειπώνει ανενδοίαστα όμορφη όμορη χώρα, στέλνει στην προσφυγιά εκατομμύρια ομόφυλου κι ομόδοξου λαού, αναρίθμητα νεκρά κορμιά στο χώμα μαχητών
και αντί-μαχητών στην άνοιξη της ζωής! Και «επιλείψει με διηγούμενον ο χρόνος»
όσα πολλά πιο δεινά, πιο πονεμένα … πιο πικρά άλλα … Και πάντα ταύτα για μια
απειλή … από νεανικά κακοφορμισμένα, φαντασιακή!
Και βλέπει κανείς να το
αναρτούν στην Αναστάσιος κάποιοι φιλοσοφημένα και λεπτά, κάποιοι ίσια, ανοιχτά
και καθαρά … Και στη χώρα που γέννησε τη
Δημοκρατία και καυχιέται αν μη τι άλλο για την Ορθοδοξία ελευθερία της αγάπης, όχι
λίγοι, «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε», «μη και στάξει η ουρά του γαϊδάρου ρε
παιδιά», και κάποιοι από κοντά κι η … Παναγιά ! «Οι Έλληνες αεί παίδες», αφελώς
αφελείς, «ανεύθυνο-υπεύθυνοι», ή παρά κάτι από τη λογική !
«Χριστός Ανέστη»
Αθανάσιος Κοτταδάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου