Ἡ συνέπεια στήν πνευματική ζωή (3) - π. Εἰρηναίου Μπουσδέκη

Ἡ συνέπεια στήν πνευματική ζωή (3)

Ἀρχιμ. Εἰρηναίου Μπουσδέκη

ΑΦΟΥ ΑΘΕΤΟΥΜΕ ΤΙΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΒΑΠΤΙΣΜΑΤΟΣ,

ΠΟΥ Η ΣΥΝΕΠΕΙΑ;

Πρέπει λοιπόν να τηρήσουμε τις ὑποσχέσεις τοῦ βαπτίσματος. Τότε εἴμαστε συνεπεῖς χριστιανοί.  Ἡ αὐθόρμητη ἀντίδραση στήν τοποθέτηση αὐτή ἴσως εἶναι ἡ ἑξῆς: Μά ὅλοι μας καί μετά τό βάπτισμα, ἔχοντας τήν ἁμαρτητική ροπή, παρασυρόμαστε καί πάλι ἀπό τόν Σατανά. Βρίσκει ἐκεῖνος τόν τρόπο, καί τό κατάλληλο ἔδαφος σέ μᾶς γιά νά μᾶς δελεάζει καί νά μᾶς ρίχνει στήν ἁμαρτία. Ὅλοι μας καί μετά τό βάπτισμα ἀποκοβόμαστε ἀπό τόν Κύριό μας, πολλές φορές δέν τόν πιστεύουμε ὡς Κύριο τῶν καρδιῶν μας καί Θεό μας, δέν τόν προσκυνοῦμε, δέν τόν λατρεύουμε. Χανόμαστε σέ ἄλλες μέριμνες καί φροντίδες, παρασυρόμαστε στήν ἁμαρτία, ἀποκοβόμαστε ἀπό τόν Κύριό μας. Ποιός λοιπόν μπορεῖ νά καυχηθεῖ πώς τήρησε τίς ὑποσχέσεις τοῦ βαπτίσματος; Ποιός μπορεῖ νά ἰσχυριστεῖ ὅτι εἶναι ΣΥΝΕΠΗΣ στήν πνευματική ζωή του; 

Ἡ ἀπάντηση στόν ἰσχυρισμό αὐτό εἶναι ἡ ἑξῆς: Οἱ ὑποσχέσεις τοῦ βαπτίσματος εἶναι ἕνα ὁρόσημο, ἕνας ὁδοδείκτης γιά τήν πνευματική ζωή. Ἡ ὅλη ζωή τοῦ πιστοῦ κατευθύνεται στό νά ἐκπληρώσει αὐτές τίς ὑποσχέσεις. Ἀπό κεῖ καί πέρα ὁ πιστός πρέπει νά προσγειωθεῖ καί σέ μιά ἄλλη πραγματικότητα:

-τό εὐμετάβολο τῆς ἀνθρωπίνης ὕπαρξης,
-ἡ ροπή της πρός τό κακό (μέρα μέ τήν μέρα ὁ καθένας μας τήν διαπιστώνει).
-τήν ἀδυναμία τῆς ἀνθρώπινης φύσης (καθημερινά ἐπίσης τήν βιώνει).
-τήν ἐμπειρία τῆς πτώσης, ὡς ἕνα γεγονός  συχνά ἐπαναλαμβανόμενο,
-τή δυσάρεστη πραγματικότητα τοῦ ἀποχωρισμοῦ ἀπό τόν Κύριο.

Ἀπό κεῖ καί πέρα ΣΥΝΕΠΕΙΑ στήν πνευματική ζωή γιά τόν καθένα μας εἶναι ἡ αὐτογνωσία. Ἡ βαθειά συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητάς μας. Ὁ πόνος γιά τό κατάντημα τῆς πεπτωκυίας φύσεώς μας. Τό τελωνικό φρόνημα. Ἡ στροφή στήν προσευχή  μέ συντριβή καί ταπείνωση πρός τόν οἰκτίρμονα Θεό «ἵνα πταισμάτων ἄφεσιν παράσχῃ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν».      

Οἱ ἅγιοι ποτέ δέν αἰσθάνθηκαν ὅτι ἐκπλήρωσαν τίς ὑποσχέσεις τοῦ βαπτίσματος. Παρ’ ὅλα αὐτά δέν ἔπαψαν ποτέ νά προσπαθοῦν νά ἀπαρνηθοῦν τό Σατανά, νά παραμένουν ἑνωμένοι μέ τόν Χριστό.

Πηγή: Μ. Α&Μ Ν.