Άρθρο-παρέμβαση του Πρωτοπρεσβύτερου και
Εφημέριου του Ι.Ν. Παναγίας Φανερωμένης Χολαργού, π. Ιωάννη Καλογερόπουλου, αναφορικά
με τις τελευταίες εξελίξεις στα εσωτερικά της Εκκλησίας, με επίκεντρο το σοβαρό
θέμα των όσων λαμβάνουν χώρα στον Ι.Ν. Αγίων Ισιδώρων Λυκαβηττού.
Θαύμα με τραύμα στο Λυκαβηττό;
Με ανακούφιση άκουσα την εγκύκλιο
της Ιεράς Συνόδου που διαβάστηκε σε όλους τους Ιερούς Ναούς μας για τα «νέα
θαύματα» της εποχής μας και με χαρά είδα ότι και ο Άγιος Αργολίδος και ο Άγιος
Θεσσαλιώτιδος και ο έγκριτος θεολόγος κος Ι. Μπουγάς άνοιξαν επιτέλους το θέμα
του Λυκαβηττού.
Γράφω αυτές τις σκέψεις απλά και
μόνο για υγιή συμ-προβληματισμό και για κανέναν άλλο λόγο, άλλωστε δεν έχω και
κάποια αρμοδιότητα.
Βλέπουμε και ακούμε… ουρές
χιλιομέτρων κ.ά.
Και σκέφτομαι… Αυτές οι ουρές
χιλιομέτρων γιατί δεν ήταν σήμερα σε μια άλλη εκκλησία; Σε ένα μοναστήρι; Σε
ένα άσημο χωριό; Σε μια Θ. Λειτουργία; Γιατί μόνο στο Λυκαβηττό; Γιατί μόνο ο
παππούλης του Λυκαβηττού; Γιατί όχι και κάπου αλλού; Τόση Γη, τόση Ορθοδοξία!
Γιατί μόνο στο Λυκαβηττό;
Και σκέφτομαι… αφού ο Τ. Σταυρός που αγιάζει ο παππούλης στο Λυκαβηττό είναι με υπερφυσικές ιδιότητες (!), τον παρακαλώ να τον φέρει και στη δική μου ενορία να αγιάσω και εγώ τους δικούς μου ενορίτες. Κι αν εγώ δεν μπορώ να κάνω θαύματα γιατί είμαι ανάξιος (!), ας έρθει ο ίδιος να αγιάσει και τους δικούς μου ασθενείς! Γιατί μόνο στο Λυκαβηττό;
Ακόμα κι αν τα θαύματα του
Λυκαβηττού τα κάνει μόνος του ο παππούλης, τον ικετεύω γονατιστός (!) να
μετακομίσει μόνιμα στο Νοσοκομείο Παίδων και να αρχίσει να κάνει τα θαύματά του
στα παιδιά που είναι άρρωστα από καρκίνο και από τις διάφορες μορφές του. Γιατί
μόνο στο Λυκαβηττό;
Τέλος, θα του πρότεινα να πάει
και μια μέρα στο μεγαλύτερο νοσοκομείο να σταυρώνει εκεί που είναι μόνο
ασθενείς, να βοηθήσει λίγο και το έργο των ιατρών!
Το όντως θαύμα που μας άφησε
παρακαταθήκη ο Χριστός μας, είναι κατ’ εξοχήν η τέλεση της Θ. Λειτουργίας, όπου
κάθε φορά που λειτουργούμε, το ψωμί και ο κεκραμένος οίνος, γίνονται σώμα και
αίμα Χριστού! Κι αυτό είναι «εις άφεση αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον». Και αυτό
μας είπε να κάνουμε: «Τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνηση».
Ας το ξανά θυμηθούμε όλοι μας, κι
ας συγκεντρωθούμε στην ενορία μας! Εκεί θα βρούμε τη σωτηρία μας! Ας αφήσουμε
τα χιλιόμετρα να τα τρέχουν οι αθλητές!
Πηγή: Μένουμε Χολαργό
18 σχόλια:
Με το παράπονο θα κάτσεις. Στον Λυκαβηττό είναι ψηλά να επιδρά η θαυματουργική δράση. Είναι κάτι σαν το Θαβώρ. Στον Χολαργό και να έλθει ο παπούλης του Λυκαβηττού δεν θα κάνει τίποτα γιατί θα κάνει παιχνίδι εκτός έδρας και οι οπαδοί δεν θα ακολουθήσουν…. θα κάτσουν στον Λυκαβηττό προσμένοντας όσο αντέχουν.
Το νερό του Καματερού τώρα υπό ιδιότητα σταυρώματος στον Λυκαβηττό. Δεν μπορώ να πάω γιατί έχει ανηφοριά και δεν διαθέτω τροχοφόρο. Δεν θα γίνει θαύμα σε μένα.
Κρίμα!!!
Δεν μπορεί να μετακινηθεί διότι το θαύμα θα γίνει σε άλλο παγκάρι. Υπάρχουν έξοδα και θα αδυνατήσουνε οι κόφες των αγ. Ισιδώρων.
Εντύπωση μου έχει κάνει που ο αρβανίτης δεν μιλάει. Με βάζει σε υποψίες πως και το παγκάριο κάνει θαύματα και δεν τους ενδιαφέρουν τα τραύματα.
Γιατί ο καθένας σας δεν κοιτάει το ποίμνιο του; Γιατί ξενοκοιταται; Γιατί ενώ γράφεται ""δεν μου πέφτει λόγος "" μιλάτε όπως οι θεατρίνοι με λόγο σαρκαστικό; Δεν σας κρίνω (απλά ρωτάω μήπως και ξυπνήσετε) γιατί όποιος κρίνει τους ιερείς του Κυρίου και Θεού μας θα δεχτούν πολύ σκληρή κρίση!!!! Ο Θεός να μας συγχωρέσει.
Κρίμα.... άλλος ένας λογος αλληλοφαγώματος....
Θα ήταν προτιμότερο να το λύσει η Εκκλησία και ο Αρχιεπίσκοπος το θέμα αυτό που είναι πολύ σοβαρό.
Αλλά με τον τρόπο που το παρουσιάζει η Εκκλησία και οι εκπρόσωποί της... φοβάσαι πως θα σκανδαλιστεί πολύς κόσμος.
Με αγάπη το λέω
Σ.Μ.
Καλά τα γράφει ο πατήρ. Τα θαύματα;;;; είναι μια παραγωγή του Λυκαβηττού και των εκπαιδευμένων θαυματοποιών. Μου θυμίζει μια ιστορία από το Μικρό Σπίτι στο Λειβάδι με ένα θαυματοποιό πάστορα που κατεύθαυσε εκεί για τις παραστάσεις του με τους κομπάρσους του. Έκανε προγραμματισμένα θαύματα. Στην δικιά σας ενορία πάτερ δεν θα γίνει τίποτα ούτε σε κάποιο νοσοκομείο γιατί εκεί δεν υπάρχει η ΄΄θετική ενέργεια΄΄ για τον σταυρό.
Τέτοια στην Αμερική είναι προσφιλές άθλημα πολλών θαυματοποιών παστόρων στους ευκτήριους οίκους που έχουν ως επιχείρηση.
Το θέμα που μάλλον μερικοί υποψιάζονται και πολλοί λιγότεροι ξέρουν είναι οτι ο Σταυρός του π.Δημητρίου ειναι ένας ειδικός Σταυρός! Και επειδή δεν χρειάζεται κάποιος να είναι Σέρλοκ Χόλμς για να μας προτρέψει ..."ψάξτε το κίνητρο"...Τότε εύκολα ή έστω δύσκολα, στην περίπτωση αυτή, καταλήγουμε ότι το "θαυματουργείν δημοσίως", εαν δεν είναι απάτη, τις ολιγώτερες φορές είναι πλάνη και τις περισσότερς πλάνη και απάτη μαζί!
....πονηροί δὲ ἄνθρωποι και γόητες προκόψουσιν ἔπι τῷ χεῖρον πλανῶντες και πλανώμενοι (B΄ Tιμ. 3,13).
Το θαύμα προϋποθέτει την αφάνεια και την ταπείνωση. Οι πατέρες της εκκλησίας που είχαν φτάσει στα μέγιστα μέτρα της αγιότητας και της θεώσεως, που έκαναν τόσα θαύματα, είχαν ταπείνωση στον υπέρτατο βαθμό. Το θαύμα και την αγιότητα δεν τα διαφημίζουμε με επίδειξη, κενοδοξία και ανθρωπαρέσκεια. Ο Χριστός μας όταν κάνει κάποιο θαύμα έχει κυρίως ως σκοπό να μας φέρει σε μετάνοια Δυστυχώς το θανάσιμο πάθος της κενοδοξίας μας συνοδεύει μέχρι τα βαθειά γεράματα, πολλές φορές μέχρι τον τάφο. Καλή μετάνοια να έχουμε.
Τραύμα είναι για την εκκλησία που το παρουσιάζουν σαν κάτι το μαγικό το θαύμα. Με την έκταση που έλαβε το θέμα καλό θα ήταν να κλείσει αυτό το παρεκκλήσι. Υπάρχουν ενορίες για τους πιστούς. Ο Ιερώνυμος γέρασε τόσο που δεν μπορεί να αντιδράσει και να ρυθμίσει τα πράγματα;;;
Βρε άπιστοι.
Βρε αμαρτωλοί.
Θα πάτε στην κόλαση και θα σας καίνε στο ζεματισμένο λάδι τα δαιμόνια.
Στον ευλαβή και ΑΓΙΟ αυτό ιερέα, τον σεμνό και ταπεινό έχει συμβεί το μεγαλύτερο των θαυμάτων του 21 αιώνα. Το άκουσα να το λέει ο ΑΓΙΟΣ αυτός κληρικός και το είδα σε ζουμ και είπα τις Θεός μέγας ως ο Θεός ημών
"Αλογάκι" μπήκε μέσα στο Άγιο Ποτήριο και κάθισε στην μερίδα του Χριστού!
https://www.youtube.com/watch?v=WMKRBGXb34k
Ο Χριστός είναι αγάπη... «Αγαπάτε αλλήλους» αλλά επειδή οι άνθρωποι δεν αγαπάνε ο ένας τον άλλον, μάλλον με αγαπάνε πολύ τα πλάσματα του Θεού, είπε ο π. Δημήτριος, την Κυριακή 21 Ιουνίου 2020 από τους Αγίους Ισιδώρους Λυκαβηττού.
Όλοι όσοι τον κατηγορείτε δεν έχετε ΑΓΑΠΗ Χριστού. Η Εκκλησία είναι μόνο στον Λυκαβηττό πουθενά αλλού. Θαύματα μόνο ο σεβάσμιος αφιλάργυρος ιερέας μπορεί να κάνει. Όλοι οι άλλοι είσθε έμποροι των διαφόρων ναών.
Από όλη την οικουμένης όπως οι εβραίοι πήγαιναν στον Ναό του Σολομώντα έτσι και εμείς πάμε στον Λυκαβηττό για την λατρεία του Θεού!!!!!!!!!!!!!!
ΥΓ. Τα παραπάνω είναι ευθυμογράφημα. Φιλάκια σε όλους βλαμμένους, πλανεμένους και εχέφρονες.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ 23 Ιουνίου 2022 - 11:57 π.μ.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΕΧΕΤΕ ΔΙΚΙΟ!
Καλά τα άρθρα και ακόμα καλύτερα τα σχόλια που διαβάζω όχι μόνο σε αυτό αλλά και σε άλλα site.Ας μας δώσουν όμως μια απάντηση κληρικοί,
και λαϊκοί, αρθρογράφοι και σχολιάζοντες κλπ.: Δέχομαι ότι ο πατήρ Δημήτριος είναι ένας κενόδοξος, θαυματοποιός, τσαρλατάνος ή δεν ξέρω τι άλλο , που σε αντίθεση με τους πράγματι αγίους κάνει θαύματα φανερά προς διαφήμιση κλπ κλπ .Ας μου απαντήσει κάποιος λοιπόν γτ τους αγίους που φέρουν ως παράδειγμα Παίσιο Πορφύριο Ιάκωβο τους θεωρούσαν κάποτε μάγους και μάλιστα ρασοφοροι και θεολογιζοντες; Και δεν αναφερομαι σε αγίους του περασμένου αιώνα.Αναφερομαι σε Αγίους που σίγουρα θα ζουν κάποιοι από αυτούς που τους θεωρούσαν πλανεμενους, μάγους κλπ κλπ...επιτελους δεν αναπαυόμαστε με τίποτα σε αυτή την ορθόδοξη χώρα; Κοιμόμαστε τεχνίτες και ξυπνάμε θεολόγοι σύμφωνα με τον Άγιο Γρηγόριο ..Ελεος
Αγαπητέ αδέλφέ Ανώνυμε 23 Ιουνίου 2022-5.31μ.μ. Σίγουρο κριτήριο και βάση Ευσέβειας είναι η Εντολή του Κυρίου 'Μη κρίνετε ίνα μη κριθείτε! Αφορά όμως ξεκάθαρα αμαρτητικές συμπεριφορές και τρόπους προσωπικής ηθικής κυρίως ζωής και πολιτείας ανθρώπων ιδία εκλησιαστικών αλλά και λαϊκών! Η κριτική όμως των φορέων της Ιερατικής Διακονίας και πρώτιστα των προβαλλομένων δημοσίως και γραπτώς δογματικών απόψεων, συνήθως με τη μορφή διδασκαλίας, Επισκόπων πάσης θέσεως και αξιώματος, Ιερέων, κατωτέρων κληρικών αλλά και εξειδικευμένων, πχ. θεολόγων,λαϊκων ήταν πάντοτε οξεία, σκληρή και δημόσια. Αντίθετα οποιαδήποτε, προκειμένου περι κληρικών, προσωπικής φύσεως αμαρτία, που επισύρει όχι αδήριτα βέβαια, καθαίρεση, ακόμα και αν είναι αποδεδειγμένη αντικειμενικά, συνήθως μένει εκτός δημοσιότητος. Βεβαίως με την εμφάνιση και κυριαρχία του Τύπου και την σημερινή απόλυτη δικτατορία των παντός είδους ΜΜΕ, τα όρια και οι αντίστοιχες επιπτώσεις στις συνειδήσεις πιστών και απίστων καταλύθηκαν και γιγαντώθηκαν αντίστοιχα! Επίσης, κατηγορίες τέτοιου είδους, τουλάχιστον για τους τρείς πρόσφατα ανακηρυχθέντας Αγίους, που αναφέρεσαι, εγώ αν και χάριτι Θεού είχα γνωρίσει και συναντήσει προσωπικά, δεν είχα, ούτε έχω ακούσει.Αν και στους διάφορους θρησκευτικούς κύκλους ειδικά τους θεολογίζοντες, διεκινούντο απόψεις σχεδόν πάντοτε υποκειμενικές περί των λεγομένων ή των διδασκαλιών και σπανίως των εκκλησιαστικών και ασκητικών πρακτικών των συγκεκριμένων Αγίων, κοινό χαρακτηριστικό ήταν η αβεβαιότης! Η σύγκριση καταστάσεων και προσώπων που καλόπιστα επιχειρείς είναι αστήρικτη! Διότι απλούστατα η δημόσια κριτική συζήτηση που υφίσταται ο συγκεκριμένος κληρικός, τεκμαίρεται από ανηρτημένα στο διαδίκτυο βίντεο, από τον ίδιο ή τους συνεργάτες του και σπάνια από ιδιωτικές λήψεις ολίγων στιγμιότυπων. Άρα το χαρακτηριστικότερο αντικειμενικό κριτήριο ελέγχου το παρέχει ο ίδιος ο π.Δημήτριος Λουπασάκης με τη δημοσιοποίηση των στιγμιοτύπων της ιερατικής διακονίας του! Πράγμα το οποίο ως πρακτική δεν συνιστά ούτε κάτι κακό ,ούτε επισύρει δημόσιο ψόγο.Παρέχει όμως την δυνατότητα ελεύθερης κριτικής από οποιονδήποτε ασχολείται με το ζήτημα! Άρα, ο ίδιος ο π.Δημήτριος, όπως λέμε στην Ορθοδοξία με "καλό λογισμό",όχι μόνο μας δίνει την ώθηση, αλλά μας "προτρέπει " να δώσουμε προσοχή σε όσα λέει και διδάσκει και επιτελεί.
«ὃς γὰρ οὐκ ἔστι καθ᾿ ὑμῶν, ὑπὲρ ὑμῶν ἐστιν»
(Λουκ. θ΄50)
Στό κατά Μᾶρκο ὅπως καί στό κατά Λουκᾶ Ἱερό Εὐαγγέλιο, περιγράφεται ἕνα γεγονός ὅπου οἱ Μαθητές τοῦ Χριστοῦ φαίρονται νά προβληματίστηκαν καί στή συνέχεια νά ἐμπόδισαν κάποιον νά κάνει θαύματα ἐπειδή δέν τούς ἀκολουθοῦσε.
Καί τότε ἔλαβαν παρά τοῦ Κυρίου μας τήν παρατήρηση ἀλλά καί τήν ὑπόδειξη: «μὴ κωλύετε αὐτόν· οὐδεὶς γάρ ἐστιν ὃς ποιήσει δύναμιν ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου καὶ δυνήσεται ταχὺ κακολογῆσαί με. ὃς γὰρ οὐκ ἔστι καθ᾿ ὑμῶν, ὑπὲρ ὑμῶν ἐστιν.» (Μαρκ. θ΄39-40 καί Λουκ. θ΄50).
Καί ἀναρωτιέμαι, γιατί ὄλος αὐτός ὁ θόρυβος γύρω ἀπό τό Ναό τῶν Ἁγίων Ἰσιδώρων στό Λυκαβηττό;
Στό ὄνομα τοῦ Κυρίου δέν γίνονται ἐκεῖ τά θαύματα;
Μέ τό Σταυρό τοῦ Χριστοῦ δέν «σταυρώνονται» οἱ προστρέχοντες ἀσθενεῖς;
Μήπως χρησιμοποιεῖται κάτι πέραν ἀπό αὐτά πού ὁρίζει ἡ Ἐκκλησία μας καί ἡ Πίστη μας;
Ἤ μήπως νά περιμέναμε μέχρι νά ἐρευνηθεῖ ἀπό τούς ἀρμοδίους (ΔΙΣ) ἡ ὑπόθεση γιά νά μάθουμε τί πραγματικά συμβαίνει καί ὕστερα νά ἐκφραστοῦμε;
Πολλές φορές τά φαινόμενα ἀπατοῦν καί μᾶς ... ἐξαπατοῦν.
Καί τότε ὁ κίνδυνος νά βρεθοῦμε ἐκτός τῶν ἄλλων καί θεομάχοι εἶναι ἀναπόφευκτος.
Ὁ Φαρισαῖος Γαμαλιήλ «νομοδιδάσκαλος τίμιος παντὶ τῷ λαῷ» (Πραξ. ε΄ 34) προέτρεψε τούς συνέδρους πού ἀποφάσιζαν γιά τό ἔργο (διδασκαλία, θαύματα) τοῦ Πέτρου καί τῶν Ἀποστόλων:
«καὶ τὰ νῦν λέγω ὑμῖν, ἀπόστητε ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων τούτων καὶ ἐάσατε αὐτούς· ὅτι ἐὰν ᾖ ἐξ ἀνθρώπων ἡ βουλὴ αὕτη ἢ τὸ ἔργον τοῦτο, καταλυθήσεται· εἰ δὲ ἐκ Θεοῦ ἐστιν, οὐ δύνασθε καταλῦσαι αὐτό, μή ποτε καὶ θεομάχοι εὑρεθῆτε.» (Πραξ. ε΄38-39).
Ἄς ἀναμένουμε λοιπόν κι ἐμεῖς «ἐν πάση εὐσεβεία καί σεμνότητι» ἕως νά ἀποφανθοῦν οἱ ἀρμόδιοι.
Τί πιό θεάρεστο;
Θεόδωρος Σ.
Σωστή και φρόνιμη η στάση σου αδελφέ Θεόδωρε Σ. Αν και σχολιάζεις ως "Ανώνυμος" διότι σε αναγκάζει το σύστημα επικοινωνίας!
.....οἶδά σου τὰ ἔργα, ὅτι ὄνομα ἔχεις ὅτι ζῇς, καὶ νεκρὸς εἶ! Το απόσπασμα αυτό από την Αποκάλυψη μας θέτει ενώπιον προβληματισμών πολύ πιο πέρα απ' ό,τι φαίνεται αγαπητέ αδελφέ Θεόδωρε Σ . Επειδή ο τρόπος που επικοινωνούμε δεν καθορίζεται από εμάς αλλά από το σύστημα επικοινωνίας του διαδικτύου.Απόδειξη σ αυτό είναι ότι στο tag του σχολίου σου αναφέρεσαι ως "Ανώνυμος"! Δηλαδή στο κόσμο που ζούμε πλέον δεν κυλούν οι διαδικασίες επικοινωνίας και περισσότερο η ανεύρεση της αλήθειας όπως εμείς νομίζουμε ότι επαφίεται στους"αρμόδιους", Δυστυχώς κι αυτοί αναγκαστικά θα κρίνουν "επικοινωνιακά"! Με ό,τι κι εάν σημαίνει αυτό. Παραθέτω ένα σύνδεσμο μιας ομιλίας του μακαριστού Αρχιμανδρίτη Αθανασίου Μυτιληναίου, εκτενέστατη αλλά αποκαλυπτική της σημερινής αδυναμίας αφ' ενός να ξεχωρίσουμε την αλήθεια αυτών που βιώνουμε ως συνειδητοί Χριστιανοί, σε σχέση με ό,τι μας παρουσιάζεται ως αληθινό από τα Μέσα επικοινωνίας που εμείς οι ίδιοι εγκαταστήσαμε στη ζωή μας! https://tasthyras.wordpress.com/2020/02/02/%CE%BF%E1%BC%B6%CE%B4%CE%AC-%CF%83%CE%BF%CF%85-%CF%84%E1%BD%B0-%E1%BC%94%CF%81%CE%B3%CE%B1-%E1%BD%85%CF%84%CE%B9-%E1%BD%84%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B1-%E1%BC%94%CF%87%CE%B5%CE%B9%CF%82-%E1%BD%85%CF%84/
Μόνο στον Λυκαβηττό γίνονται θαύματα. Μόνο εκεί είναι η ορθοδοξία. Αν κάτσεις λίγο με τους δικούς του όλα τα κάνουν ανάποδα από τις επιταγές της Ορθοδοξίας. Αν τον ρωτήσεις δεν εξομολογεί καν τα πνευματικοπαιδια του. Το ξέρω από μέσα κι άλλα πολλά κι όταν έρθει η ώρα θα μιλήσω και δημόσια γι αυτούς γιατί οι πλάνες φανερώνονται κάποια στιγμή..
Δυστυχώς, οφείλω να συμφωνήσω με τον Ανώνυμο 26 Ιουνίου 2022-12:27 π.μ.
Εμποδίζομαι όμως απο την συνείδησή μου να προχωρήσω σε παράθεση, καταγραφή παρόμοιων καταστάσεων με τα τεκταινόμενα στους Αγ.Ισιδώρους, που εκκινούν απο ταυτόσημες εμπειρίες και μαρτυρίες αυτήκοων προσώπων, αλλά έχουν όλωσδιόλου διαφορετική εξέλιξη και κατάληξη.
Ούτε με αναπαύει, ακόμα και για προφανείς λόγους να κατακρίνω "αλλότριον οικέτην! "Τω ιδίω Κυρίω στήκει ή πίπτει"! Για το λόγο αυτό παραθέτω μόνο, εκ τρίτου, ένα σχόλιο στο οποίο συνειδητά προβαίνω σε σύγκριση, όχι προσώπων, αλλά σε αντιδιαστελλόμενες ποιμαντικές ιερατικές επιλογές κάποιων που αγίασαν, όχι τόσο επειδή ανεγνωρίσθησαν εκκλησιαστικώς αλλά και επειδή άφησαν στίγματα, κατά Θεόν, αγώνων και παλαισμάτων ασκητικών ή και μαρτυρικών!
Άγιε του Θεού Βησσαρίων, νεοφανές. Γνήσιε δούλε Χριστού Αρχιερέως Ημών.Πρέσβευε υπέρ των συνδούλων σου, βεβήλων ιερέων, των πρό θανάτου και μακαρίας τελευτής, οιομένων θαυματουργείν, επ' εκκλησίαις, ένεκεν οιήσεως και κουφότητος και μεθοδείας του Πονηρού. Καταστρατηγούντων μεν, την κατά Θεόν Ορθόδοξον Κανονικήν Τάξιν του Ιερουργείν, άνευ ρητής ή και εγγράφου αδείας της οικείας εκκλησιαστικής αρχής. Θεωρούντων δε αρετήν προσωπικήν, την υπό των ανθρώπων αποδιδομένην εις αυτούς τιμήν και αφοσίωσιν, κακώς νοούντες εαυτούς αξίους αυτής.
Ότε, ιερά σκεύη και τιμαλφή και σταυρούς ευλογίας καταχρώνται, ούς μόνο τον Αρχιερέα κανονικώς δι αυτών των Σταυρών, δεί ευλογείν, επ' εκκλησίαις, ή συνάξεσιν ή Λιτανείαις, τον Λαόν του Θεού. Αφρόνως, αναιδώς δε και εις κοινήν θέαν πάντων, δια της τηλοψίας και του ψηφιακού διαδικτύου, επιδεικνυομένων ως μη έδει. Επιδιδόμενοι εις επί τούτου διαφήμησιν του έργου ό ανετέθη εις αυτούς, θεωρούντες τους καρπούς του έργου αυτού ως ίδίους.
Παρασύροντες, τους λαϊκούς αδελφούς εις μίαν ου κατ' επίγνωσιν, άλογον λατρείαν δια ακολουθιών δίκην λαοσυνάξεων προσκηνοθετημένων, μοναδικόν στόχον και σκοπόν κατέχοντες, την προσωπικήν προβολήν και την, τις οίδεν, ηθικής και πνευματικής ποιότητος ΑΝΆΔΕΙΞΙΝ.
Είθε, Άγιε του Θεού, το ταπεινόν ήθος της διακονίας σου, αλλά και το αφανές της ελεημοσύνη σου πρός τους δεομένους πάσης βοηθείας, να καταστεί αξιομίμητον, ώστε αφ' ενός να συντελεί εις σωτηρίαν ψυχών δια της πρός τον Θεόν μόνον και τους Αγίους Αυτού, οφειλομένης ευγνωμοσύνης, αφ' ετέρου να μην επισύρει δια του, ου κατ' επίγνωσιν, ζήλου, σκανδαλισμόν εις αστηρίκτους και ανωρίμους συνειδήσεις πιστών και ακολούθως την λοιδορίαν των απίστων.
Δημοσίευση σχολίου