Κανόνες
Συγγνώμη που δεν ακολουθώ
τους νόμους της ποιήσεως.
Που δεν διορθώνω μετρικώς
τους στίχους
δεν αποστασιοποιούμαι
από το έργο
να δω -με άλλο μάτι- αν αξίζει.
Εγώ,
και να με συμπαθάτε,
γράφω όπως αναπνέω
μια κι όξω.
Όπως θα μίλαγα
Γράφω
όπως μιλώ την ώρα που για κάποιονε
αγαπημένο προσεύχομαι.
Γι αυτό όταν γράφω
τα μάτια μου υγραίνουν.
Ζήνων
3 σχόλια:
Έτσι πάντα να γράφεις.
Έτσι πάντα να είσαι.
Αυθεντικός και όχι Ιησουΐτης.
Όταν καθρεπτίζει κάποιος ποιητής την ψυχική του διάθεση, αυτή η αύρα μας κάνει και μας κοινωνούς. Πολύ καλό. Χαίρομαι που ο κ. Αναστάσιος συμπεριλαμβάνει υψηλού επιπέδου ποιήματα.
Ωραίοι κανόνες!
Εφαρμόζονται και αλλού!
Δημοσίευση σχολίου