Τρίτη 9 Αυγούστου 2022

Δεν θέλω μια Εκκλησία που αγωνιά για να βρίσκεται στο κέντρο - Χ. Μ.

Δεν θέλω μια Εκκλησία που αγωνιά για να βρίσκεται στο κέντρο και η οποία καταλήγει να είναι εγκλωβισμένη μέσα σε μια σύγχυση από ιδεοληψίες και διαδικασίες. Αν κάτι πρέπει, πολύ σωστά, να μας ανησυχεί και να απασχολεί τη συνείδησή μας, είναι ότι πολλοί αδελφοί μας ζουν χωρίς τη δύναμη, το φως και την παρηγοριά της φιλίας με τον Ιησού Χριστό, χωρίς μια κοινότητα πίστεως για να τους υποδέχεται, χωρίς έναν ορίζοντα νοήματος και ζωής.

Περισσότερο από το φόβο μην κάνουμε λάθος, ελπίζω να μας παρακινεί ο φόβος μην εγκλωβιστούμε στις δομές που μας δίνουν μια ψεύτικη προστασία, στους κανόνες που μας μεταμορφώνουν σε αμείλικτους δικαστές, στις συνήθειες μέσα στις οποίες αισθανόμαστε ήσυχοι, ενώ έξω υπάρχει ένα πλήθος πεινασμένων και ο Ιησούς μας επαναλαμβάνει ακατάπαυστα: «Εσείς δώστε τους να φάνε» (Μκ. 6,37).

Χ. Μ.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ενώ δεν θέλεις "μια Εκκλησία που αγωνιά για να βρίσκεται στο κέντρο και η οποία καταλήγει να είναι εγκλωβισμένη μέσα σε μια σύγχυση από ιδεοληψίες και διαδικασίες" καταλήγεις να αναζητάς "μια κοινότητα πίστεως για να τους υποδέχεται" και "έναν ορίζοντα νοήματος και ζωής."
Προφανώς είσαι στην αναζήτηση Εκκλησίας.
Σου προτείνω ανεπιφύλακτα την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Περιέχει και διαθέτει και ορθώς φρονεiν (ορθοδοξία) και ορθώς πράττειν (ορθοπραξία).
Είναι για απαιτητικούς αγωνιστές με υψηλές προσδοκίες και ανώτερους στόχους.
Στα βραβεία που δίνει και η προσπάθεια αμείβεται αλλά και η πρόθεση επαινείται.
Φιλάνθρωπος γαρ ο Κύριος και Αρχηγός της.
Μοναδική Του απαίτηση το "συ ακολούθει μοι"(Ιω 21, 22).
Οράτιος.

Ανώνυμος είπε...

Σας ευχαριστώ Οράτιε για τις υποδείξεις σας.
Σας πληροφορώ ότι είμαι Αρχιερέας με την χάρη του Θεού.
Χ.Μ.

Ανώνυμος είπε...

Δέν φταίμε εμείς για τούς πεινασμένους, ούτε γι αυτούς που ζούν χωρίς το φώς. Οταν ήσαν στον οίκο του πατέρα τους είχαν άφθονη και εκλεκτή τροφή, αλλά εγκατέλειψαν το σπίτι τους και πήραν άλλους δρόμους.
Και ενώ γνωρίζουν πού ευρίσκεται το σπίτι τους, δέν θέλουν να επιστρέψουν, μέχρις ότου επιβάλλουν στούς οικείους τους τίς δικές τους απόψεις και αντιλήψεις.
Και ενώ τούς δίνουμε το φαγητό της Πατερικής Παράδοσης, δέν το θέλουν και προτιμούν το δικό τους φαγητό, το οποίο επί πλέον απαιτούν να το φάμε κι εμείς.
Αυτή είναι η κατάσταση σήμερα.