Ο θεσμός των αριστίνδην συνόδων στην Ελληνική Εκκλησία - π. Ειρηναίου Μπουσδέκη

 Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ

12 ΕΚΘΡΟΝΙΣΘΕΝΤΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ!

(4)

Ο θεσμός των αριστίνδην συνόδων στην Ελληνική Εκκλησία

 

Αρχιμ. Ειρηναίου Μπουσδέκη

Δύο αιτίες επικαλούνται οι εγκαλούντες τους 12 για αντικανονική εκλογή. Ισχυρίζονται ως αντικανονικότητα:
α) την εκλογή τους από Αριστίνδην Σύνοδο.
β) την εκλογή τους σε δήθεν μη κανονικώς κενωθείσες μητροπόλεις.
Θα απαντήσουμε σήμερα στην πρώτη από τις παραπάνω αιτιάσεις τους.
α) ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΣΜΟ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΙΝΔΗΝ ΣΥΝΟΔΩΝ:
Καθόλου άγνωστος θεσμός δεν είναι στην Ιστορία της Εκκλησίας της Ελλάδος η εκλογή επισκόπων από Αριστίνδην (ολιγομελείς) Συνόδους. Γι' αυτό και οι Ιεράρχες πού είχαν εκλεγεί γίνονταν αποδεκτοί από τούς πάντες. Από την ανεξαρτησία του νέου Ελληνικού κράτους και έπειτα μέχρι την Αριστίνδην τού Ιερώνυμου έγιναν 10 Αριστίνδην Σύνοδοι: 1) τό 1827 με τέσσερις Ιεράρχες, 2) τό 1833 με πέντε Ιεράρχες, 3) τό 1852 με πέντε Ιεράρχες, 4) τό 1917 με τέσσερις Ιεράρχες, 5) τό 1920 με πέντε Ιεράρχες, 6) τό 1922 με πέντε Ιεράρχες, η οποία σε μια νύχτα, με πρόεδρο τον Θεσσαλιώτιδος Ευθύμιο, υπάρχοντος κανονικού Αρχιεπισκόπου, του Θεοκλήτου, τον οποίο αγνόησε παντελώς, έκανε εκλογή οκτώ Μητροπολιτών κατά προτίμηση της Επανάστασης. Μεταξύ τών εκλεγέντων ήταν ο Κερκύρας και μετέπειτα Πατριάρχης Αθηναγόρας, ο μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός, ο επίσης κατόπιν Αρχιεπίσκοπος Δωρόθεος και ο Καρυστίας Παντελεήμων Φωστίνης (γέροντας τού Κορινθίας Παντελεήμονος Καρανικόλα, ο οποίος χειροτονήθηκε από αυτόν, και ο οποίος διατεινόταν περί αντικανονικότητας της αριστίνδην του Ιερωνύμου!). 7) Αυτή η Αριστίνδην Σύνοδος, εκθρόνισε τον Αθηνών Θεόκλητο και εξέλεξε Αρχιεπίσκοπο με 3 ψήφους τον Χρυσόστομο Παπαδόπουλο. 8) το 1925 7μελής Σύνοδος υπό τον Χρυσόστομο (με πρωτεργάτη τον Καρυστίας Φωστίνη), 9) τό 1941, 16μελής, η οποία μαζί μέ άλλα προέβη στήν εκθρόνιση τού Χρυσάνθου και την ενθρόνιση τού Δαμασκηνού. 10) το 1945, 12μελής, πού εξέλεξε πολλούς μητροπολίτες.
Τέλος, καί η διά τής 3 καί 7/74 συντακτικής πράξης τής δικτατορίας του Ιωαννίδη, συνήλθε Αριστίνδην Σύνοδος (περί τοιαύτης Συνόδου επρόκειτο -και ακόμα χειρότερης αφού ονομάσθηκε από τον κοσμικό νομοθέτη κανονική ιεραρχία, θεωρώντας έτσι 34 άλλους ιεράρχες αντικανονικούς!) με τριάντα δύο μέλη και εξέλεξε τον Σεραφείμ με πλειοψηφία 20 ψήφων, (η δωδέκατη Αριστίνδην) μετά από αυτήν (ενδεκάτη Αριστίνδην) που εξέλεξε τόν Ιερώνυμο.
Όλοι οι μητροπολίτες της πρεσβυτέρας Ιεραρχίας (πρό Ιερωνύμου ιεράρχες) προέρχονταν από εκλογή είτε απ’ ευθείας είτε από αρχιερείς εκλεγέντων από Αριστίνδην Συνόδους. Δηλαδή, αν πούμε ότι κάθε εκλεγόμενος Αρχιερέας από Αριστίνδην Σύνοδο είναι αντικανονικός, και θέσουμε θέμα κρίσεως και απομακρύνσεως των Μητροπολιτών οι οποίοι εξελέγησαν από αριστίνδην Συνόδους, τότε κανείς Μητροπολίτης δεν θα παρέμενε στην Εκκλησία της Ελλάδος. Γιατί όλοι ή είχαν εκλεγεί από αριστίνδην Συνόδους ή είχαν εκλεγεί από Μητροπολίτες πού εξελέγησαν από αριστίνδην Συνόδους.
Αυτά με πολλή συντομία για τις Αριστίνδην Συνόδους. Αν επιθυμείτε να διαβάσετε εκτενή επιστημονική και τεκμηριωμένη μελέτη για όλες αυτές τις Αριστίνδην μπορείτε να διαβάσετε την ιστορική και κανονική μελέτη του θεολόγου Παναγιώτη Ανδριόπουλου: «Η ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΣ ΤΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ ΤΩΝ ΕΚΛΕΓΕΝΤΩΝ ΑΠΟ “ΜΙΚΡΑΣ” ΣΥΝΟΔΟΥΣ» (1995, Αδελφότης «ο Σταυρός»).

Πηγή: Μ Α&Μ Ν.