Μνήμη της Αγίας Ευφροσύνης (25 Σεπτεμβρίου)

 Σήμερα η Εκκλησία, μαζί με τον αναστάσιμο χαρακτήρα της ημέρας, τιμά τη μνήμη της Οσίας Ευφροσύνης, του πατέρα της, Αγίου Παφνουτίου καθώς και του Αγίου Μάρτυρος Παφνουτίου.
Η Αγία Ευφροσύνη καταγόταν από πλούσιους και ευσεβείς γονείς, οι οποίοι την απέκτησαν με πολλές δυσκολίες και κατόπιν πολλών προσευχών προς το Θεό. Σε ηλικία 12 ετών έμεινε ορφανή από μητέρα, και αφιερώθηκε στην προσευχή και τη μελέτη των αγίων Γραφών, καθώς και σε έργα φιλανθρωπίας.
Όταν ο πατέρας της προσπάθησε να την παντρέψει, εκείνη διέφυγε σε χριστιανική οικογένεια και κατόπιν σε γυναικείο μοναστήρι. Στη συνέχεια μετέβη σε ανδρικό μοναστήρι μεταμφιεσμένη σε μοναχό.
Τελικά, προς το τέλος της επίγειας ζωής της, συνάντησε το γέρο πατέρα της. Όπως φαίνεται από την προσευχή τους, και οι δύο το επιθυμούσαν πολύ να συναντηθούν. Τότε, η Αγία Ευφροσύνη αποκάλυψε την ταυτότητά της.
Αναμφίβολα, ο σημερινός άνθρωπος, ο οποίος ζει με το κοσμικό φρόνημα, είναι δύσκολο ίσως να αντιληφθεί την αξία και την εμπειρία του θείου έρωτα, όπως τη γνωρίζουμε μέσα από τη ζωή των Αγίων. Όταν όμως πάνω από κάθε τι το ανθρώπινο πρυτανεύει η αγάπη στο Χριστό, τότε κατανοείται και η δυναμική της σχέσεως αυτής.
Συνεπώς, η περιπετειώδης ιστορία της ζωής της Αγίας Ευφροσύνης ενδεχομένως να ακούγεται απίστευτη, σύμφωνα με τις εμπειρίες της μεταμοντέρνας εποχής. Και όμως είναι αληθινή, με τη χάρη του Θεού και για την ενίσχυση των ανθρώπων που αγωνίζονται στη ζωή τους για τα υψηλά και τα ανώτερα, το τίμιο και αληθινό και δε συμβιβάζονται στα μέτρα της καθημερινότητας.
Τούτο διότι όλων των αξιών πηγή είναι ο Χριστός, ο οποίος είναι αμετακίνητος και στην αγάπη Του και το έλεός Του προς τον άνθρωπο.

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου