Η Αγία μας Εκκλησία στις 20 Σεπτεμβρίου
εκάστου έτους τιμά και γεραίρει τον Άγιο Μεγαλομάρτυρα Ευστάθιο με τη συνοδεία
του, τουτέστιν, με την Αγία του οικογένεια: τη σύζυγό του Αγία Θεοπίστη και
τους υιούς τους Θεόπιστο και Αγάπιο.
Επίκεντρο των εορτασμών στην Αποστολική Μητρόπολη των Πατρών αποτελεί η δραστήρια ενορία Κοιμήσεως Θεοτόκου Οβρυάς. Στον εν λόγω Ι. Ναό υπάρχει δευτέρα Αγία Τράπεζα, εγκαινιασμένη, επ' ονόματι των Αγίων αυτών Μαρτύρων, καθώς και Ιερά Λείψανα.
Την παραμονή της Εορτής ετελέσθη
ο πανηγυρικός Εσπερινός, καθώς και μικρά Αγρυπνία, προς εξυπηρέτηση των
εργαζομένων αδελφών μας.
Ανήμερα, σεπτή εντολή και ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών κ.κ. Χρυσοστόμου, ετελέσθη Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος και ομιλούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου, ενώ το εσπέρας ο μεθέορτος Εσπερινός, Ιερά Παράκληση και λιτανεία.
Ο Θεοφιλέστατος στο μεστό κήρυγμά του προς το εντυπωσιακά πολυπληθές εκκλησίασμα ανέλυσε τα γεγονότα της κλήσεως των Αγίων από τον Θεό, τα οποία ομοιάζουν με την κλήση του Αποστόλου Παύλου, καθώς και του Μ. Κωνσταντίνου.
Πιο συγκεκριμένα, ο ειδωλολάτρης Πλακίδας, ο οποίος έζησε στην ταραγμένη εποχή των Διωγμών του 2ου μ.Χ. αιώνος (μετέπειτα Μεγαλομάρτυς Ευστάθιος), Στρατηγός ων του Ρωμαϊκού Στρατού, ενώ ευρίσκετο στο κυνήγι, είδε ένα ασυνήθιστα μεγαλόσωμο και όμορφο ελάφι, του οποίου τα κέρατα σχημάτιζαν σταυρό. Καθώς εθήρευε ελάφους προς θάνατον, εγένετο ο ίδιος "θήραμα" για την αιώνιο ζωή υπό του Κυρίου, ούτως ειπείν. Αντίστοιχα, η σύζυγός του είδε κάτι παρόμοιο.
Ολόκληρη η οικογένεια τότε, μετεστράφη προς τον Χριστιανισμό.
Έκτοτε, δεν υπελόγισαν, όχι μόνο τη δυσμένεια του αυτοκράτορος και της κοινωνίας τους, αλλά, πολύ περισσότερο, ούτε αυτά τα ίδια τα βασανιστήρια που επανοκούθησαν.
Αυτό, διότι είχε εγκολπωθεί εντός τους το Παύλειο ρητό, το οποίο ηκούσθη στους ναούς την Κυριακή μετά την Ύψωσι: "ζώ δε ουκέτι εγώ, ζή δε εν εμοί Χριστός" (Γαλ. 2, 20).
Ο Σταυρός του Κυρίου έγινε το Σύμβολο της νίκης κατά του θανάτου. Έγινε το "λάβαρο" της μετέπειτα ζωής, της εν Χριστώ ζωής της Αγίας αυτής οικογενείας!
Δεν τούς ενδιέφερε πραγματικά τίποτε άλλο, παρά μόνο η δόξα του Θεού!
Κλείνοντας ο Θεοφιλέστατος την ομιλία του, και μεταφέροντας τις θερμές ευχές και ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών κ.κ. Χρυσοστόμου, τόσο προς τον Προϊστάμενο της ενορίας π. Χαράλαμπο Παπαδόπουλο και στους συνεργάτες του για το πολύ πλούσιο πνευματικό έργο που προσφέρουν, όσο και στο αριθμητικά μεγάλο εκκλησίασμα, προέτρεψε όλους, ούτως ώστε οτιδήποτε κάνουν να γίνεται μόνο προς δόξαν Θεού! Και μόνο εάν είναι για τη δόξα του Θεού, διότι τότε είναι και προς αγιασμό των πιστών, Αμήν.
Επίκεντρο των εορτασμών στην Αποστολική Μητρόπολη των Πατρών αποτελεί η δραστήρια ενορία Κοιμήσεως Θεοτόκου Οβρυάς. Στον εν λόγω Ι. Ναό υπάρχει δευτέρα Αγία Τράπεζα, εγκαινιασμένη, επ' ονόματι των Αγίων αυτών Μαρτύρων, καθώς και Ιερά Λείψανα.
Ανήμερα, σεπτή εντολή και ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών κ.κ. Χρυσοστόμου, ετελέσθη Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος και ομιλούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου, ενώ το εσπέρας ο μεθέορτος Εσπερινός, Ιερά Παράκληση και λιτανεία.
Ο Θεοφιλέστατος στο μεστό κήρυγμά του προς το εντυπωσιακά πολυπληθές εκκλησίασμα ανέλυσε τα γεγονότα της κλήσεως των Αγίων από τον Θεό, τα οποία ομοιάζουν με την κλήση του Αποστόλου Παύλου, καθώς και του Μ. Κωνσταντίνου.
Πιο συγκεκριμένα, ο ειδωλολάτρης Πλακίδας, ο οποίος έζησε στην ταραγμένη εποχή των Διωγμών του 2ου μ.Χ. αιώνος (μετέπειτα Μεγαλομάρτυς Ευστάθιος), Στρατηγός ων του Ρωμαϊκού Στρατού, ενώ ευρίσκετο στο κυνήγι, είδε ένα ασυνήθιστα μεγαλόσωμο και όμορφο ελάφι, του οποίου τα κέρατα σχημάτιζαν σταυρό. Καθώς εθήρευε ελάφους προς θάνατον, εγένετο ο ίδιος "θήραμα" για την αιώνιο ζωή υπό του Κυρίου, ούτως ειπείν. Αντίστοιχα, η σύζυγός του είδε κάτι παρόμοιο.
Ολόκληρη η οικογένεια τότε, μετεστράφη προς τον Χριστιανισμό.
Έκτοτε, δεν υπελόγισαν, όχι μόνο τη δυσμένεια του αυτοκράτορος και της κοινωνίας τους, αλλά, πολύ περισσότερο, ούτε αυτά τα ίδια τα βασανιστήρια που επανοκούθησαν.
Αυτό, διότι είχε εγκολπωθεί εντός τους το Παύλειο ρητό, το οποίο ηκούσθη στους ναούς την Κυριακή μετά την Ύψωσι: "ζώ δε ουκέτι εγώ, ζή δε εν εμοί Χριστός" (Γαλ. 2, 20).
Ο Σταυρός του Κυρίου έγινε το Σύμβολο της νίκης κατά του θανάτου. Έγινε το "λάβαρο" της μετέπειτα ζωής, της εν Χριστώ ζωής της Αγίας αυτής οικογενείας!
Δεν τούς ενδιέφερε πραγματικά τίποτε άλλο, παρά μόνο η δόξα του Θεού!
Κλείνοντας ο Θεοφιλέστατος την ομιλία του, και μεταφέροντας τις θερμές ευχές και ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών κ.κ. Χρυσοστόμου, τόσο προς τον Προϊστάμενο της ενορίας π. Χαράλαμπο Παπαδόπουλο και στους συνεργάτες του για το πολύ πλούσιο πνευματικό έργο που προσφέρουν, όσο και στο αριθμητικά μεγάλο εκκλησίασμα, προέτρεψε όλους, ούτως ώστε οτιδήποτε κάνουν να γίνεται μόνο προς δόξαν Θεού! Και μόνο εάν είναι για τη δόξα του Θεού, διότι τότε είναι και προς αγιασμό των πιστών, Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου